شهادت حضرت امام محمد تقی جوادالائمه،‌ مهدی رعنایی

به لطف خدای جوادالائمّه/گدایم، گدای جوادالائمّه/غریبم نخوانید یاایّهاالنّاس/شدم آشنای جوادالائمّه/رسیدم به آزادگی تا دلم شداسیر ولای جوادالائمّه/ازآن صورت گندمین عِطر گندم/گرفته هوای جوادالائمّه/رضای خدای امام رضا را/بجو در رضای جوادالائمّه/اگر عاشقی هر نفس مثل سایه/برو در قفای جواد الائمّه/تو و جنّت و قصر و حور، آی زاهد /من و خاک پای جوادالائمّه/ملک در لباس کبوتر می آید /به ایوانْ طلای جوادالائمّه/نه تنها فلک، عرش هم تکیه داده/به گلدسته های جوادالائمّه/شمیم دل انگیز مشهد می آید/ز صحن و سرای جوادالائمّه/در این آخر ماه ذی القعده باید/بسوزم برای جوادالائمّه/مرا بیمه ام می کند تا محرّم/لباس عزای جوادالائمّه/زنی بود و ظلم و دف و پایکوبی/عطش بود و نای جوادالائمه/در حجره را بسته اند، آه خانه/شده کربلای جوادالائمّه/بریده بریده، شکسته شکسته/می آید صدای جوادالائمّه/دم العطش شد دم وا حسینا/عوض شد نوای جوادالائمّه/شبیه حسین، آه آبش ندادند/صدا زد، بمیرم جوابش ندادند/***/کنیزان شنیدند آهش بلند است/جوابی به حال خرابش ندادند/اگر منع کردند از شرب آبش/ولی جا به بزم شرابش ندادند/تنش را رها بر روی بام کردند/ولی تیغ و نیزه عذابش ندادند/دم آن همه کفتر باوفا گرم/که تحـویل بر آفتابش ندادند/تنش از سر بام در کوچه افتاد/دگر سنگها بغض خود را نشانِ/گُلِ روی از خون خضابش ندادند/زمانی که تشییع شد، رهگذرهـا/عذابی به عالیـجنابش ندادند/ولی آه، در گودی قتله گاهی/غروبی، غریبی پس از بی سپاهی/تنش زیر سُمّ ستوران رها شد/به بغض علی یکصد و ده هجا شد/همین که سرش رفت روی سنان ها/نشستند در موج خون آسمان ها/در آمد ز عمق جگر، آهِ زنها/که در بین گودال می گفت تنها/زنی قد خمیده: بنیّ بنیّ/گل سر بریده: بنیّ بنیّ/

چه حال و هوایی، چه صحن و سرایی/انگاری تو صحن خود امام رضایی/این قدر که عاشقش خدا/برا همین شده باب المراد/حاجت اگه داری فقط بگو/امام رضا تو رو جون جواد/خون جگر بودی پشت در بودی تشنه لب بودی آقا /هلهله کردن گریه میکردی غرق تب بودی آقا/آه، ‌آه یا جواد الائمه،‌ آه آه یا جواد الائمه/درد و دوایی،‌ تو مشکل گشایی/فقط خدا می دونه که چقدر باوفایی/با دستای مشکل گشات،‌ خیلی دردا میشه دوا/خیلی نزدیکه محرمه،‌ دلتنگم واسه کربلا/کاظمینیم کن کربلایی کن من رو راهی کن آقا/ تا شدم عازم بعد از اون با من هر چه خواهی کن/آه یا جواد الائمه، ‌آه یا جواد الائمه/عالم طبیبی، چقدر تو غریبی، تو مثل جدت از آب بی نصیبی/تو مثل شاه تشنه لب، می سوزی زیر آفتاب/دورت دیگه زن و بچه نیست/امون امون از قلب رباب/بین اون مقتل بی هوا می زد دست و پا می زد حسین/مادرش با زینب صدا می زد،‌ دست و پا می زد حسین/آه یا حسین،‌ یا ثارالله‌ /

احب الله من احب حسینا

خیره میشم به جاده ای که/منتهی به سدره المنتهی ست کربلاست/مرکز تجمع نوکراست کربلاست/اولین شعبه عرش خداست کربلاست/همون راهی که دلم راهیشه/دم اربعین قیامت میشه/بشم از آقام جدا هرگز/من بدون کربلا هرگز/زل میزنم به گنبدی که /جهت اصلی قبله نماست با صفاست/روشنی شب دلتنگیاست با صفاست/مثل مهمون خونه کفتراست با صفاست/همون خورشیدی که رو به ماهه/و زیر قبه اش زیارتگاهه/نی بی شور و نوا هرگز/من بدون کربلا هرگزچشام به راهه اون شبی که/شب مخصوص و شب جمعه هاست بی ریاست/بهترین جای زمین کربلاست بی ریاست/مجلس روضه زهرا به پاست بی ریاست/همون شب که هر نفس هر لحظهبرا زوارش بهشت محضه/قنوت بی ربنا هرگز/من بدون کربلا هرگز/

جوادی و کَرَم داری/تو سایه بر سرم داری/اگر لطفی کنی حاجت‌روا می‌شم/دوباره راهی کرب و بلا می‌شم/حریم کاظمینت خونه‌‌ی امید/گرفته روشنی از گنبدت خورشید/گدا در دست تو لطف خدا رو دید/خدا نام جوادش رو به تو بخشید/بمیرم من برای تو/همه هستم برای تو/یه گوشه چشمی کن غرق عطا می‌شم/دوباره راهی کرب و بلا می‌شم/جوادی و کَرَم داری/تو سایه بر سرم داری.../اگر لطفی کنی حاجت‌روا می‌شم/دوباره راهی کرب و بلا می‌شم/خداروشکرم دارم ولایت رو/خدا از من نگیره این برائت رو/الهی که ببینم روز رَجعت رو/که آتیش می‌زنی بت‌های بِدعت رو/میای اون روز تو با مهدی/میگم لبیک یا مهدی/یکی از عاشقا و زائرا می‌شم/دوباره راهی کرب و بلا می‌شم/تِزورونی اَعاهِدکُم/تِعِرفونی شَفیعْ اِلکُم/أسامیکُم اَسَـجِّلهِه أسامیکُم/هَلِه بیکُم یا زِوّاری هَلِه بیکُم/حسین جانم حسین جانم.../

شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک فَجَنَّ مشامی/به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی/تو آن همیشه امامی /من آن همیشه غلامم/من آن همیشه غلامم/تو آن همیشه امامی/علی آقام آقام آقام آقام حیدر/

خوب میدونی که مشکل نوکرت گناهه/با روضه هات مشکلو حل کن/چند بار تا حالا ضریحتو بغل گرفتم/تو هم یه بار منو بغل کن/میدونم عاقبت نوکریِ تو به خیره شاهدمم زهیره/به خدا مریض درد و غمت عین طبیبه شاهدم حبیبه/آرزومه منم روی زانوت/بگم اَوَفَیتُ چشامو ببندم/تو بخندی و از لب خندون تو/به غمای گذشته بخندم/حسین جان حسین جان/