شب سوم محرم حمید علیمی سال 1400

دستامو رو سر گذاشتم جای معجری که نیست/رد خون رو سرمه جای گل سری که نیست/سر تو بغل گرفتم جای پیکری که نیست/صورتم بابا سرم بابا موهام داره می سوزه/منو زد بابا تو بیابونا چشام داره میسوزه/روی دستای کوچیکم زنجیره/نفسم داره از این شهر می گیره/بیا که داره رقیه ات میمیره/یا ابتاه/ صورتم شبیه یاسه واسه ی زدن که نیست/می دونم اسیریم اما اینجا جای زن که نیست/تا دیدم سرت رو گفتم این بابای من که نیست/تنم از وقتی می خورد لبهات چوب خیزرون می لرزه/با همین سرم اگه تو بیای که ببوسمت می ارزه/صورتم بابا سرم بابا موهام داره می سوزه/منو زد بابا تو بیابونا چشام داره میسوزه/این که حالا شدی خسته می فهمم/رو سر تو غبار نشسته می فهمم/چرا خون چشماتو بسته می فهمم/یا ابتاه

بابا کجایی که داره دخترت میمیره/این زخمای پام داره جونمو میگیره/کنج ویرونه، انقدر مارو زدن که عمه بی جونه/فصل بارونه، کاش میشد میومدی تا بریم خونه/زخم تنم اندازه ستاره/بابا ببین زخمام چه بیشماره/بچه یتیم آخه زدن نداره/یا ابتا یا ابتا یا حسین/بی حوصله ام از دست این دخترای شامی/از بس یه حرفایی زدن با بی احترامی/توی شام تار چقدر از بچه دیدم کینه و آزار/من شدم سر بار با این لباسای خاکی بردنم بازار/برای دخترت نمونده چاره/عمه با اشک مرهم برام میزاره/یکی باید تابوت برام بیاره/یا ابتا یا ابتا یا حسین

غیر از تو نیستیم مسلمان هیچ کس/غیر از تو نیستیم پریشان هیچ کس/ما غیر دامن تو که حبل المتین ماست/دستی نمی بریم به دامان هیچ کس/قربانی توایم لک الحمد یا حسین/یعنی نمی رویم به قربان هیچ کس/کشتی تویی نجات تویی رهنما تویی/دل خوش نمی کنیم به سکان هیچ کس/من آفتاب کرب و بلای تورا حسین/هرگز نمیدهم به گلستان هیچ کس

زندگی میشه با روضه ها زندگی/روضه کربلاس مرکز بندگی/روضه دین و دنیای ماس روضه فیض اوظمای ماست/زیر بارش این فتنه ها روضه هاست که معوای ماست/امن و امان آرام جان جان جهان روضه است/حصن خدا مشکل گشا کرب و بلا روضه است/یا حسین یا حسین یا حسین

هر شب پیش تو به امیدی اومدم/دستمو پر کردی تا که دیدی اومدم/دیدم جواب منو میدی اومدم/اومدی پیش گدا تا شنیدی اومدم/ذکر خیر تو روی لبامونه یکسره توی شبای روضه بیشتره/من هنوزم از گریه های تو حرم میخوام چی میشه که زود به زود بیام/توی کربلات سینه زدن به چه حالیه/دلم الان اون حوالیه ارباب/جانم به خودت به هوای حرم/تا کرب و بلا بده بال و پرم/جانم حسین/ قلبم به خدا عاشقی رو بلده/قلبم به خدا نوکری رو بلده/می دونی غیر خودت به کسی رو نزده/حکم دل من اگه حبس ابده بذار باشم تو حرم که جای دیگه نره/که جای دیگه نره/آخه می دونی عمریه که نوکرت شدم تو رو میخوامت برا دلم/من فدات بشم قبوله تو هر چی که بگی برات میمیرم به سادگی/هر چقدر بگم از آقاییتون بازم کمه آخه چرا این همه عشقی ارباب/وابسته شدم به خودت به علم/دستامو بگیر به دو دست قلم/جانم حسین

خیلی دلم تنگ شده واست بابا/دلتنگتم با همه وجودم/چجور دلت میاد پیشم نمیای/من که برات دختر خوبی بودم/دلم گرفته بابا از زمونه/دلم گرفته بابا از روزگار/دل ربابم مث من گرفته/داری میای داداش علی رم بیار/اگه بیای حال منم خوب میشه/اگه بیای پائیزمون بهاره/قول بده اومدی برام بخندی/قول میدم اینجا کسی چوب نداره/بابامی با همین سر بریده/منم هنوز دخترتم مگه نه/یادته دوس داشتی زود بزرگ شم/ببین مث مادرتم مگه نه/عروسکم گم شده توی صحرا/هیشکی دیگه ازش خبر نداره/معجرم را بردند/رفتی و چادر من روی سرم را بردند/مثل گودالی که آمدند و همه چیز پدرم را بردند