شب هجدهم صفر 1401 - میثم مطیعی

روضه - سلام بابا تو آسموونا دنبالت بودم اما تووی خرابه اومدی کنار ما صفا آوردی قدمت رو چشم بابا باباجونم یه دنیا حرف دارم باهات اما می خوام فقط بگم دوست دارم حالا بگم بابا حسین بگی جونم بابا بازم بهم بگو دوسم داری خیلی وقته که نگفتی بهم بگو تنهام نمی ذاری خیلی وقته که نگفتی «دوست دارم بابایی» چشات بسته اس خوبه نمی بینی بال و پرم سوخته خوبه نمی بینی که معجرم سوخته خوبه نمی بینی موی سرم سوخته چشات بسته اس نمی بینی نگاهشون چه سنگینه هر چشم ناپاکی ماها رو می بینه سیلی و تازیونه بهتر از اینه بابا ازت من یه سوال دارم میدونی کنیزی یعنی چی؟ کسی بهم نمیگه معنیشو میدونی کنیزی یعنی چی؟ «دوست دارم بابایی» شاعر :‌ سید مهدی سرخان

پیش زمینه - صلی الله علیک یا اباعبدالله (ع)

زمینه - این اولین باره می‌شم کبوتری در هوای تو این اولین باره می‌شم مسافر نینوای تو این اولین باره میام پیاده تا کربلای تو منم می‌شم راهی سمت حرم میام به سوی تو با هر قدم منم میام با پدر مادرم چقدر خوبه که می‌بینم جاده‌ها رو چقدر خوبه که می‌بینم این صفا رو چقدر خوبه که می‌بینم موکبای بهشت نجف کربلا رو میام یا حسین دست من رو بگیر امیری حسین و نعم الأمیر این اولین باره تو دست من هم روشنه فانوس این اولین باره میام مثه قطره تا اقیانوس این اولین باره میام به سوی تو برا پابوس منم به پابوست آقا میام با تشنگی سمت دریا میام با حسرت مشک سقا میام چقد خوبه سیراب می‌شن تشنه‌لب‌ها پر از نور مهتاب می‌شه اینجا شب‌ها چقدر خوبه مثل برادر می‌مونیم ما ایرانیا با عرب‌ها همه هم‌دلیم دیگه تو این مسیر امیر حسین و نعم الامیر شاعر : یوسف رحیمی

زمینه - قدم قدم موکبارو می گردم ستون ستون دنبال یه نشونه م کجای این جمعیتی که می خوام نمازمو پشت سرت بخونم مگه می شه، شبای درد و غم به سر نیاد؟ مگه می شه، حبیب من توو این سفر نیاد؟ ما رو اینجا امام عسکری صدا زده مگه می شه، پدر صدا کنه پسر نیاد؟ می دونم، که بین زائرا می دونم، میون مردمی می سوزم، توو آتیش غمت ای آقا، عمود چندمی؟ یا مهدی، عزیز فاطمه شاید الان تو جاده ای و شاید گوشه کنار موکبا نشستی دلم خوشه که این قَدَر می دونم تو هم کنار من تو جاده هستی شاید الان، به زائرای تشنه آب میدی یا توو موکب، مسافرا رو جای خواب میدی می شه باهم، یه بار بریم مزار مادرت مطمئنم، یه روز به این سوال جواب میدی این لشکر، به یاری خدا هرچیزی، براش فراهمه از کوفه، با پرچم علی می ریم تا، مزار فاطمه یا مهدی، عزیز فاطمه قبول دارم پیش تو رو سیاهم منو سیاهی لشکرت حساب کن ازین سپاه اربعینی آقا سربازای ظهورو انتخاب کن کی می دونه، توو قلبت این روزا چی می گذره؟ غم غربت، یا غصه ی نبود لشکره می دونم که، دلت ازم یه کم مکدّره ولی آقا، همیشه بخشش از بزرگتره می گردم، ولی مث شما محبوبی، نمی بینم آقا تا دنیا، حسینو نشناسه من از پا، نمی شینم آقا یا مهدی، عزیز فاطمه شاعر : محسن رضوانی

