- 1408
- 1000
- 1000
- 1000
دعای چهلم صحیفه سجادیه -دعا به وقت یاد مرگ
با صدای بشیر جزایری
( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا نُعِیَ إِلَیْهِ مَیِّتٌ ، أَوْ ذَکَرَ الْمَوْتَ )
(دعاى آن حضرت به وقتى که خبر مرگ کسى به او مى رسید یا از مرگ یاد مى کرد)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ اکْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ ،
و ما را از آرزوى دراز نگاهدار،
،
وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ
و آرزوها را با عمل راستین بر ما کوتاه کن،
حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتَْمامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ ،
تا به پایان بردن ساعتى را از پى ساعتى،
وَ لَا اسْتِیفَاءَ یَوْمٍ بَعْدَ یَوْمٍ ،
و دریافتن روزى را به دنبال روزى،
وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ ،
و پیوستن نفسى را به نفسى
وَ لَا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ
و رسیدن گامى را به گامى آرزو نکنیم،
وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ ،
و ما را از فریب آرزوها در سلامت دار،
وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ ،
و از بدی هایش در اماندار،
وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَیْنَ أَیْدِینَا نَصْباً ،
و مرگ را در برابر دیدگان ما مجسم کن،
وَ لَا تَجْعَلْ ذِکْرَنَا لَهُ غِبّاً
و یادش را گهگاه در خاطر ما میار (بلکه همیشه به یاد آن باشیم).
وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِىُ مَعَهُ الْمَصِیرَ إِلَیْکَ ،
و از اعمال شایسته عملى برایمان قرار ده که با آن بازگشت به حضرتت را (با همه سرعتش) کند شماریم،
وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْکِ اللَّحَاقِ بِکَ حَتَّى یَکُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِی نَأْنَسُ بِهِ ،
و براى به سرعت رسیدن به کویت بدان حرص ورزیم، به طورى که مرگ براى ما محل انسى باشد که به آن انس گیریم،
وَ مَأْلَفَنَا الَّذِی نَشْتَاقُ إِلَیْهِ ،
و مرکز الفتى باشد که بدان شوق ورزیم،
وَ حَامَّتَنَا الَّتِی نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا
و خویشاوند نزدیکى باشد که قرب به او را دوست بداریم،
فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَیْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً ،
پس هر زمان که آن را بر ما وارد کنى و فرود آرى ما را از دیدارش خوشبخت فرما،
وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً ،
و چون بر ما وارد شود آن را مایه انس ما قرار ده،
وَ لَا تُشْقِنَا بِضِیَافَتِهِ ،
و ما را در مهمانى او به رنج و زحمت مینداز،
وَ لَا تُخْزِنَا بِزِیَارَتِهِ ،
و با زیارت او سرافکنده مساز،
وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِکَ ،
و آن را درى از درهاى مغفرت،
وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِیحِ رَحْمَتِکَ
و کلیدى از کلیدهاى رحمت خود قرار ده.
أَمِتْنَا مُهْتَدِینَ غَیْرَ ضَالِّینَ ،
ما را در جمع هدایت شدگانى بمیران که گمراه نگردند،
طَائِعِینَ غَیْرَ مُسْتَکْرِهِینَ ،
و فرمانبردارانى که اکراه به خود راه ندهند،
تَائِبِینَ غَیْرَ عَاصِینَ وَ لَا مُصِرِّینَ ،
و تائبینى که گناه نکنند و بر گناه اصرار نورزند،
یَا ضَامِنَ جَزَاءِ الُْمحْسِنِینَ ،
اى که مزد نیکوکاران را ضامنى،
وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِینَ .
و از تبهکاران اصلاح عملشان را خواستارى.
( وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا نُعِیَ إِلَیْهِ مَیِّتٌ ، أَوْ ذَکَرَ الْمَوْتَ )
(دعاى آن حضرت به وقتى که خبر مرگ کسى به او مى رسید یا از مرگ یاد مى کرد)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ اکْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ ،
و ما را از آرزوى دراز نگاهدار،
،
وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ
و آرزوها را با عمل راستین بر ما کوتاه کن،
حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتَْمامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ ،
تا به پایان بردن ساعتى را از پى ساعتى،
وَ لَا اسْتِیفَاءَ یَوْمٍ بَعْدَ یَوْمٍ ،
و دریافتن روزى را به دنبال روزى،
وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ ،
و پیوستن نفسى را به نفسى
وَ لَا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ
و رسیدن گامى را به گامى آرزو نکنیم،
وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ ،
و ما را از فریب آرزوها در سلامت دار،
وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ ،
و از بدی هایش در اماندار،
وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَیْنَ أَیْدِینَا نَصْباً ،
و مرگ را در برابر دیدگان ما مجسم کن،
وَ لَا تَجْعَلْ ذِکْرَنَا لَهُ غِبّاً
و یادش را گهگاه در خاطر ما میار (بلکه همیشه به یاد آن باشیم).
وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِىُ مَعَهُ الْمَصِیرَ إِلَیْکَ ،
و از اعمال شایسته عملى برایمان قرار ده که با آن بازگشت به حضرتت را (با همه سرعتش) کند شماریم،
وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْکِ اللَّحَاقِ بِکَ حَتَّى یَکُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِی نَأْنَسُ بِهِ ،
و براى به سرعت رسیدن به کویت بدان حرص ورزیم، به طورى که مرگ براى ما محل انسى باشد که به آن انس گیریم،
وَ مَأْلَفَنَا الَّذِی نَشْتَاقُ إِلَیْهِ ،
و مرکز الفتى باشد که بدان شوق ورزیم،
وَ حَامَّتَنَا الَّتِی نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا
و خویشاوند نزدیکى باشد که قرب به او را دوست بداریم،
فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَیْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً ،
پس هر زمان که آن را بر ما وارد کنى و فرود آرى ما را از دیدارش خوشبخت فرما،
وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً ،
و چون بر ما وارد شود آن را مایه انس ما قرار ده،
وَ لَا تُشْقِنَا بِضِیَافَتِهِ ،
و ما را در مهمانى او به رنج و زحمت مینداز،
وَ لَا تُخْزِنَا بِزِیَارَتِهِ ،
و با زیارت او سرافکنده مساز،
وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِکَ ،
و آن را درى از درهاى مغفرت،
وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِیحِ رَحْمَتِکَ
و کلیدى از کلیدهاى رحمت خود قرار ده.
أَمِتْنَا مُهْتَدِینَ غَیْرَ ضَالِّینَ ،
ما را در جمع هدایت شدگانى بمیران که گمراه نگردند،
طَائِعِینَ غَیْرَ مُسْتَکْرِهِینَ ،
و فرمانبردارانى که اکراه به خود راه ندهند،
تَائِبِینَ غَیْرَ عَاصِینَ وَ لَا مُصِرِّینَ ،
و تائبینى که گناه نکنند و بر گناه اصرار نورزند،
یَا ضَامِنَ جَزَاءِ الُْمحْسِنِینَ ،
اى که مزد نیکوکاران را ضامنى،
وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِینَ .
و از تبهکاران اصلاح عملشان را خواستارى.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
تاکنون نظری ثبت نشده است.