شام شهادت حضرت رقیه (س) 98 - حنیف طاهری

روضه - ای رود حیف است از پی دریا نباشی عاشق شو تا زندانی دنیا نباشی یا تو را بی تاب خواهد کرد ای رود ماندن تو را مرداب خواهد کرد ای رود عقل است می گوید بمان اما تو برخیز برخیز با پیمانه ای از عشق لبریز بگذار دنیا را به حال خویش بگذار تصویر اقیانوس را در پیش بگذار راهی آنجایی شو که پاییزی ندارد دنیا برای عاشقان چیزی ندارد دنیا فریبت می دهد دارالغرور است دنیاطلب فرسنگ ها از عشق دور است این روزها تعریف از عاشق زیاد است عاشق که در تعریف ما مرد جهارد است هر که مجاهد شد ز اصحاب الحسین است از ابتدا پایانش اهدی الحسنیین است چون کوه در عزمش گسستی نیست هرگز نزد مجاهدها شکستی نیست هرگز رضوان حق را غیر آنها لایقی نیست غیر از مجاهدها به دنیا عاشقی نیست عاشق به غیر از کربلا جایی ندارد بی کربلا دنیا تماشایی ندارد ما آرزومندان به عشقش مبتلاییم عمریست از جاماندگان کربلاییم از جان گذشتن ادعا نه پیشه ماست یالیتنا کنا معک اندیشه ماست ما را به غیر از خون شرابی در سبو نیست یا لیتنا کنا معک یک آرزو نیست ...

زمینه - دست رو دلم نزار پر از گلایه ام دیگه نمیکشه پای پر آبله م درد میکنه سرم از دست سنگینش با این چشم کبود زهرای غافله م با دست بسته می بردنم کجا بودی با تازیانه میزدنم کجا بودی بین یه عده دشمن بی حیا بابا تو بیابونا می کشیدنم کجا بودی بابا نبودی ببینی حال دخترت رو توی خرابه جلوم گذاشتن سرت رو با صد مصیبت بوسیدم آخر حنجرت رو بابا وای بابا وای از حال من نپرس چی بهم گذشت بابا توانمو گرفت سیلی بی هوا از پشت سر منو می زد با کعب نی همونی که برید سرت رو از قفا می دونی از چی دلخور شدم بابا خیلی آتیش گرفته بود معجرم موهام می سوخت فرار می کردم از دست حرمله اما رو خارا می دویدم بابا پاهام می سوخت عمه سپر شد هر جا که تازیونه زدن آخه چی بوده گناه بی گناهی من سردرد دارم موهامو خیلی می کشیدن بابا وای بابا وای

تک - یا قتیل العبرات یا اسیر الکربات ابکی علی المحروم من ماء الفرات . میون شعر محتشم حروف گریه می کنه تموم روضه ی تو رو لهوف گریه می کنه . یا لیتنا کنا معک لبیک یا حسین . قلبی لدیک قلبی لدیک لبیک یا حسین . لبیک لبیک لبیک یا حسین . زنده م به هوای حسین هستم خاک پای حسین . برده دلمو به خدا ایوون طلای حسین . هستم سر کوی حسین قبله م شده روی حسین . حالم رو عوض می کنه هر جا بده بوی حسین . لبیک لبیک لبیک یا حسین . یا قتیل العبرات یا اسیر الکربات ابکی علی المحروم من ماء الفرات . میون شعر محتشم حروف گریه می کنه تموم روضه ی تو رو لهوف گریه می کنه . یا لیتنا کنا معک لبیک یا حسین . قلبی لدیک قلبی لدیک لبیک یا حسین . لبیک لبیک لبیک یا حسین . شاه همه عالم حسین ذکرم شده هر دم حسین . هستم مثل فطرس و تو دادی پر و بالم حسین . جانم به تو و علمت جانم به تو و کرمت . حس کرد تو بهشت خداست هر کس که اومد حرمت . لبیک لبیک لبیک یا حسین

واحد - سرآمد شام غم‌هایم، مَهِ عیدم کجا بودی شب آرامش من ، صبح امیدم کجا بودی سفر اینقدر طولانی؟ نگفتی دختری داری نمی‌دانی چقدر از عمه پرسیدم کجا بودی مُغیلان چیست می‌دانی؟ فقط این را بگو بابا ز پایم دانه دانه خار می‌چیدم کجا بودی نه لالایی نمی‌خواهم دگر ، اما در این مدت که من از درد یک شب هم نخوابیدم کجا بودی به زیر دست و پا بودم، به روی نیزه‌ها بودم نبودی زجر کاری کرد که حتی گفتنش سخت است به خود پیچیدم از آن درد، پیچیدم کجا بودی به زیر دست و پا بودم، به روی نیزه‌ها بودم نمی‌خواهم بگویم که کجا رفتم ، نمی‌خواهم بپرسم از تو در بازار چرخیدم کجا بودی به زیر دست و پا بودم، به روی نیزه‌ها بودم آن شب که من از ناقه افتادم و غَش کردم بابا تو کجا بودی از ما تو جدا بودی زیر دست و پا بودم، روی نیزه‌ها بودم

شور - ای دلیل آرامشم ای همه ی دلبستگیم خدا رو شکر حسین جان نوکرتم از قدیم یادمه از همون بچگی هام اسم شیرین تو رو صدا زدم می دونم خیلی بد بودم آره اما باز در خونه ت اومدم من درمونده تو درمونم من بی سامون تویی سر و سامونم حسین آقا جان حسین آقا جان چشم به راه تو می مونم جز تو کسی رو ندارم تو شب اول قبر آقا بیا کنارم عمریه سایه ته روی سرم افتخارمه که سینه زنم نوکرت می مونم تا دم مرگ به خدا از تو دل نمی کنم من تاریک و تو مهتابم من مسکین و تویی اربابم حسین آقا جان حسین آقا جان