شهادت حضرت رقیه (س) حسن خلج 1400

تمام جان مرا درد بی‌حساب گرفته/برای رفتن من لحظه‌ام شتاب گرفته/نه سخت نیست بپوشاند از تو صورت خود را/برای آن‌ که بعد از تو به آستین حجاب گرفته/به گونه‌ام اثر دست زجر مانده نظر کن/چگونه چهره‌ی من را به پنجه قاب گرفته/سپرده عمه به من، گریه بر لب و دهنت را/عزای سوختنت را ببین رباب گرفته/اسیر پنجه‌ی داغم ای از تنور رسیده/شهید مجلس صبحم ای از شراب گرفته

ای همه میل دل من سوی تو/قبله ی جان چشم تو ابروی تو/نرگس مستت ربوده عقل من/برده خوابم نرگس جادوی تو/ای امید من، روا داری مگر؟/باز گردم نا امید از کوی تو/بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا/بر دلم ترسد بماند آرزوی کربلا/تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده/تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا