شهادت حضرت فاطمه (س) شب اول فاطمیه دوم 99 - مجتبی رمضانی

روضه - آمدم‌ تا که عزادار تو مادر باشم بین روضه ز مصیبات غمت تر باشم آمدم پشت درِ خانه ی تو منتظرم تا که اذنم بدهی سائل این در باشم خادم و بانی مداح چه فرقی دارد !؟ من فقط حاجتم این است که نوکر باشم آبرویی که نه حتی به خدا رویی نیست با نگاه تو مگر آدم دیگر باشم مگر این نیست که مصداق گل یاس تویی دوست دارم که از این عطر معطّر باشم طی این سال اگر روضه ای از تو خواندم خواستم فاطمیّه فاطمه ای تر باشم

واحد - این شهر بی وفا به علی مرحمت نداشت این داغ دیده را نظرِ تسلیت نداشت غربت ببین که سامِری اینجا عزیز شد اما علی برایِ کسی منزلت نداشت ای روزگار ، قبلِ جسارت به فاطمه قنفذ درین حکومتِ غاصب سمت نداشت دیوارهایِ سنگیِ کوچه که جایِ خود دیوار خانه نیز به من معرفت نداشت عالم کنارِ من همه در امنیت ولی زهرا درونِ خانه من امنیت نداشت مسمار در مقابلُ دیوار پشتِ سر راهِ نجات ، همسرم از هر جهت نداشت یک بار هم برایِ شفایش دعا نکرد غیر از وفاتِ خویش زِخدا مسئلت نداشت مرهم نیاز نیست کسی را که رفتنی ست او بعدِ کوچه آرزویِ عافیت نداشت او را نبی به دست گرفت و به عرش برد زیرا برایِ دفن زمین ظرفیت نداشت

شور - تو از جنس نوری خداست که باهاته همه وجود من به زیر پاهاته گدای تو عمریه داراست زیر دینت همه‌ دنیاست ریشه‌های چادرت دستِ هر کی باشه پرچمش بالاست همیشه با مهرت، صدای قلب غم گرفتمو شنیدی ممنونم بی بی جون، واسه زحمتایی که برام کشیدی " من از خدا محبتت رو می‌خوام مدیونتم مادری کردی برام " شکوه مولایی بانوی محجوبه نوکریته کارم همین برام خوبه خوبه چون که فردای محشر میونه اون دلای مضطر میدونم که هوامو داری به داد من می‌رسی آخر اشک توو هیئت‌هات باورمه توو زندگیم جز اصوله امیدم اینه که نگام کنی بگی که نوکریت قبوله " من از خدا محبتت رو می‌خوام مدیونتم مادری کردی برام " چشمای بارونی براتو می‌باره نوکرت از داغت بمیره حق داره توی روضه‌ت رو به راهم کن یه نظر به اشک و آهم کن شب جمعه کربلا میری یادی از این رو سیاهم کن کربلا دنیامه مدتیه دورم از آقای غریبم دلتنگم بی تابم الهی که زیارتش بشه نصیبم " من از خدا محبتت رو می‌خوام مدیونتم مادری کردی برام "