ولادت حضرت علی اکبر (ع) 1402 - محمود کریمی

مدح - دریا شدی، حسین گوهر دربیاورد طوبی شدی که عشق، ثمر دربیاورد از آسمان حسن، قمر دربیاورد وقتی ز راز چشم تو، سر دربیاورد امشب پدر کنار تو، پر دربیاورد سر تا‌به‌پا حسن شده؛ پا تا به سر، حسین از هرطرف پیمبری؛ از هر نظر، حسین با برگ‌و‌بار و روی تو شد بارور حسین شیرین‌تر از عسل شده‌ای تا مگر حسین با بوسه از لب تو، شکر دربیاورد جبریل آمده به سلام شما رسد شاید به فیض حظّ کلام شما رسد جایی نداشت تا سر بام شما رسد خواهد اگر به پای غلام شما رسد باید که چند بال دگر دربیاورد محراب ابروان تو شد قتلگاه ما شد مشتبه ز قبله به میخانه، راه ما ای بهتر از هزار یقین، اشتباه ما در دست چشم توست، تمام صلاح ما تا جان ما به نیم‌نظر دربیاورد پیغمبرانه، خُلقاً و خَلقاً فقط تویی اعجاز بیت‌های مطنطن فقط تویی طوفان تندباد تهمتن فقط تویی کابوس سخت زهره‌ی دشمن فقط تویی تیغت کجاست تا که جگر دربیاورد تفریح می‌کنی به همین تار و مارها بگذار تا کمی بنشیند غبارها تا بنگرم که پرشده خاک از مزارها پیچیده است ناله‌یشان، الفرارها حیدر رسیده است؛ پدر دربیاورد ای در سرادقات الهی، محافلت سجّاده‌ی حسین، شکوه نوافلت ای جلوه‌ی جمالی‌اش، اخلاق کاملت ای جذبه‌ی جلال خدا در حمایلت از ما نگاه توست که زر دربیاورد از پشت در ببین که گدا، سربه‌شانه است از پشت در ببین که بهانه، اعانه است از پشت در ببین که گدایی، بهانه است در غیبت پدر، پسر آقای خانه است ارباب، دست معجزه‌گر دربیاورد عرشی شدیم با نفس جاودانه‌ات از بوی سیب زمزمه‌های شبانه‌ات از اشک‌های نیمه‌شب عاشقانه‌ات تو در دعا و دامن تو، بین خانه‌ات صدها شکوفه وقت سحر دربیاورد ما را که کشته کرب‌وبلایت هنوز هم ما را به خون‌نشانده صدایت هنوز هم پایین‌پا شده جایت هنوز هم ارباب‌زاده‌ای و گدایت هنوز هم سر را گرفته است که بر دربیاورد

سرود - این‌که رو دست مولاس، علی‌اکبره یا حیدر این‌که شبیه زهراس، گل یاسه یا پیمبر لب لعلش چه شیرینه؛ نفساش عین تسکینه علی‌اکبر برا حیدر، شده مثل یه آیینه صدای آسمون؛ علی علی علی نوای مولامون؛ علی علی علی قرار دل‌هامون؛ علی علی علی امید فردامون؛ علی علی علی آقایی علی‌اکبر؛ مولایی علی‌اکبر لیلای دل‌های شیدایی علی‌اکبر آسمون نگاهش مثه دریای عمیقه عین پدربزرگش، توو چشاش پره عقیقه صلواتش، سلام‌الله؛ کلماتش، کلام‌الله حرکاتش، سکناتش، وجناتش؛ رسول‌الله دوای عاشقا؛ علی علی علی صفای عاشقا؛ علی علی علی خدای عاشقا؛ علی علی علی یکتایی علی‌اکبر؛ غوغایی علی‌اکبر فرماندار عرش اعلایی؛ علی‌اکبر اسمی که توو اذونه، دلیل بقای دنیاس هرکی دلش جوونه، سر سفره‌ی این آقاس نور چشم عموهاشه؛ عصای دست باباشه کسی با این ید بیضا، باید اسمش «علی» باشه تمام باورم؛ علی علی علی امید آخرم؛ علی علی علی یگانه‌دلبرم؛ علی علی علی مؤذّن حرم؛ علی علی علی ای جانا علی‌اکبر؛ مولانا علی‌اکبر حُبَّک دین و دنیانا؛ علی‌اکبر

