ولادت امام حسین (ع)، مهدی رسولی

از شوق تو انگار در جسم جهان جان نیست/شوقی که جوشان استُ در جان است و پنهان نیست/خلقت تماماً در به در دنبال تو بوده/پس جشن میلادت فقط مخصوص انسان نیست/ما عمرمان خورده گره با نام زیبایت/حرف تو و ما حرف عاشورا و شعبان نیست/ما با غم عشق تو صدها داستان داریم/داغ تو صاحب خان? دلهاست مهمان نیست/با ما چه کردی که حدیثت هر کجا باشد/چشمی نمیبینم که مثل چشمه جوشان نیست/ما مذهبی داریم بر مبنای گیسویت/هر کس پریشانت نشد اصلاً مسلمان نیست/جوری خریدی عاقبت حُر ریاحی را/حسرت برد هر کس به درگاهت پشیمان نیست/این راز را فهمید عالم گرچه کتمان کرد/اصلاً همین چشمان تو ما را مسلمان کرد/جبریل اگر در دست دارد گاهوارت را/یعنی خدا میخواهد آرام و قرارت را/ای قلب قبله تو خودت که جای خود داری/وقتی ملک سجده کند ایل و تبارت را/موسی که خود غرق است در دریای سقایت/عیسی توسل کرده طفل شیرخوارت را/از خاک پایت آسمان توشه می‌گیرد/سوغات می آرد غباری از مزارت را/پیش از شروع خلقت انسان بی قرارت بود/بلکه به دوش او بیندازند بارت را/پلکی بزن روز و شب ما را منظم کن/گردون ببیند گردش لیل و نهارت را/این ملتی که دل به تو بسته است از آغاز/خالی نخواهد کرد دیگر کارزارت را/وقتی کسی سر روی خاک تربتت دارد/دیگر نخواهد دید یک دم هم اسارت را/

تنها دلیل سجده ما خاک پای توست/شکر خدا پروردگار ما خدای توست/پیش تو ساقی از شهیدت خون نخواهد رفت/از رگ رگش جز باده گلگون نخواهد رفت/تنها شهیدان حق جامت را ادا کردند/مست تو از میخانه ات مدیون نخواهد رفت/از گنج عشقت اهل این ویرانه محروم اند/ورنه کسی دور و بر قارون نخواهد رفت/در خیمه ات هرگز دل از دنیا نخواهد سوخت/از روضه ات هرگز کسی محزون نخواهد رفت/روزی اگر لیلی و مجنون هم روند از یاد/لیلی ولی از خاطر مجنون نخواهد رفت/هر کس که اهل سجده بر خاک حریم توست/فکر شهادت از سرش بیرون نخواهد رفت/هرگز هَرَج بر حج ما دور حریمت نیست/دیوانه سمت حفظ هر قانون نخواهد رفت/در پاسخ روز حساب و شام قبر از ما/جز ذکر حا و سین و یا و نون نخواهد رفت/اصلا برای ما تو آغازی تو پایانی/با ما تو بودی از ازل با ما تو میمانی/آغوش بازت بست با من عهد و پیمان را/عهدی چنان محکم که پایش می دهم جان را/پیش از نگاهت فکر می کردم مسلمانم/پیغمبری کردی گرفتی دین و ایمان را/این دست خالی، چشم بی باران، لب ساکت/تنها تداعی می کند در من بیابان را/این اشکها باید برایت بیشتر باشند/این رودها باید بیاموزند طغیان را/باران شاعرها که نه باران ترکش ها/من دوست دارم جان سپردن زیر باران را/باز این دل تنگم هوای کربلا دارد/سر می دهم تا سر کنم دوران هجران را/باید به موج زائران تو بپیوندم/دریا مگر دریابد این حال پریشان را/من هیچ این مردم هوای اربعین دارند/پیراهنی بفرست دریاب اهل کنعان را/

از روی حسین تا نقاب افکندن/در عالم عشق انقلاب افکندن/تبریک به طوفان زدگان غم و درد/کشتی نجات را به آب افکندن/کشتی نجات یا ابا عبدالله/جانم به فدات یاابا عبدالله

اگه کشتی هات همه غرق شده به گل نشسته/اگه از این روزگار دلخوری و دلت شکسته/دست دست نکن پاشو دل دل نکن/آخه کشتی نجات اومد به دنیا/صاحب کائنات اومد به دنیا/یار دل بی تاب اومده پاشو بیا ارباب اومده/بگو بدون معطلی جانم حسین ابن علی/****اگه بی حوصله ای حوصله ی دنیا رو نداری/اگه نا امیدی و حال و روز فردا رو نداری/دست دست نکن پاشو دل دل نکن/با حسین میشه فرداهاتو بسازی/با حسین میشه رویاهاتو بسازی/خوده خوده بندگیِ حسین شیرینی زندگیِ حسین/بگو بدون معطلی جانم حسین ابن علی/ای بال و پر و پهنه ی پرواز حسین/ای خون خدا خون سرافراز حسین/بی نام تو کی نامه کنم باز حسین/ای نام تو بهترین سرآغاز حسین/****اگه افسرده شدی غمای دلت خیلی زیاده/اگه تو این روزگار کسی به دلت محل نداده/دست دست نکن پاشو دل دل نکن/بگیر از خوده امام رضا تو رخصت/یه سفر برو تا کربلا زیارت/دلتو دور از سیاهی کن با حسین پادشاهی کن/بگو بدون معطلی جانم حسین ابن علی