دعای پنجاه و دوم صحیفه سجادیه -دعا در اصرار در طلب

با صدای بشیر جزایری

( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الْإِلْحَاحِ عَلَی اللَّهِ تَعَالَی )

دعاى آن حضرت در پافشارى در خواهش از خداى تعالى

یَا اَللَّهُ الَّذِی لَا یَخْفَى عَلَیْهِ شَیْ‏ءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لَا فِی السَّمَاءِ ،

اى خدائى که در آسمان و زمین چیزى بر تو پوشیده نیست،

وَ کَیْفَ یَخْفَى عَلَیْکَ یَا إِلَهِی مَا أَنْتَ خَلَقْتَهُ ،

و چگونه اى خداى من بر تو پوشیده باشد آنچه تو خود به وجود آورده ‏اى؟

وَ کَیْفَ لَا تُحْصِی مَا أَنْتَ صَنَعْتَهُ ،

و چگونه شمار آنچه را خود ساخته‏اى نداشته باشى؟

أَوْ کَیْفَ یَغِیبُ عَنْکَ مَا أَنْتَ تُدَبِّرُهُ ،

یا چگونه از تو پوشیده باشد آنچه را تو تدبیرش مى ‏نمایى؟

أَوْ کَیْفَ یَسْتَطِیعُ أَنْ یَهْرُبَ مِنْکَ مَنْ لَا حَیَاةَ لَهُ إِلَّا بِرِزْقِکَ ،

یا چگونه قدرت دارد از تو فرار کند کسى که جز به روزیت زنده نیست؟

أَوْ کَیْفَ یَنْجُو مِنْکَ مَنْ لَا مَذْهَبَ لَهُ فِی غَیْرِ مُلْکِکَ ،

یا به چه صورت از تو نجات یابد آن که در غیر ملک تو راهى برایش نیست؟

سُبْحَانَکَ أَخْشَى خَلْقِکَ لَکَ أَعْلَمُهُمْ بِکَ ،

پاکى تو، ترسنده‏ترین خلق تو در درگاهت داناترین آنهاست،

وَ أَخْضَعُهُمْ لَکَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِکَ ،

و افتاده‏ ترینشان عامل‏ ترین آنان به فرمان حضرت توست،

وَ أَهْوَنُهُمْ عَلَیْکَ مَنْ أَنْتَ تَرْزُقُهُ وَ هُوَ یَعْبُدُ غَیْرَکَ

و پست‏ ترین آنها در پیشگاهت آن است که تو روزیش را مى ‏دهى و او غیر تو را پرستش مى‏ نماید

سُبْحَانَکَ لَا یَنْقُصُ سُلْطَانَکَ مَنْ أَشْرَکَ بِکَ ،

پاکى تو، هر کس براى وجود مبارکت شریکى پنداشته

وَ کَذَّبَ رُسُلَکَ ،

به تکذیب پیامبرانت برخاسته در سلطنت کاستى نیاورد،

وَ لَیْسَ یَسْتَطِیعُ مَنْ کَرِهَ قَضَاءَکَ أَنْ یَرُدَّ أَمْرَکَ ،

و هر که حکمت را نپسندد قدرت رد فرمانت را ندارد،

وَ لَا یَمْتَنِعُ مِنْکَ مَنْ کَذَّبَ بِقُدْرَتِکَ ،

و هر که به انکار قدرتت برخیزد از دایره‏ توان تو بیرون نیست،

وَ لَا یَفُوتُکَ مَنْ عَبَدَ غَیْرَکَ ،

و هر که غیر تو را بپرستد از دست قدرتت بیرون نرود،

وَ لَا یُعَمَّرُ فِی الدُّنْیَا مَنْ کَرِهَ لِقَاءَکَ

و هر که لقاى تو را ناپسند دارد در حیات دنیا جاوید نخواهد ماند

سُبْحَانَکَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَکَ ،

پاکى تو، چه بزرگ است مرتبه ‏ات!

وَ أَقْهَرَ سُلْطَانَکَ ،

و قاهر است سلطنتت!

وَ أَشَدَّ قُوَّتَکَ ،

و شدید است نیرویت!

وَ أَنْفَذَ أَمْرَکَ

و نافذ است فرمانت

سُبْحَانَکَ قَضَیْتَ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِکَ الْمَوْتَ مَنْ وَحَّدَکَ وَ مَنْ کَفَرَ بِکَ ،

پاکى تو، تمام آفریدگانت را محکوم به مرگ کرده‏اى: چه آن که اهل توحید بوده و چه آن که به کفر گرائیده،

وَ کُلٌّ ذَائِقُ الْمَوْتَ ،

و همگى طعم مرگ را مى‏ چشند،

وَ کُلٌّ صَائِرٌ إِلَیْکَ ،

و یکسره به سویت بازمى‏ گردند،

فَتَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ

پس پاک و والا و برترى، و خدایى جز تو نیست،تنهایى و شریکى براى تو وجود ندارد،

آمَنْتُ بِکَ ،

به تو گرویدم،

وَ صَدَّقْتُ رُسُلَکَ ،

و فرستادگانت را تصدیق کردم،

وَ قَبِلْتُ کِتَابَکَ ،

و کتابت (قرآن) را پذیرفتم،

وَ کَفَرْتُ بِکُلِّ مَعْبُودٍ غَیْرِکَ ،

و به هر معبودى جز تو کافر شدم،

وَ بَرِئْتُ مِمَّنْ عَبَدَ سِوَاکَ

و از هر که غیر تو را عبادت کرده بیزارم

اللَّهُمَّ إِنِّی أُصْبِحُ وَ أُمْسِی مُسْتَقِلًّا لِعَمَلِی ،

خداوندا در حالى صبح مى‏ کنم و روزم را به شب مى ‏رسانم که عمل خود را در پیشگاهت اندک شمرده،

