ولادت امام حسن مجتبی (ع) 98 - مجتبی رمضانی

مدح - تو همان حسن تمامی که جلالت داری بی هیاهوی تجلی قیامت داری آمدی تا مثل عالی اعلا باشی اولین آینه حضرت زهرا باشی آمدی چشم تو معنا بکند کوثر را تا تجلی بدهد هیبت پیغمبر را به دعاهای علی آیه آمین هستی میوه قلب نجف سوره والتین هستی شاه راه است نجف هادی این راه تویی مظهر تام العزت لله تویی ما همه سائل نوریم و تو آن خورشیدی که دو دفعه همه دارایی خود بخشیدی قصه جود تو روی لب شامی ها بود همنشینی تو رویای جزامی ها بود اهل توحید که رزاق عوالم هستند بر سر خوان کریمانه قاسم هستند تو ولی نعمت دنیایی و این فخر من است سر هر سفره نشستیم مضیف الحسن است پای بر معرکه بگذار که محشر بشود چرخش تیغ تو یادآور خیبر بشود تیغ بردار دوباره که قیامت بکنی که عجل را وسط معرکه قسمت بکنی مثل حیدر حملات تو مکرر بشود لشکر کفر اگر چند برابر بشود ابتری پیش تو گر صف بکشد باکی نیست وارث تیغ علی مثل تو کولاکی نیست نور روی تو به خورشید و قمر بذل شده زیر دست تو اباالفضل اباالفضل شده ما مسلمان تو و بی سر و سامان تو ایم چون حسین بن علی گوش به فرمان تو ایم هر چه تو حکم کنی گرچه که سازش باشد عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد کربلا غرق هیاهو به سکوتت محتاج بال و پرهای ملائک به قنوتت محتاج گوهر فاطمه ای و به صدف وابسته بوترابیست مزارت به نجف وابسته بر مزار تو عجب نیست که گنبد هم نیست لایق قوه تو سنگ زبر جد هم نیست شب شده صحن تو را نور خدا نوری نیست لایق فرش مزار تو پر حوری نیست تو غریبی و بگوییم ای معدن خیر کاش در زمره اصحاب تو می بود زهیر کاش در خانه تو عبد سیاهی بودم کاش من نیز تو را حر ریاحی بودم تا که محشر همه جا نقل کنم این سخنم من حسینی شده دست امام حسنم

سرود - نیمه‌ی ماه رمضون دلها همه شیدا خبر بدن که اومده از راه گل طاها چشمای فاطمه شده از شوق مثل دریا علی میگه هی زیر لب جونم عشق بابا دشت چشماش چه‌ لاله‌خیز از رولباش عسل می‌ریزه بچه اولی همیشه واسه پدر مادر عزیزه ماه و مهتاب حسن غزل ناب حسن در نایاب حسن دم ارباب حسن میخونم از جون علنی من حسنی ام حسنی شکر لله روزی خور سفره ی احسان تو ام ای یار حاجت گرفتم از در خونت صد هزار بار یه آرزو کنج دلم مونده شاه و سردار تشنه لطف و جامم دستاتم دم افطار اومدی تا که با خدا شم نذار آقا ارت جدا شم هر کی حسنی باشه من هم گرد و غبار زیر پاشم حسن روح و ریحان حسن جان و جانان حسن اوج ایمان حسن تیغ بران حسن یل میدان حسن می خونم از جون علنی من حسنی ام حسنی شکر لله تا تو رو داره شب تار از ماه بی نیازه پنجره مهربونیت روی دلها بازه ببین آقا دست نیازم رو که درازه رو به نخ عبات که واسه من چاره سازه با شما راهم پر هدفه غم و غصه هام برطرفه مثل عشق دل امشب مدینه کربلا نجفه حسن اسم اعظم حسن نقش پرچم حسن ای مکرم حسن عالی اعلم حسن بهترین دم