شهادت حضرت امام موسی کاظم (ع) - مهدی رسولی

درون سینه‌ی من سرزمینی رو به ویرانی است/دلی دارم که فِی قَعرِ السُّجُون عمری است زندانی است/نه خورشیدی نه ماهی، روز و شب در چشم من یکسان/جهان زندان، اتاق کوچکم همواره ظلمانی است/نمی‌دانم چرا جامانده‌ام از آسمان، شاید/به دست و پای من زنجیرهایی هست و پیدا نیست/ولی امشب خدا را شکر حال دیگری دارم/چه فرقی می‌کند شعرم عراقی یا خراسانی است/خراسان، آستانه، قم دلم پر می‌کشد امشب/که پای سفره‌ی موسی بن جعفر وقت مهمانی است/دمادم ذکر یا باب الحوائج روی لب‌هایم/که حال امشب من حال دنیا نیست، عرفانی است/دو چشم بردبارش معنی وَ الکاظِمینَ الغَیظ/نگاه مهربان او از آیات مسلمانی است/که حتی آن زن آوازه‌خوان را هم هدایت کرد/که حتی از غمش چشم نگهبان نیز بارانی است/به حالش اشک می‌ریزد مسلمان، نامسلمان هم/برایش روضه می‌خواند در و دیوار زندان هم/***میون سیاه‌چال داره میره از حال/روی شونه‌هاش زخم، سرش زخمیه/تمومیِ بال و پرش زخمیه/گناهش چی بوده که چشماش کبوده/یهودی به پهلوش لگد میزنه/شبیه مغیره چه بد میزنه/این روضه داره از روضه فاطمیه سر در میاره/این تن چرا حجمی به روی خاک نداره/پهلوش شکسته، هم ساق پای آها هم بازوش شکسته/خورده زمین پس گوشه ابروش شکسته/دلم غصه داره/روی تخت پاره، تن آقامونه/بمیرم براش/که دل میسوزه بمیرم براش/اگر چه تنهاست رو دوش غلاماست/دیگه تخت از حصیر بهتره/به یاد تنی که بدون سره/گفتن نداره، بسوز برا آقایی که کفن نداره/میون قتلگاهه، پیرُهن نداره/با سم مرکب رزازی کردن بدن سالار زینب/***الهی خدام تحقیرت کنهتوی داغ بچه‌هات پیرت کنهیه جوری زدی زمینگیرم کنیالهی خدا زمینگیرت کنهچه لقمه‌ای خوردی که بچه میزنی نامرد؟چرا زدیش نامرد؟آبش ندادی، باشه، چرا زدیش نامرد؟?

عطر ربنای آقام عمرم رو کرده معطر/حاجاتم رو من سپردم به دست موسی ابن جعفر/چشمامو که میبندم تو کاظمینت هستم/دخیل این دستم رو به لطف دستات بستم/زندگیمه برای تو برای تو برای تو/من فدا رضای تو رضای تو رضای تو/یا باب الحوائج یا موسی ابن جعفر/****تو زندون بی کس و تنها بارونیِ ابر چشمات/میکنی با دست بسته به سوی خدا مناجات/جای غل و زنجیره به روی دست و پاهات/برات بمیرم آقا تشنه ی آبه لبهات/میخونی از غم گودال غم گودال غم گودال/یه خواهرو تن پامال تن پامال تن پامال/زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست/خار و خاشاک زمین منزل و مأوای تو نیست/****اعضای تنت کبوده گریونی با چشمای تر/تازیونه تا بهت خورد افتادی یاد مادر/سهم دلت شد آزار شدی ز دنیا بیزار/یا فاطمه میگفتی زمین میخوردی هربار/خسته دل و پریشونی پریشونی پریشونی/از این زمونه دلخونی چه محزونی چه محزونی/?

من توی بیراهه ها گم شده بودم/توی دنیایی که پر بود از سیاهی/تو یه ذره عشقتو بهم چشوندی/تو نجاتم دادی آقا از دو راهی/انت الذی هدیتنی میون این سینه زنی/و انت مصباح الهدی و اهدنا بکربلا/لا یمکن الفرار من حبک یا حسین/تو روزگار بلا یا خیر الا حسین/یا خیر الا حسین .../پرچم رو گنبدت در احتزازه/در خونتم به روی همه بازه/با تو غصه ای نداشتم و ندارم/یه نگاهت زندگی منو میسازه/انت الذی کفیتنی تو دین و دنیای منی/هنوز همونی از قدیم امام حسین بچگیم/باب نجات من است آقای دنیا حسین/تو روزگار بلا یا خیر الا حسین/یا خیر الا حسین .../

ای که سلام عاشقان، سوی نگار می‌بری/جام لبت هنوز اگر، هست ببر سلام ما/حسین.../دلم گرفته برایت، زبان ساده‌ی عشق است/سلیس و ساده بگویم، دلم گرفته برایت/حسین وای.../