ولادت حضرت امام زین العابدین (ع)، محمدرضا طاهری

چه عشقی چه احلی من عسلی /علی ابن حسین ابن علی /تو دوماد پهلوون جملی/علی ابن حسین ابن علی /آسمون چراغونیه، خونه‌ی ارباب مهمونیه/سومین علی اومده، تازه یه رگشم ایرونیه/باده علی مولانا، سجاده علی مولانا/شاهه علی مولانا، شهزاده علی مولانا /عیدیمون نجف شد با فریاد علی مولانا /ای جان اباعبدالله، ای جان اباعبدالله /*****ای که تو کَرَم ضرب المثلی /علی ابن حسین ابن علی /حاجتامو میدی بی معطلی/علی ابن حسین ابن علی /ای صمد، ثمر حسین، گل فاطمه، گل پسر حسین/عیدی شب جشن تو مارو کرب و بلا میبره حسین/ماهه علی مولانا، همراهه علی مولانا //دلبر علی مولانا، دلخواهه علی مولانا /می‌دونی دوست دارم واللهِ علی مولانا ای جان اباعبدالله، ای جان اباعبدالله //جان به قربان اباعبدالله /*****اون کیه که دلبرِ دلخواهِ حضرت اباعبداللهِ/اون کیه که امیر و شاهنشاهِ حضرت اباعبداللهِ/اون کیه که قیامته، حتی بردن اسمش عبادته /اون کیه که روایت جَعَلَ الله شِّفاء فی تُرْبَتِه/جانه اباعبدالله، جانانه اباعبدالله /دینه اباعبدالله، ایمانه اباعبدالله /شاهه اباعبدالله، سلطانه اباعبدالله /قربان اباعبدالله، قربان اباعبدالله /قربان اباعبدالله، ای به قربان اباعبدالله

به دفتر قلم شعر تر می‌گذارد /سپس قافیه را شکر می‌گذارد /تو روح تهجد شدی پس خداوند /طلوع تورا در سحر می‌گذارد /بیا امشبی را سر از سجده بردار /که سجاده پای تو سر می‌گذارد /علی هستی و قبل هر گونه خصلت /خدا در وجودت جگر می‌گذارد /تو که جای خود داری آقا/نگاه ابوحمزه‌ات هم اثر می‌گذارد /نیفتد ز پا در دو عالم کسی که//به بزم تو پا بیشتر می‌گذارد /نمی‌خواستم سجده‌ات کرده باشم /ولی هیبت تو مگر می‌گذارد؟ /علی هستی، الحق که حیدر نمایی /سلامٌ علی حضرت کربلایی/ *****تویی ساقی چهارم خانواده /منم تشنه‌ی جام لبریز باده /منم تا همیشه خمار نگاهت /تویی علت مستی فوق العاده /از آن ساعتی که زبان باز کردم /تو جاری شدی بر لبم بی اراده /از آنجا که شاه دل ما حسین است /بخوانیمت «ای حضرت شاهزاده» /نه که قوم و خویش تو هستیم آقا /خدا رزقمان را به دست تو داده/نشستی به جانم ادب حکم می‌کرد /که بنویسم از تو ولی ایستاده /غزل با تکلف سرودن هنر نیست /قلم می‌زنم بعد از این صاف و ساده /مدد کن که از کربلای معلی /بیایم بقیع تو پای پیاده /عزیز حسینی، عزیز خدایی /سلامٌ علی حضرت کربلایی /*****تو دریا و سرچشمه‌ی هرچه رودی /زلالی، طهوری، به رنگ شهودی /سرشت تو از نور ذات الهی‌ست /زمین و زمانی نبود و تو بودی /بخوانند «زِین العبادت» ملائک /که سجاد و همواره گرم سجودی /همگی به همراه سید علی‌مان /می‌آییم سوی مدینه به زودی /بنا می‌کنیم از سر نو حریمی /به کوری چشمان هرچه یهودی /به امید روزی که دیگر نماند /نشانی ز قوم کثیف سعودی /به پایان برم شعر خود را در آخر /به الهامی از شعر مرحوم جودی/پیام آور عشق و مهر و رهایی /سلامٌ علی حضرت کربلایی?

هلهله کن شور عیده /پنجم شعبان رسیده /زهرا به ما عیدی میده /آذین کنید /مدینه رو عطرآگین کنید /به تموم دنیا بگید /رو به زین العابدین کنید /شب یلدای مدینه /شب زین العابدینه/روی لب‌هامون نوای یا امیرالمؤمنینه /الحمدلله علی اومد به دنیا /*****غصه و غم رو رها کن /عالمو امشب صدا کن /ذوق حسینو نیگا کن /غوغا شده، دوباره حسین بابا شده /پسر حسین ابن علی، پسر ایرانی‌ها شده /حسین، حسین، حسین /مثل بابات عشق مایی، ای امام کربلایی /پسر ایرانیا نه؛ آقای ایرانیایی/الحمدلله علی اومد به دنیا /*****سجده کنید باز خدارو /مژده بدید باز بهارو/گنبد و گلدسته‌هارو تزیین کنید /شیعه‌هارو تحسین کنید /به تموم دنیا بگید /رو به امیرالمؤمنین کنید /علی یعنی خیر دنیا /علی یعنی نور فردا /علی یعنی ماه شب‌ها/علی یعنی عشق زهرا /الحمدلله علی اومد به دنیا /*****شیعه‌ی مولا قراره بگیره جون دوباره /وقتی که حیدر رو داره /هیچ لشکری نداره به شیعه برتری /یه تنه حریف دشمنن همه‌ی جوونای حیدری /علی یعنی عزم و باور /علی یعنی ترس کافر /علی یعنی یار مظلوم /علی یعنی شیعه پرور /الحمدلله علی اومد به دنیا?