شهادت حضرت رقیه (س) حمید علیمی سال 1400

سپردم آینه ها رو از جلو چشمات بردارن/هنوزم تو قشنگی سر به سر تو میزارن/شرمندم گل سری برات نداشتم/گل بوسه رو زخمای سرت گذاشتم/بخند تا بخندم/عمه به قربون تو/زخماتو می بندم/عمه به قربون تو/بخواب که دیگه دیرر وقته/می دونم بابا دیر کرده/شاید که توی تشته/شاید رو نیزه گیر کرده/می دونی چقدر سرش شلوغه بابا/می دونی کجا که نرفته شبا/بخواب تا بخوابم/عمه به قربون تو/به فکر غم ربابم /عمه به قربون تو/وای رقیه

چه شد که قاصد از آن سو خبر نمی آرد/ز یار سلسله گیسو خبر نمی آرد/ز اشتیاق رخش جان من به لب آمد/صبا از آن بت محروم خبر نمی آرد/سپید شد ز غمش موی من ولی قاصد/از آن نگار سیه مو خبر نمی آرد/شکسته بال و پرم بیا که منتظرم/در انتظار شب و روز من گذشت و یکی/ز دلربای پری رو خبر نمی آرد/خمید قامتم از هجر سرو قامت یار/کسی از آن قد دلجو خبر نمی آرد/خمار گشتم از آن نرگس خمار و کسی/از آن دو نرگس جادو خبر نمی آرد/شکسته بال و پرم بیا که منتظرم

من از سفر برگشتم تو از رو نیزه اومدی/بیا بشین رو دامنم بیا حالا که اومدی/با چشمای گریون و با حالت آشفتم/دلم برات تنگ شده ببین بهت کی گفتم/ببین بهت کی گفتم منو بغل کن بابا/منو ببر پیش خودت منو بگیر از دنیا/می دونم چقدر سخته هم درد غمم باشی/بهتر که یه امشب رو رو دست خودم باشی/باباجون نگاهم کن/دل پریشونم رو بازم رو دست می گیرم/به عمه گفتم به خدا سرش رو پس می گیرم/یه جوری گریه میکنم که شامو بیدار کنم/باید با گریه کردنم شهرو خبردار کنم/بابا دوباره اومده به دخترش سر بزنه/ببین چه دنیایی شده باباست که مهمون منه/با اون حال چرا رفتو اینجوری چرا برگشت/با پای خودش رفت و تو تشت طلا برگشت/مَنِ الَذی اَیتَمَنی یا اَبَتا یا حسین

روزیمو کسی جز اربابم نداده/بی تو حال و روزم تعریفی نداره/با تو روبراهم کارم بی تو زاره/هرگز مثل تو کسی تو دنیا کرم نداشت/قربون مادرت برم که میگن حرم نداشت/ارباب من حسین/از وقتی که یادم هست تو وضه هستم/یک شب چشممو بی مهر تو نبستم/تو گهواره بودم لالاییم حسین بود/تنها ذکر روز تنهاییم حسین بود/میبینی که نیست آقام آهی تو بساط من/پس دستمو رها نکن کشتی نجات من/من با خاک تربتت سرمه می کشم حسین/وقت مردنم بزار پا روی چشم حسین/حسین آقام ازت یه کربلا می خوام

روز و روزگارم بر وفق مراده/روزیمو کسی جز اربابم نداده/بی تو حال و روزم تعریفی نداره/با تو روبراهم کارم بی تو زاره/هرگز مثل تو کسی تو دنیا کرم نداشت/قربون مادرت برم که میگن حرم نداشت/ارباب من حسین/از وقتی که یادم هست تو وضه هستم/یک شب چشممو بی مهر تو نبستم/تو گهواره بودم لالاییم حسین بود/تنها ذکر روز تنهاییم حسین بود/میبینی که نیست آقام آهی تو بساط من/پس دستمو رها نکن کشتی نجات من/من با خاک تربتت سرمه می کشم حسین/وقت مردنم بزار پا روی چشم حسین/حسین آقام ازت یه کربلا می خوام

هر شب پیش تو به امیدی اومدم/دستمو پر کردی تا که دیدی اومدم/دیدم جواب منو میدی اومدم/اومدی پیش گدا تا شنیدی اومدم/ذکر خیر تو روی لبامونه یکسره توی شبای روضه بیشتره/من هنوزم از گریه های تو حرم میخوام چی میشه که زود به زود بیام/توی کربلات سینه زدن به چه حالیه/دلم الان اون حوالیه ارباب/جونم به خودت به هوای حرم/تا کرب و بلا بده بال و پرم/یا کربلا/ قلبم به خدا عاشقی رو بلده/قلبم به خدا نوکری رو بلده/می دونی غیر خودت به کسی رو نزده/حکم دل من اگه حبس ابده بذار باشم تو حرم که جای دیگه نره/که جای دیگه نره/آخه میدونی عمریه که نوکرت شدم تو رو میخوامت برا دلم/من فدات بشم قبوله تو هر چی که بگی برات میمیرم به سادگی/هر چقدر بگم از آقاییتون بازم کمه آخه چرا این همه عشقی ارباب/وابسته شدم به خودت به علم/دستامو بگیر به دو دست قلم/یا حسین