شهادت حضرت رقیه (س) 98 - احمد واعظی

روضه - ما از تبار زمزمه و اشک و ناله ایم از نسل آب و آتش و باران و ژاله ایم امید ما سلاله پاک پیمبر است ما ریزه خوار دائمی این سلاله ایم در لابه لای این همه گلهای رنگ رنگ ما همنشین یاس ولی رنگ لاله ایم از دودمان کوثر و از دوده غدیر دردی کشان درد کش این پیاله ایم داغ رقیه خانه ما را خراب کرد عمری بود که غمزده این سه ساله ایم ...

روضه

روضه

واحد - از بس دویدم تو صحرا پاهام دیگه جون نداره رنگم پریده که انگار دیگر رگهام خون نداره گر صورتم سرخه بابا این سرخی آثار سیلی ست چشام دیگه سو نداره اینم بابا کار سیلی ست ابتا یا حسین ما را و این جماعت یک لحظه سازشی نیست جز دست گرم عمه دست نوازشی نیست هر کس رسید از راه اشک مرا درآورد این که تو را ندارم صبر مرا سرآورد ای ابروی عالم تا بودی آبرو بود ای کاشکی تو بودی ای کاشکی عمو بود اباعبدالله