سالروز تخریب ائمه بقیع 96 - احمد واعظی

روضه - قسم به چهار امامی که در بغل داری خرابه‌های تو، باغِ‌ بهشتِ ماست، بقیع اگر چه روی به کعبه نماز می‌خوانیم تو قبله دلِ مایی، خدا گواست، بقیع

زمینه - دل غریب بی پناهم پر از شرار تنگه امشب یه دنیا درد و غصه و غم بازم دوباره تنگه امشب دلم تنگه برای مدینه برای بقیع دلم تنگه دوباره به یاد شبای بقیع دلم تنگه پر از غم به یاد غمای بقیع یازهرا شکسته ساغر دل من که پاره این کتاب گشته که بقعه های خاک بقیع به پتک غم خراب گشته خراب دلم نشسته به گل کشتی حاصلم که این درد و غمها میشه قاتلم خرابه دلم امون ای دلم ای دلم ای دلم غصه نخور عزیز زهرا با خون دل علم میسازیم برا بقیع حرم با دست مدافع حرم میسازیم یه روزی میاد تموم میکنیم درد و بیتابی رو یه روزی میاد قلم میکنیم دست وهابی رو

شور - دلم شده هواییِ زیارت بقیع هواییِ حریمِ پر سعادت بقیع وَ شوقِ دیدنش بُوَد سُرورِ سینه ام کبوتر بهشت رحمت مدینه ام یا زهرا... ایشالا اونجا صحن و گنبدی به پا میشه شبیهِ مرقدِ آقام امام رضا میشه بقیع به لطف حیدر و دعای فاطمه میگیره عطر کربلا و بوی علقمه یا زهرا... به وحدت و برادری و ذکر یا علی میشه شکوه و مَجد ما عیان و منجلی علی علی مدد میشه رو لبها زمزمه ذَلالت سعودیا(وهابیا) رو می بینیم همه یا حیدر... درسته رسم عاشقی فِراق و دوریه دلم دوباره رفته تا عراق و سوریه دوباره نوحه میخونم به اشک و سوز و غم به یاد اون شهیدای مدافع حرم هوای این روزای من هوای سنگره...

واحد - مست صهبای الستم یا حسین می نخورده مست مستم یا حسین جرعه نوش جام این میخانه ام بی خبر از خویش و از بیگانه ام بر رویم بگشا در گلخانه را تا ببوسم آستان خانه را من ز طفلی با غمت خو کرده ام عطر جان بخش تو را بو کرده ام شد عجین با عشق تو آب و گلم مهر تو مأوا گرفته در دلم هر چه هستم گر که خوبم یا بدم دست خالی از درت اما ردم