سرود - چقدر رخش منوّره؛ الله‌اکبر از همه‌ی سرا، سره؛ الله‌اکبر خود خود پیغمبره؛ الله‌اکبر چقدر شبیه حیدره؛ الله‌اکبر که شد بهشت منجلی؛ الحمدلله شد هم و غم سینجلی؛ الحمدلله که دلبر منه حسین؛ الحمدلله تاج سر منه علی؛ الحمدلله دار و ندارم؛ علی علی علی علی خواب و قرارم؛ علی علی علی علی از تو گرفتم، بال و پرم رو؛ آخر سرم رو رو دامنت می‌ذارم؛ علی علی علی علی به این امیر جان‌به‌کف؛ الله‌اکبر به این‌همه شور و شعف؛ الله‌اکبر به مقدم حُسن حسین؛ الله‌اکبر امیرزاده‌ی نجف؛ الله‌اکبر من الازل الی الأبد؛ الحمدلله من المهد الى اللحد؛ الحمدلله به نور سیمای اسد؛ الحمدللهیا حیدر، علی مدد؛ الحمدلله شاه مکرّم؛ علی علی علی علی لفظ معظّم؛ علی علی علی علی می‌تابه نور ماه رخ تو تا عرش اعظم از خط مقدّم؛ علی علی علی علی به این سلام و صلوات؛ الله‌اکبر به آبشار حسنات؛ الله‌اکبر به روی و وجه و وجنات؛ الله‌اکبر به روح کشتی نجات؛ الله‌اکبر به مستی لوح و قلم؛ الحمدلله به عاشقان هم‌قسم؛ الحمدلله عمو شده صاحب‌علم؛ الحمدلله ذکر لب اهل حرم؛ الحمدلله ای طور موسی؛ علی علی علی علی نور مسیحا؛ علی علی علی علی إِنَّا فَتَحْنَا؛ فَتْحًا مُبِینًا ؛سردار فاتح زاده‌ی ام‌ّ‌لیلا؛ علی علی علی علی

سرود - آسمونا پرشده از فوج فرشته رو صورت فلکی جبّار نوشته تولّد جون رعنای، آقای جونای بهشته روی پای شیر، بچّه شیره علی بوسه از نوه‌ش می‌گیره با یه لبخند علی‌اکبر هی دل عمّه‌زینبش ضعف میره اکبر شده تکبیر حسین اکبر شده تکثیر حسین اکبر شده شمشیر حسین قربون‌صدقش میره حسین عین اباالفضله؛ دلیر و یکّه‌تازه عین امام مجتبی، در خونه بازه شاگرد اوّل عموهاشه؛ هم فارسه، هم مهمون‌نوازه خلق‌وخوش که رفته به پیغمبر عطروبوش که حیدره پاتاسر کرمش حسن؛ صلابت عبّاس همه‌چی‌تمومه این گل‌پسر بعد از این، توو نفس واحده پیغمبر و آلُ میشه دید بعد از این دیگه روی زمین آخر کمالو میشه دید اکبر شده تکثیر حسین تزئین شده تصویر حسین احمد روی دست مرتضاس قربون‌صدقش میره حسین شکوفه دادن توو بهشت، تین‌وزیتون لیلای لیلا اومده و عالمه مجنون آقا! دل ناقابل مارو، دور سر اکبرت بگردون اومد و دل از همه عالم برد اومد و به سینه‌ها، عشق آورد شهدا فقط می‌دونن تنها واسه دیدنش چقدر میشه مُرد گوشه‌ی شبستون نگاش محشر فدایی‌پروره هرکی سر رو شیش‌گوشش گذاشت از تموم سرورا سره

مدح - با تو، فقیرهای غنی می‌شویم؛ علی مجذوب خاتمی یمنی می‌شویم؛ علی ما را نکرد مست، شراب کسی فقط مست فَمَنْ یَمُتْ یَرَنی می‌شویم؛ علی قربان کنیه‌ای که به‌نام حسن زدند یعنی فقط اباالحسنی می‌شویم؛ علی از خاک تو، سرشته شدیم و به این حساب باهم برادران تنی می‌شویم؛ علی وقتی که اکبر است، امیر سپاه تو روز ظهور، آمدنی می‌شویم؛ علی آن‌که علی‌ست معجزه‌ی ابتدای او الله‌اکبر است فقط انتهای او حیران توست، چشم محمّدشناس‌ها ای فاطمه‌نگاه! خداوند یاس‌ها از آتشی که هست به بامت رسیده‌اند از شهرهای دور، همه آس‌وپاس‌ها جز تو، حسین هیچ‌کسی را ندیده است یعنی نمی‌رسند به‌گردت قیاس‌ها ای رفته بر جمال حسن! کوچه را مبند پرت است دائماً به تو، هرجا حواس‌ها هربار پیش عمّه‌ی خود، مدّتی بمان قدری نگاه کن به همین التماس‌ها تو مرتضای دومی و تیغ اگر کشی پیش تو می‌دوند همه عمر و عاص‌ها ما عاشقیم؛ قسمت ما بی‌ارادگی‌ست پس با حسین، نسبت ما خانوادگی‌ست لیلا نشسته است اگر در مقابلت مجنون دویده است به دنبال محملت لازم نبود این‌همه لشرکشی کنی گیسو نریخته، دل باباست منزلت دریا، مرکّب است و درختان قلم، ولی تنها شمرده‌اند نمی از خصائلت عبّاس رفته، مجمر و اسپند آورد از بس‌که ریخته همه‌جا از فضائلت آدم بهانه بود اگر سجده کرده‌اند جبریل دیده‌بود کمی از شمایلت امّ‌البنین به بازوی تو إن‌یکاد بست وقتی که ذوالفقار علی، شد حمایلت ای دومین علی! هنرت را نشان‌بده بر آل‌مرتضی، جگرت را نشان‌بده میدان، محاط صولت پروردگاری‌ات دشت نبرد، نعره‌زن از تیغ‌داری‌ات آن‌که به سر نداشت هوای علی، گریخت جانم فدای سرزدن و سرشماری‌ات کس را ندیده‌ایم از این خیل صدسپاه در گردنش نمانده خطّ یادگاری‌ات عبّاس با حسین، کنون خیره گشته‌اند باد است و یال و منظره‌ی تک‌سواری‌ات سم می‌زند به سنگ؛ زمین داغ می‌شود عقّاب شیهه می‌کشد؛ اسب شکاری‌ات پیچیده مدح رزم تو در کاخ شام پس تا شام رفته‌ است، سپاه فراری‌ات یک خیمه است منتظرت؛ بی‌خبر مرو میدان که می‌روی، کمی آرام‌تر برو آبی نداشت؛ روی زبانت، زبان گذاشت رفتی و دست بر جگرش، ناگهان گذاشت زانو نمی‌کشید بیاید کنار تو از خیر جان گذشت و قدم، نیمه‌جان گذاشت تیغی نمی‌گذاشت که بابا بخوانی‌اش سر خم نمود؛ گوش به‌روی دهان گذاشت هرکس که تیغ داشت به دور ت حلقه‌زد هرکس که تیر داشت، میان کمان گذاشت

