ولادت حضرت معصومه (س) 1400 - مجتبی رمضانی

مدح - از ازل فقط در این خانه را زدیم جایی نرفته ایم و به این سمت آمدیم دلداده ی کریمه ی آل محمدیم یعنی گدای خواهر سلطان مشهدیم حاجت به آستانه ی دیگر نمیبریم ما ریزه خوار سفره ی موسی بن جعفریم ماه آمده است خواهر خورشید را ببین این نور فاطمی که درخشید را ببین عید است روز آمدنش،عید را ببین در سیره اش تجلی توحید را ببین دست گره گشای دوعالم رسیده است پایان شام تیره ی ماتم رسیده است باید که ماه سر بگذارد به پای او خورشید جابه جا شود از هر ندای او آنکس که گفته حضرت کاظم برای او این جمله عجیب که بابا فدای او وقت شفاعت است که پرچم به دست اوست روز حساب چشم دو عالم به دست اوست نور از زمین به کل سماوات میدهد بی بی کریمه ای ست که حاجات میدهد باقم به ما مجال مباهات میدهد از بس که بوی مادر سادات میدهد از عطر فاطمه حرم اومعطر است صحن و سرای او حرم امن مادر است عفت به اوج میرسد از بال چادرش حجب و حیاست طرحی از اشکال چادرش آیات نور میشود احوال چادرش بوده است مثل فاطمه منوال چادرش از نسل سیدالشهدابنت مجتبی ست آرامش و قرار دل حضرت رضاست از لطف اوست سفره ی نان باز میشود قفل هزار مشکلمان باز میشود از شهر اوست بخت جهان باز میشود از قم سه در به سمت جنان باز میشود مهرش درون سینه ی مردم نشسته است باغ بهشت گوشه ای از قم نشسته است در لحظه ی کرامت اوعالمی فقیر بر حسن خلق فاطمی اش عرشیان اسیر راه بهشت میگذرد از همین مسیر ازخانه اش رسیده بهاران به زمهریر حوا و هاجرند در این خانه خادمه بانوی خانه کیست تجلای فاطمه معصومه فاطمه است دلیلم کمال اوست آیینه ی پیمبروزهرا جمال اوست مریم هرآنچه هست به واقع مثال اوست ایمان آسیه جلوات جلال اوست خیر کثیر و اوج کرامت رسیده است این عالمه به علم امامت رسیده است

سرود - شده دل مجنون، خدا داده یه فرشته،به نجمه خاتون برا این دختر، سر سجاده ی شکره ،موسی ابن جعفر جانم جانم فصل زمستون دلا بهار شد باغ خزون همه لاله زار شد بخت خوشی نصیب روزگار شد رسیده یس قرآن باشه برای ما روح و ریحان باشه عزیز شاه خراسان باشه قراره بانوی ایران باشه مولاتی یا حضرت معصومه دل من پر زد عاشقونه باز دوباره تا قم و مشهد به تو مدیونم میدونم نمیشه بی تو زنده بمونم جانم جانم تموم دردا رو دوا تویی تو کریمه ی آل عبا تویی تو همشیره امام رضا تویی تو دوباره رحمت داره میباره توی کویر دل آواره چشمای عاشقی که بیداره دخیلشو بسته به گهواره مولاتی یا حضرت معصومه میزنم جارو با چشمام صحن و سراتو حضرت بانو دل آواره مگه غیر از حرم تو جایی رو داره جانم جانم تو حرمت دلم میشه هوایی وقتی که خواهر امام رضایی یعنی تو هم بانی کربلایی شبیه خونه ی روی آبم کریمه اهل بیت دریابم خدا میدونه خیلی بی تابم برای کربلای اربابم مولاتی یا حضرت معصومه