مُعْتَرِفاً بِذَنْبِی ،

و به گناه خویش اعتراف دارم،

مُقِرّاً بِخَطَایَایَ ،

و به خطاهایم اقرار مى ‏کنم،

أَنَا بِإِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی ذَلِیلٌ ،

من به خاطر اسراف درباره‏ خویش خوارم،

عَمَلِی أَهْلَکَنِی ،

عملم مرا به عرصه‏ هلاکت برده،

وَ هَوَایَ أَرْدَانِی ،

و هوسم مرا به تباهى انداخته،

وَ شَهَوَاتِی حَرَمَتْنِی

و شهواتم مرا محروم نموده،

فَأَسْأَلُکَ یَا مَوْلَایَ سُؤَالَ مَنْ نَفْسُهُ لَاهِیَةٌ لِطُولِ أَمَلِهِ ،

مولاى من، پس از تو درخواست دارم درخواست کسى که به سبب آرزوهاى دور و دراز به لهو و بیهوده کارى پرداخته،

وَ بَدَنُهُ غَافِلٌ لِسُکُونِ عُرُوقِهِ ،

و بدنش به خاطر سلامتى از عبادت بى‏خبر مانده،

وَ قَلْبُهُ مَفْتُونٌ بِکَثْرَةِ النِّعَمِ عَلَیْهِ ،

و دلش به واسطه‏ فراوانى نعمت به فتنه‏ لذت افتاده،

وَ فِکْرُهُ قَلِیلٌ لِمَا هُوَ صَائِرٌ إِلَیْهِ

و اندیشه‏اش نبت به فرجام کارش کم است،

سُؤَالَ مَنْ قَدْ غَلَبَ عَلَیْهِ الْأَمَلُ ،

درخواست کسى که آرزو بر او غالب شده،

وَ فَتَنَهُ الْهَوَى ،

و هواى نفس گرفتارش کرده،

وَ اسْتَمْکَنَتْ مِنْهُ الدُّنْیَا ،

و دنیا بر او دست یافته،

وَ أَظَلَّهُ الْأَجَلُ ،

و مرگ بر سرش سایه انداخته،

سُؤَالَ مَنِ اسْتَکْثَرَ ذُنُوبَهُ ،

درخواست کسى که گناهانش را بسیار شمرده،

وَ اعْتَرَفَ بِخَطِیئَتِهِ ،

و به خطاهاى خود اعتراف کرده،

سُؤَالَ مَنْ لَا رَبَّ لَهُ غَیْرُکَ ،

درخواست کسى که پروردگارى جز تو،

وَ لَا وَلِیَّ لَهُ دُونَکَ ،

و سرپرستى غیر تو،

وَ لَا مُنْقِذَ لَهُ مِنْکَ ،

و رهاننده ‏اى از تو ندارد،

وَ لَا مَلْجَأَ لَهُ مِنْکَ ، إِلَّا إِلَیْکَ

و براى او پناهگاهى از تو جز به سوى تو نیست

.
إِلَهِی أَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ الْوَاجِبِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِکَ ،

خداوندا، از تو به حقى که بر همه‏ مخلوقاتت دارى،

وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی أَمَرْتَ رَسُولَکَ أَنْ یُسَبِّحَکَ بِهِ ، وَ بِجَلَالِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ ،

و به نام عظیمت که به پیامبرت فرمان دادى که تو را به آن تسبیح کند،

الَّذِی لَا یَبْلَى وَ لَا یَتَغَیَّرُ ،

و به بزرگى ذات کریمت که فرسایش ندارد و دگرگون نمى ‏گردد،

وَ لَا یَحُولُ وَ لَا یَفْنَى ،

و تغییر حال نمى‏ دهد و فناپذیر نیست

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ،

مسئلت دارم که بر محمد و آلش درود فرستى،

وَ أَنْ تُغْنِیَنِی عَنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ بِعِبَادَتِکَ ،

و مرا با عبادت خود از هر چیز بى‏نیاز کنى،

وَ أَنْ تُسَلِّیَ نَفْسِی عَنِ الدُّنْیَا بِمَخَافَتِکَ ،

و با ترس خود قلبم را از اندوه دنیا تسلیت دهى،

وَ أَنْ تُثْنِیَنِی بِالْکَثِیرِ مِنْ کَرَامَتِکَ بِرَحْمَتِکَ

و به رحمتت با دست پر از کرامت هاى فراوانت بازم گردانى،

فَإِلَیْکَ أَفِرُّ ،

زیرا که به سوى تو مى گریزم

و مِنْکَ أَخَافُ ،

و از تو مى ‏ترسم،

وَ بِکَ أَسْتَغِیثُ ،

و از حضرتت فریادرسى مى ‏نمایم،

وَ إِیَّاکَ أَرْجُو ،

و به تو امیدوارم،

وَ لَکَ أَدْعُو ،

و تو را مى‏ خوانم،

وَ إِلَیْکَ أَلْجَأُ ،

و به تو پناه مى‏آورم،

وَ بِکَ أَثِقُ ،

و به تو اطمینان دارم،

وَ إِیَّاکَ أَسْتَعِینُ ،

و از تو یارى مى‏ خواهم،

وَ بِکَ أُومِنُ ،

و به تو ایمان دارم،

وَ عَلَیْکَ أَتَوَکَّلُ ،

و بر تو توکل مى ‏کنم،

وَ عَلَى جُودِکَ وَ کَرَمِکَ أَتَّکِلُ

و بر جود و کرمت اعتماد مى‏ نمایم