شهادت امام رضا (ع) 1402 - میثم مطیعی

روضه

روضه - روضه - باد اگر بویی ز یار آشنا می آورد از خراسان علی موسی الرضا می آورد هم کریم و هم رئوف و هم سخی در حیرتم این همه حسین و ملاحت از کجا می آورد چیست در انفاس کویش که هر جا می وزد نفحه ای از خلق و خوی مصطفی می آورد یا رضا اذن دخول ماست نام مادرت بهر ما از چادرش شال عزا می آورد من مریضم از گنه خوبان جوابم کرده اند لطف تو ما را به این دارالشفا می آورد حجره دربسته تو مقتل ما شیعه هاست تا سخن از روضه زهر جفا می آورد زودتر از زهر اندوه جوادت می کشد دوریش دارد سرت خیلی بلا می آورد شاعر : عباس احمدی

پیش زمینه - اللهم صل علی ، علی بن موسی الرضا المرتضی تو شاه و خاک پای تو ماسوا دلتنگ و دلمرده برگشته گدا میشه اذن ورود من این نوا آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی ز گناهم بده ای حرمت ملجأ درماندگان دور مران از در و راهم بده لایق وصل تو که من نیستم اِذن به یک لحظه نگاهم بده

زمینه - و آشنایی، گره گشایی تو اولین و آخرین پناه مایی طاقت دوری، نداره دیگه برس به داد این دل امام رضایی سخته فقط از راه دور ضریحو دیدن سخته از اون چشمه نور بوسه نچیدن هم نفسا تنگه و هم دلامون آقا سخته بدور از این حرم نفس کشیدن ببین هنوز کنج حرم مونده دلی که بی پناهه دار و ندار زندگی و بندگی ش فقط یه آهه تو دار دنیا هستی و دلبستگی ش به یه نگاهه خدا میدونه این روزا، خیلی دلم تنگه آقا میخوام صاف و ساده بگم: دوست دارم امام رضا «دوست دارم امام رضا» تو آشنایی، گره گشایی تو اولین و آخرین پناه مایی تا تو رو دارم، غمی ندارم یه گوشه چشم تو بسه تو هر بلایی فصل جدایی رسیده ولی با این حال دل تموم عاشقا زده پر و بال شده پر از عطر سلام دور ضریحت از همیشه شلوغ تره این حرم امسال هر خونه ای رواقی از این حرمه رضا رضا جان پنجره فولاد توئه هر پنجره رو به خراسان نمیذاریم غریب بمونی تا ابد، تو خاک ایران خدا میدونه این روزا، خیلی دلم تنگه آقا میخوام صاف و ساده بگم: دوست دارم امام رضا «دوست دارم امام رضا» شاعر : دکتر محمدمهدی سیار

شور - حرم دوره از اینجا، دلم نزدیک صحنه اگه میشه قبول کن، بیام باز پابرهنه آه، ای پناه نفس‌هام، تویی درمون دردام جز تو چیزی نمیخوام «آه، ای امام رئوفم» «آه، یا رضا یابن زهرا» اگه درها رو بستن، در لطف تو بازه خودت بازم قبول کن، منو با اذن تازه آه، شده با گریه‌زاری، اینجا هر رود جاری خادم افتخاری «آه، ای امام رئوفم» «آه، یا رضا یابن زهرا» چی میشه دیدن تو، دوباره باشه سهمم ضریحت رو ببینم، زیارت رو بفهمم آه، عاشق خادماتم، خادم زائراتم محو ایوون طلاتم «آه، ای امام رئوفم» «آه، یا رضا یابن زهرا» دلم بی تو گرفته، دلم هر شب شکسته مث آیینه‌های، حرم هر شب شکسته آه، اومدم من گدایی، تو امامِ رضایی دم مرگم می‌آیی «آه...» شاعر: رضا یزدانی

واحد - یکی با رؤیای حج آمد، حاجت گرفت و برگشت یکی با پای فلج آمد، حاجت گرفت و برگشت یکی دیگر از تو می خواهد، لیاقت شهادت یکی می گوید شفاعت کن، مرا آقا قیامت یکی که من باشم و عمریست، نیامده زیارت وااااااای دلم تنگ ایوان، طلای توست نه تنها سرم، خاک پای توست که من هرچه دارم، برای توست وااااااای مرا زائرت کن ، خدایی کن کبوتر کن ، آقا هوایی کن اگر شد مرا ، کربلایی کن «رضا جانم ای رضا جانم» دلم از باب الجواد آمد، تا آبرو بگیرد کنار حوض گوهرشادت، آمد وضو بگیرد چه می شد چون کودکی هایم، دوباره می شدم گم پدر من را تا ضریح تو، به روی دست مردم می آورد و می شدم مست، تو ای امام هشتم وااااااای همه ما گدایان سلطانیم گدایان شاه خراسانیم که عمری در این خانه مهمانیم وااااااای الا ای ولی نعمت ایران تویی باعث برکت ایران فدایی تو ملت ایران «رضا جانم ای رضا جانم» شاعر : رضا یزدانی