شهادت حضرت فاطمه (س) شب سوم فاطمیه اول 98 - منصور ارضی

روضه - عالَم بدون فاطمه دلگیر خواهد شد با او حدیث عاشقی تفسیر خواهد شد دارالشفای ما از این روضه به آن روضه‌ست با نام زهرا اشک هم اکسیر خواهد شد شأن عظیم منبر از فیض کلام اوست علامه‌ هم بی نام او تحقیر خواهد شد او خطبه خواند و ذوالفقارش خوب ثابت کرد گاهی زبان در معرکه شمشیر خواهد شد با او قیامت ترسی از آتش نخواهم داشت بچه‌ کنار مادر خود شیر خواهد شد افطارِ خود را هر سه شب بخشید بر سائل یعنی گدا هرچه بیاید سیر خواهد شد امروز باید در کنار فاطمه باشیم فردا برای یاری او دیر خواهد شد دستش شکست‌و باز تنها، لشگر مولاست آیینه وقتی بشکند تکثیر خواهد شد پژمرده شد یاس جوان مرتضی، افسوس گل بین آتش، در جوانی پیر خواهد شد شاعر : محمد زوار

سینه زنی - بختیاری - کجا رفته بودی بدون من شنیدم تو کوچه تو رو زدن دعا کن عزیزم برا حسن آروم بگیره چه کابوس تلخی دیده حسن همش میگه نامرد بسه نزن همش میگه ای وای مادر من داره میمیره هیچکی نبود بگه این گل که پرپره این زن که میزنی ناموس حیدره از عمد مادرو پیش پسر زدن از عمد با لگد محکم به در زدن کوچه تنگ و دل سنگ مادر به چادر میزنه چنگ به تو گفته بودم برو بسه تو زورت به قنفذ نمیرسه یه جوری تو رو زد که نفس علی بگیره از صبر شوهرت سو استفاده کرد دیدی که نقشه شو آخر پیاده کرد پشتس مغیره بود ملعون نگام کرد چند تا لگد زد و کار و تمام کرد هی کُند میبُره لشکر کلافه شه فکر کن سنان که هست خولی اضافه شه اون نیزه میزنه اون تیغ می کشه ای وای دخترش هی جیغ می کشه