شب دوم محرم 1398 مجید بنی فاطمه

کوفه و این بی وفایی رو، ندیده بودم، دیدم/هرچی که از غربت علی، شنیده بودم، دیدم/از کوچه گردی نیمه شب، سفیر تو خسته شده/همه درای خونه ها، به روی من بسته شده/مسلم کسی رو دیگه، غیر از خدا نداره/کوفه میا حسین جان، کوفه وفا نداره/امیری حسین و نعم الامیر/یوسف زهرا بیا ببین، که چه خبر کوفه/سر می ذارم نیمه شب روی، دیوار و در کوفه/از نیزه ها، عطر تن، گلای چیده ت می رسه/یه روز تو کوفه یا حسین، سر بریده ت می رسه/اینجا نگاه مردم، شرم و حیا نداره/کوفه میا حسین جان، کوفه وفا نداره/امیری حسین و نعم الامیر/دیگه نمونده ستاره ای، تو آسمونم امشب/کوفه داره گریه می کنه، روضه می خونم امشب/پرپر میشن، از تشنگی، گلهای نیلوفر تو/اگه میای تو با خودت، نیار علی اصغر تو/تیر سه شعبه های دشمن، خطا نداره/کوفه میا حسین جان، کوفه وفا نداره/امیری حسین و نعم الامیر

یه خدا و یه جهان و یه خیابون که بین الحرمینه/دوتا گنبد دوتا مرقد که برای ابالفضل و حسینه/لک لبیک حسین عزیز زهرا/بیا تا یه سیب سرخ و بوکنیم/میون گریه یه آرزو کنیم

این دل تنگم عقده ها دارد/گوئیا میل کربلا دارد/مریض عشقتم ارباب، به غم اسیرم من/ز خاک کربلای تو، شفا می گیرم من/برای دیدن بی سر، نباید سر در بدن داشت/کفن و می خوام چیکار من، مگه اربابم کفن داشت/جوونیم به فدات، حسین ابی عبدالله

چه هوائیه، هوای محرم/چه شبائیه، شبای محرم/باز شبای سینه زنی با صدای سینه زنی/کوچه هامون پر شده از دسته های سینه زنی/سلام بر حسین، سلام بر محرم/خاک کربلات، بهانه ی عشقه/شعر محتشم، ترانه ی عشقه/از خدا خواستم همیشه، تا که با یاری حسین/این دو ماه و گریه کنم، در عزاداری حسین/سلام بر حسین، سلام بر محرم/زیر سایه ی علم ابالفضل/برو کربلا حرم ابالفضل/گنبد و ایوون طلاش، چشم دنیا رو می گیره/این آقا تو سینه زنی، دست ماها رو می گیره/سلام بر حسین، سلام بر محرم