شهادت امام جعفر صادق (ع) 1402 حسن خلج

دل من باز روضه می خواند ، روضه ی غربت شقایق را/روضه ی حرمت و شکستن را ، روضه ی گریه های صادق را/روضه ای را که باز می خواهند، پر پروانه را بسوزانند/اصلاً انگار شیوه ی خصم است ، نیمه شب خانه را بسوزانند/وحشیانه هجوم آوردند ، دشمنت داشت خنده سر می داد

پیرمردی بین آتش از نوا افتاده است/رهبری تنها میان کوچه ها افتاده است/با رخی نیلی به یاد مادرش فریاد زد/ماجرای کوچه بهرم خوب جا افتاده است/ضرب سیلی جای خود اما امان از حرف بد/پور زهرا گیر مردی بی حیا افتاده است