شب نهم ماه مبارک رمضان 1402- مهدی رسولی

طَعنه‌ی خَلق مرا سخت اذیّت کرده/بارها آینه از سنگ شکایت کرده/به گدایی که در این کوچه محبّت نچشید/چه کسی غیر تو این‌قَدر محبت کرده/بهترین کیفیت سجده‌ی ما "سوختن" است/هرکسی سوخت، بگو خوب عبادت کرده/حکم دادند در این شهر به دیوانگی‌ام/شهر بی عشق، مرا زود قضاوت کرده/رمضان آمده و سُفره‌ی رحمت پهن است/بشتابید همه، فاطمه دعوت کرده/تا علی واسطه شد، بار گناهانم ریخت/پدر خاک ز فرزند حمایت کرده/چشم این عبد گنهکار به دستان رضاست/آن رئوفی که ز یک صید ضمانت کرده/"نام تو نان شب ماست اباعبدالله"/نان ما از قِبَل نامِ تو برکت کرده/روز محشر نبری نام مرا از یادت/مادرت گفته مرا نیز شفاعت کرده/پدرم آب نخورده است مگر که پس از آن/به لب تشنه‌ی تو عرض ارادت کرده/با خداوند مناجات تو را قطع نمود/ضربه‌ی شمر به لبهات اصابت کرده/ته گودال نگاهت به حرم دوخته بود/پیش چشم تو کسی قصد جسارت کرده/شاعر: بردیا محمدی/

من اومدم بگم فقط که/یه جوری شرمندم ازت که/چیزی برا گفتن ندارم/ردم کنی تمومه کارم/فقط بذار به حال زارم/یکم ببارم/حال دلم رسید به جایی/که انگاری میاد صدایی/صدای فاطمه است که داره/کنار مشک پاره پاره/رو زخم صورت اباالفضل/با گریه هاش مرهم میزاره/**/خدا کنه که من بتونم مشکو به خیمه برسونم/درسته که دستی ندارم درسته که تمومه کارم/باید به خیمه برسم چون یه مادره چشم انتظارم/نه چشمی مونده و نه دستی ای تیر دل منو شکستی/دیگه برا چی تو کمین مشکم نشستی/از تو نمیخوام دیگه چیزی ای تیر/به سمت مشکم برنخیزی ای تیر/آبروی منو نریزی ای تیر/زدن حالا که مشک آبو تا نبینم اشک ربابو/کجایی ای عمود آهن بیا که بغض تو و دشمن/یه کاری میکنه که دیگه چیزی نمونه از سر من عمود آهن/بزن نبینم دیگه غم رو زمین افتادن علم رو/لحظه حمله کردنه سمت حرم رو/بزن که آرزوی من همینه/چشمای من رو نیزه ها نبینه/دستی بلند شده روی سکینه

دامن کشان رفتی؛ دلم زیر و رو شد/چشم حرامی، با حرم رو به رو شد/بیا برگرد خیمه؛ ای کس و کارم/منو تنها نگذار؛ ای علمدارم/آب به خیمه نرسید؛ فدای سرت/حسین قامتش خمید؛ فدای سرت/***/ز جا برخیز یا باب الحوائج حاجتی دارم/پس از تو خواهرانم را برادر بر که بسپارم

ماه رمضونه این باورمونه/باورم اینه امام حسین روزی رسونه/ماه رمضونه این باورمونه/نوکر شبیه امام حسین تشنه میمونه/دستامو ببین این دست همون دستیه که برات سینه زده/چشمامو ببین از ابر این چشما واسه تو بارون اومده/یک سال گذشت اما یه بار هم بدی هامو به روم نزدی/آقای من تو که همیشه با این رو سیاه راه اومدی/از رو سر من سایه ات رو نگیر ارباب/ممنون تو ام یا نعم الامیر ارباب/آبروی دو عالم،‌ آبروی دو عالم/وقتی میرم از حال،‌ میرم سمت گودال/اشکام میریزه روی زخمای اون تن پامال/تشنه میمونم، آتیش تو جونم،‌بالای تل مث زینب یکم روضه می خونم/با پا نزنید، این زینت دوش پیغمبره،‌ رحم کنید/غارت نکنید، این پاره پیکر یه دختر داره،‌ رحم کنید/یکی ته گودال لباس تو پرت کرد/شلوغی خیمه حواستو پرت کرد/عذاب کردنت،‌ منع آب کردنت ،‌شبیه گندم ری آسیاب کردنت/به خون گلو خضاب کردنت، شبیه گندم ری آسیاب کردنت/نمیبرم از یاد نگاه آخر رو، حق بده نشناسم این تن بی سر رو/تموم حسین، روبه رومه حسین، خودت بگو که پیکرت کدومه/هنوز دیدنت آرزومه حسین، خودت بگو که پیکرت کدومه /آبروی دو عالم،‌ آبروی دو عالم/

خوشحالم از اینکه سر این قصه درازه/آغوشتو رو به همه ی آدما بازه/خوشبخت اون که این شب جمعه دم رفتن/از تو حرم تو بشه تشیع جنازه/آغوشتو وا کن دنیا بی رحمه/هیچکی غیر از تو منو نمی فهمه/آغوشتو وا کن برگردم خونه/هیچکی غیر از تو برام نمی مونه/همه ی من حسین، ای زمزمه ی من حسین/نفس من حسین، ای همه کس من حسین/هم صحبت اون دلی که نشکسته نمیشم/من به هیچ کسی غیر تو وابسته نمیشم/من عاشق این گریه و این سینه زنی ام/از سینه زدن برا حسین خسته نمیشم/من قد گناهام، بات فاصله دارم/از دست خودم من خیلی گِله دارم/من قد گناهام از کربلا دورم/آخر من و آقا میکشه دلشورم/به تو خوشم حسین، قربون تو بشم حسین/جنون من حسین، دردت به جون من حسین/نفس من حسین، ای همه کس من حسین/کرده وصیت واسه ی من مادرت پیرم/هر هفته توی خونه واست روضه بگیرم/هیچکی مثل تو برای من وقت نمیزاره/واسه تو نمیرم آخه واسه کی بمیرم/روی پیشونیم عرق شرمه/فردای محشر پشتم به تو گرمه/هر چی بد باشم، مال تو هستم/روز قیامت دنبال تو هستم/پدر من حسین، ‌سایه ات به سر من حسین/حساب من حسین، کل کتاب من حسین