شب دوم محرم 1400 حسن خلج

آیا شنیده ای که خدا را کسی کشد/این ماه ماه قتل خدای دو عالم است/خلاق آسمان و زمین رب عالمین/آرام قلب حضرت خیر النساء، حسین

جمع پریشان همه گرد تو جمع/وان همه پروانه تو بودی چو شمع/گفت با تو یکی اسب شهر/یوسف ما را تو سپردی به چند

از آب هم مضایغه کردند کوفیان/خوش داشتند حرمت مهمان کربلا/بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید/خاتم به جای آب سلیمان کربلا/انگشت رفت از پی انگشتری به باد/شد گوشها دریده پی گوشواره ها

شعله فروزنده ای ابر برلبی/حیدر کراری اگر زینبی/نام تو بر لب که رود جان رود/عقل تورا بیند و ایمان رود/وام گزار لب تو راستی/گفتی چون شعله به پا خواستی/ای دل دریا دل دریای تو/عرش خدا منزل و مأوای تو/خواست که غم دست تو بندد ولی/غم که بود در بر دخت علی/دختر تنهای خدا بر زمین/خواهر آزادی و فرزند دین/آنچه تو کردی به صف کربلا/کرده ی مخلوق بود یا خدا/این همه خون دیدن و چون گل شدن/دشت خزان دیدن و بلبل شدن/دیدن خورشید، ذبیح از قفا/باز ستادن چو فلک روی پا/جان تو گل خانه عشق و وفا است/جای چونان چون تو زنی کربلاست