شور - گناهامو ندید گرفتی، انگار ازم بدی ندیدی تا که دیدی دلم شکسته، بازم به داد من رسیدی گرچه برا تو کم گذاشتم، از خوبا راه من جدا بود روضه ولی همیشه واسم، راه رسیدن به خدا بود حاجتِ هرشبم، اربعین کربلا بودنه دعوتم میکنی، من هنوزم دلم روشنه بی سر و سامان تو ام یا حسین دست به دامان تو ام یاحسین بر سر نی زلف رها کرده ای با جگر شیعه چه ها کرده ای زهره ی منظومه ی زهرا حسین کشته ی افتاده به صحرا حسین مشعر حق عزم منا کرده ای کعبه ی شش گوشه بنا کرده ای بگیر ازم هرچی که خواستی، ولی ازم نگیر غمت رو نفس زدن تو هیئتا رو، بودنِ زیرِ پرچمت رو دلم خوشه که تو رو دارم، حال دلم بی تو خرابه دنیایی که حسین نداره، یه لحظه شم برام عذابه روشنیِ دلم، از همین اشکِ تو روضه هاس روسفیدیِ من، از سیاهیِ شال عزاس عاقبت این عشق هلاکم کند در گذر کوی تو خاکم کند آقا دعام کن که تو راهِ، کسی به جز شما نباشم یه کاری کن حتی یه لحظه، از شهدا جدا نباشم دلم میخواد برات بمیرم، از این میترسم که نتونم دعا کن آقا بیشتر از این، از شهدا عقب نمونم مثل اون عاشقا، تا ابد میمونم با حسین تا دم آخرم، با شهیدا میگم یاحسین تربت تو بوی خدا میدهد بوی حضور شهدا میدهد شاعر : علی اکبر رهیده

واحد - دنیا برای اهلش، ما و غم تو مولا عشق تو روزی ماست، داغ تو مانده با ما ما را به کاروانت کی می رسانی آقا؟ دل بی تو ناشکیباست هر دل که جا بماند بی کربلا بماند ابن السبیل دنیاست آب و گلم حسین جان، نبض دلم حسین جان دنیا به این بزرگی مدیون اصغر تو خورشید و ماه و انجونم سرباز لشکر تو ای خیل تشنگان را پیمان تو کفایت پیمان این دگر دل ما منتظر نشینیم، در راهت ای شهادت ما را خودت خبر ده آب و گلم حسین جان، نبض دلم حسین جان دنیا همیشه دارد از کربلا نشانی ای دل خدا کند تو بر عهد خود بمانی دنیا فریب و رنگ است تا جا بمانی از او اما تو می توانی اما تو می توانی خود را شکسته بسته تا کربلا رسانی آب و گلم حسین جان، نبض دلم حسین جان شاعر : میلاد عرفان پور

شور - منم اون غلام سیاهت که دادم دلم رو به راهت یه عمری برات گریه کردم به امید گوشه نگاهت یه شب بین هیئت منو میپذیری امیری حسین و نعم الامیری تن بی سر تو برای شفاعت سرت روی نیزه چراغ هدایت (حسین وای) من از زرق و برقای دنیا با یک چفیه آروم میگیرم چی میشه شبیه شهیدا منم پای عشقت بمیرم دم مرگ سرم رو به دامن بگیری امیری حسین و نعم الامیری چه انسی گرفتم با این خاک پرخون دوکوهه شلمچه طلاییه کارون (حسین وای) با این عاشقا بین هیأت دعاگوی راه شماییم ایشالا یه روزی همین جمع کنار شما کربلاییم علم رو همیشه تو بالا میگیری امیری حسین و نعم الامیری دعا کن تا آخر حسینی بمونم دعا کن که یار خمینی بمونم (حسین وای) شاعر : روح الله اسماعیلی

روضه - حمله‌های موج دیدم، لشکرت آمد به یادم کشتی صدپاره دیدم، پیکرت آمد به یادم باد تنها بود، اما خار و خس‌ها را عقب زد تاختن‌های علیِ اکبرت آمد به یادم بحث عقل و عشق شد، هر کس بیانی، داستانی من ترک‌های لب آب‌آورت آمد به یادم «لَن تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنفِقُوا مِمّا تُحِبُّون» لحظه‌های سرخ بعد از اصغرت آمد به یادم جویباری بر شکوه کوه مستحکم می‌افزود اشک‌های از رجز محکم‌ترت آمد به یادم گفت سعدی دیده با چشم خودش می‌رفت جانش من وداع آخرت با خواهرت آمد به یادم باغبان با طفل گفت: این سیب! دیگر شاخه نشکن! قصه? انگشتت و انگشترت آمد به یادم روضه‌خوان می‌گفت: یا مهدی! محبان تو هستیم از محبان آنچه آمد بر سرت آمد به یادم... شاعر : علی کریمان