سرود - شمشیر شیر حضرت داور، ذوالفقاره تیغ تقدیر فاتح خیبر، ذوالفقاره زینت دست نوه‌ی حیدر، ذوالفقاره اکبر میاد تا هیبت به اقتدار برسه از مرتضی، آقاییش به یادگار برسه قد می‌کشه تا دستاش به ذوالفقار برسه جان، علی‌اکبر؛ جانان، علی‌اکبر دین، علی‌اکبر؛ ایمان، علی‌اکبر مرتضی رحل و قرآن، علی‌اکبر جان سنه قربان؛ ای جان علی‌اکبر با عمو عبّاس، قاری مصحف؛ دوش به دوشه مشق رمز شیر جان‌برکف با عموشه ماه شاه نجف اشرف، نور روشه اکبر میاد تا بابا به آرزوش برسه از فاطمه، خاطره‌ها بازم به‌گوش برسه قد می‌کشه تا قدوبالاش به عموش برسه سر، علی‌اکبر؛ سرور، علی‌اکبر ماه، اباالفضل و اختر، علی‌اکبر با عموجان، سرلشکر علی‌اکبر وجه کرّار حیدر، علی‌اکبر اومد و جون و عمر بابا شد؛ مقتدا شد عشق، پیدا شد؛ گره‌ها وا شد؛ درد، دوا شد اسم رمز قبله‌ی عشّاق، کربلا شد اکبر میاد تا فرصت ادای دین، برسه تا پای ما به خاک پاک حرمین برسه تا دست ما به دامن باباش حسین، برسه یار، علی‌اکبر؛ سالار، علی‌اکبر دل، اکبر و دلدار علی‌اکبر شمس الاحرار دوّار، علی‌اکبر سرّالاسرار کرّار، علی‌اکبر جوونایی که آبروی این آب‌وخاکن از بس گفتن یاعلی‌اکبر، پاک پاکن لیلای اون ‌دسته‌گل‌ها که بی پلاکن اکبر میاد تا خیرش به هر جوون برسه شوق نماز به سینمون با هر أذون برسه وقت أذون، دستامون به آسمون برسه نور، علی‌اکبر؛ مستور، علی‌اکبر قبله‌ی بیت مآمور، علی‌اکبر از نبی‌الله، مأثور علی‌اکبر ناصر و نصر و منصور، علی‌اکبر

سرود - تویی تمام باورم؛ علی مولانا علی امید روز محشرم؛ علی مولانا علی منم گدای دست تو؛ علی مولانا علی تویی تو، سایه‌ی سرم؛ علی مولانا علی ای اوّل و آخر؛ مولانا علی ای ساقی کوثر؛ مولانا علی وصی پیغمبر؛ مولانا علی سیّدنا حیدر؛ مولانا علی تویی پناه آخرم؛ علی مولانا علی پناه بر تو می‌برم؛ علی مولانا علی اگر نگاهی از کرم؛ کنی علی مولانا علی از خورشید برترم؛ علی مولانا علی ای سرور و صاحب؛ مولانا علی ای قاهر و غالب؛ مولانا علی علیٌ الأعلی؛ مولانا علی ابن ابی‌طالب؛ مولانا علی ولایت تو سنگرم؛ علی مولانا علی وجود و علت و عدم؛ علی مولانا علی ای خانه‌زاد خدا؛ علی مولانا علی صفای بیت محترم؛ علی مولانا علی شکوه یزدانی؛ مولانا علی تو مرد میدانی؛ مولانا علی تو جان این عالم؛ مولانا علی تو شاه مردانی؛ مولانا علی دلم فدای دلبرم؛ علی مولانا علی تویی مراد و رهبرم؛ علی مولانا علی طپش طپش، نفس نفس؛ علی مولانا علی شدم هوایی حرم؛ علی مولانا علی