شب شهادت حضرت فاطمه زهرا، فاطمیه اول، محمدرضا طاهری

بلا عظیم و گره کور و امتحان سخت است/چقدر پیروی از صاحب الزمان سخت است/شبیه هر که به جز اوست زندگی کردیم/ولی شبیه به آقا برایمان سخت است/قصور ماست اگر "تحبس الدعاء" شده ایم/مقصریم که رفتن به آسمان سخت است/چقدر فاصله مانده،‌ چقدر از او دوریم/برای رفتن با پای ناتوان سخت است/اگرچه غرق گناهیم دوستش داریم/نبودن ولی مهربانمان سخت است/اگر چه دورم از او، بین روضه نزدیکم/نفس کشیدن بی روضه بی گمان سخت است/همیشه قصه ی بی مادری غم انگیز است/اما همیشه رفتن یک مادر جوان سخت است/به پیش دیده ی مردم زدند فاطمه را/اگر چه روضه عیان است در بیان سخت است/***بگید چاوش بخونه که غم از دل امون برده/بگید حجله بیارن آخه مادر جووان مرده /

مرغ اجل به دور سر من پریده است/امشب هلال آرزوی من دمیده است/آقا بیا و محتضرت را حلال کن/از عمر فاطمه شب آخر رسیده است/از جان بلای عشق تو بر جان خریده ام/حالا اگر نحیفم و قدم خمیده است/با هر چه داشت دشمن تو ریخت بر سرم/این گونه گل کسی به دو عالم نچیده است/وقت نفس کشیدن خود زجر می کشم/این درد زخم سینه امانم بریده است/هنگام غسل هر چه که دیدی صبور باش/اما زینب که دنده های شکسته ندیده است/دادم کفن به زینب و دیدم به چشم تر/از غصه رنگ دخترم از رخ پریده است/سنگ صبور توست حسن بعد من فقط/از او مپرس آنچه که در کوچه دیده است/هر شب حسین من ز عطش می پرد زخواب/مادر صدای العطش از او شنیده است/

نمونده هیچ چیزی اگه از این بدن علی/پس تو با گریه هات منو آتیش نزن علی/حالا که این روزا بهت سلام نمی کنند/دیگه چه فایده ای داره موندن من علی/بهتره که برم، آخه نمی تونم کاری کنم برای شوهرم/بغل نکردمش ناراحتی معلومه از چشای دخترت، بهتره که برم/اسباب زحمتم، سخته پرستاری از این زخم و جراحتم/سرفه که می کنم خونی میشه پیراهنم، میده خجالتم، اسباب زحمتم/عشق من شده وقت رفتن/از زهرا جون من دل بکن/دیگه داره تموم میشه دوختن این لباس/این شب آخری دلم به فکر کربلاس/خدا میدونه که کلی حرف تو سینه ی منه/صداش کنید بیاد پیشم دخترکم کجاس/قربون دخترم، میدونی فردا از خونه جمع میشه بسترم/پس دیگه بعد از این خانوم این خونه تویی وقتی که من برم، قربون دخترم/بازم پیشت میام، اون روزی که گیر می کنید میون ازدحام/لحظه ی آخرش باید سر حسینمو بگیرمش رو پام، بازم پیشت میام/پیش من توی روز روشن/لب تشنه گلوشو میبرن/لب گودال مادر افتاد/ته گودال بی سر افتاد/

سرمایه ی محبت زهراست دین من/من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم/گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا/یک ذره از محبت زهرا نمی دهم /

قصه ی استقامت زهرا الگوی رزمنده امروزه/هر کسی که بره ضرر کرده، هر کسی که بمونه پیروزه/فاطمه موند پای علی/سیلی خورد جای علی/خدا بهش برکت داد/به شیعه ها عزت داد/پیرو مسیر فاطمه/نداره لحظه ی واهمه/روی لب های ما زمزمه/اِنّا نباهی بالفاطمه/

قامت خم سخته، تو سن کم سخته/مادرمون ای وای...، گفتنشم سخته/هر قدم راه که میره/دست به دیوار میگیره/مردم از هم میپرسن/فاطمه کی میمیره/خاک دو عالم سرم/رفتنیه مادرم.../وای، مادرم مادرم مادرم/چهره ی زرد سخته، خنده با درد سخته/پیش زن و بچه گریه ی مرد سخته/این یه عالی جنابه/حال و روزش خرابه/روی دستاش هنوزم/زخم رد طنابه/سلام میده بوتراب/کسی نمیده جواب/خاک دو عالم سرم/رفتنیه مادرم.../وای، مادرم مادرم مادرم/دیگه براش سخته، وصیت‌هاش سخته/به من میگه زینب غم داداش سخته/فدای تو دختر، کربلا رفتی مادر/اونجا یادت بمونه بوسه ی زیر حنجر/وقتی میبُرن سَرو دیگه جلوتر نرو!/وای حسین، وای حسین .../خدای من، خدای من!/عریانه بچه‌ی با حیای من!/خدای من، خدای من!/سر میبُرن بچمو رو پاهای من!/***یادش بخیر موی تو را شانه میزدم/افتاده دست شمر همه ی خاطرات من!/