رحلت حضرت محمد (ص) منصور ارضی 1400

اگرچه روز و شب هستیم دائم برسر خوانت/ببخش آقا که کم بودیم عمری مرثیه خوانت/پر از دردم ولی درد من اصلا جسم خاکی نیست/بیا روح مرا درمان بکن قربان درمانت/فقط یا رحمه للعالمین یک گوشه چشمی کن/کویرم، خاک بی خیرم، منو امید بارانت/مرا همسفر? یک وعده نان خشک خود گردان/که طعنه می‌زند بر هر ضیافت تکه ی نانت/برای تا خدا رفتن به دستان تو محتاجم/بکش دستی سرم شاید شدم یک‌ روز سلمانت/گدایی را ندیدم از درت نومید برگردد/به هرکس می‌رسد بی شک و شبهه لطف و احسانت/من اعجاز تو را دیدم میان لحظه‌هایی که/عیادت رفتی و درجا یهودی شد مسلمانت/چه انسی با حسن داری که با هم سفره وا کردید/میان عرش جا وا کرده آوای حسن جانت

تب کرده‌ای و پای تو تب کرده دخترت/بابای من برای تو تب کرده دخترت/پیش تو حس مادری‌ام بیشتر شده/لاغر شدی و لاغری‌ام بیشتر شده/دردت چرا به سمت مداوا نمی‌رود/دست گره‌گشای تو بالا نمی‌رود/جای شکستگی روی پیشانی تو هست/بغضی میان دیده بارانی تو هست/زود است ای مسافرِ تنها، سفر نکن/دیگر به جان فاطمه بابا، سفر نکن/از شب نگو دگر سحرم می‎رسد ز راه/قدری بمان پدر، پسرم می‌رسد ز راه/آخر بدون تو چه کنم، بی‌کسم پدر/خیلی دلم گرفته و دلواپسم پدر/این قوم بعد تو چه به ‌روزم می‌آورند/آتش برای این ‌که بسوزم، می‌آورند/حس می‌کنم که بی‌تو مدارا نمی‌کنند/رحمی به حال سوختن ما نمی‌کنند/حس می‌کنم که بی تو به ما سر نمی‌زنند/جز با لگد به خانه ما در نمی‌زنند/آتش می‌آورند که بلوا به پا کنند/مسمار داغ را به‌روی سینه جا کنند

چند روزی‌ست بستری شده‌ای/یا به سر حرف می‌زنی یا دست/باز از فرط ضعف می‌افتاد/می‌بری تا همین‌که بالا دست/آفتاب وجود تو یک عمر/لحظه‌ای راهی غروب نشد/سال‌ها از احد گذشت ولی/زخم پیشانی تو خوب نشد/جای سنگی که بر دهانت خورد/وقت خندیدنت هویدا بود/بدن لاغر و شکسته تو یادگاری شعب و غم ها بود/اگر آماده‌ای برای سفر/جگرم را ببین و بعد برو/دو سه ماه دگر تحمل کن/پسرم را ببین و بعد برو/چه شده گریه می‌کنی امروز/برده اشک تو صبر و طاقت من/چادرم را نگاه می‌کنی و/دست خود می‌کشی به صورت من/با علی حرف می‌زدی دیشب/چه به او گفته‌ای که تب کرده/هی به در نگاه می کند پدر/و مرا باز جان به لب کرده/کاش می‌شد بمانی و نروی/بی تو می‌ترسم از حسادت‌ها/از هجوم چهل نفر بر در/آتش و دود و هتک حرمت‌ها

هرکجا حرف شما آمد، سعادت دیده‌ایم/ما چه رحمت‌هایی از آقای رحمت دیده‌ایم/بیشتر نام تو روی بچه‌های ماست، چون/بیشتر از هر کسی از تو محبت دیده‌ایم/چشم تو اسلام شد، ما نیز تسلیمش شدیم/در نگاه تو کرامت بی‌نهایت دیده‌ایم/از یهودی‌ها عیادت کردی، از ما هم بکن/با چه شوقی شب به شب خواب عیادت دیده‌ایم/تو امینی پس دل ما هم امانت پیش تو/سر به راهش کن که از غفلت خسارت دیده‌ایم/سیرمان کن با همان یک لقمه نان سفره‌ات/از همان رزق کمت هم خیر و برکت دیده‌ایم/سیزده خورشید دیگر، جلو? خورشید توست/مصطفی را ما همه در چند نوبت دیده‌ایم/اسم زیبای تو را گفتیم و گفتی یا علی/از شما جز گفتن از حیدر، به ندرت دیده‌ایم/دختر مظلومه‌ات امشب سه جا دارد عزا/او مصیبت دیده، پس ما هم مصیبت دیده‌ایم