- 1339
- 1000
- 1000
- 1000
دعای یازدهم صحیفه سجادیه - دعای آن حضرت در عاقبت به خیری
با صدای بشیر جزایری
وَ کانَ مِن دُعائِهِ علیهالسّلام بِخَواتِم الْخَیْرِ:
« در طلب عاقبت به خیرى»
یا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذّاکِرینَ، وَ یا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاکِرینَ،
اى که یادت یادکنندگان را شرف است، و شکرت شکرگزاران را کامروایى است،
وَ یا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطیعینَ،
و اى که فرمانبرداریت براى فرمانبرداران نجات و رهائى است،
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
بر محمد و آلش درود فرست،
وَاشْغَلْ قُلوُبَنا بِذِکْرِکَ عَنْ کُلِّ ذِکْرٍ،
و دل هاى ما را به یاد خودت از هر یاد،
وَاَلْسِنَتَنا بِشُکْرِکَ عَنْ کُلِّ شُکْرٍ،
و زبان ما را به شکر خودت از هر شکر و اعضای مان را به طاعت خودت از هر طاعت مشغول دار،
وَ جَوارِحَنا بِطاعَتِکَ عَنْ کُلِّ طاعَةٍ،
و اگر براى ما فراغتى از کار مقدّر کرده اى
فَاِنْ قَدَّرْتَ لَنا فَراغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَراغَ سَلامَةٍ لاتُدْرِکُنا فیهِ تَبِعَةٌ،
پس آن را فراغت همراه با سلامتى قرار ده تا در دنبال آن هیچ وبالى به ما نرسد،
وَ لاتَلْحَقُنا فیهِ سَئْمَةٌ، حَتّى یَنْصَرِفَ عَنَّا کُتَّابُ السَّیِّئاتِ بِصَحیفَةٍ خالِیَةٍ مِنْ ذِکْرِ سَیِّئاتِنا،
و در آن فراغت ملالتى به دامن حیات ما ننشیند، تا نویسندگان اعمال
زشت از نزد ما با دفترى خالى از کردار بد برگردند،
وَ یَتَوَلّى کُتَّابُ الْحَسَناتِ عَنّا مَسْرُورینَ بِما کَتَبُوا مِنْ حَسَناتِنا،
و نویسندگان خوبی ها به سبب آنچه از حسنات ما نوشته اند شادان و مسرور بازآیند،
وَاِذَا انْقَضَتْ اَیّامُ حَیاتِنا، وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ اَعْمارِنا، وَاسْتَحْضَرَتْنا دَعْوَتُکَ
و چون روزگار حیاتمان سپرى شود، و رشته زندگیمان بگسلد، ما را فراخواند،
الَّتى لابُدَّ مِنْها وَ مِنْ اِجابَتِها،
و آن دعوت تو (مرگ) که از خودش و اجابتش گزیرى نیست
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
پس بر محمد و آلش درود فرست،
وَاجْعَلْ خِتامَ ماتُحْصى عَلَیْنا کَتَبَةُ اَعْمالِنا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لاتُوقِفُنا بَعْدَها عَلى ذَنْبٍ اجْتَرَحْناهُ،
و پایان آنچه را که نویسندگان پرونده بر ما مى نویسند توبه اى مقبول قرار ده که
وَ لامَعْصِیَةٍ اقْتَرَفْناها،
بعد از آن ما را بر معصیتى که کرده ایم و نافرمانیى که مرتکب شده ایم توبیخ و سرزنش نکنى،
وَلاتَکْشِفْ عَنّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلى رُؤُوسِالْاَشْهادِ،
و پرده اى که بر ما پوشانده اى در برابر دیده حاضران از روى کار ما برمدار،
یَوْمَ تَبْلُ اَخْبارَ عِبادِکَ، اِنَّکَ رَحیمٌ
در روزى که اخبار بندگانت را آشکار مى سازى، زیرا که تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانى،
بِمَنْ دَعاکَ، وَ مُسْتَجیبٌ لِمَنْ ناداکَ.
و تقاضاى هر که تو را صدا بزند اجابت کننده اى
وَ کانَ مِن دُعائِهِ علیهالسّلام بِخَواتِم الْخَیْرِ:
« در طلب عاقبت به خیرى»
یا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذّاکِرینَ، وَ یا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاکِرینَ،
اى که یادت یادکنندگان را شرف است، و شکرت شکرگزاران را کامروایى است،
وَ یا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطیعینَ،
و اى که فرمانبرداریت براى فرمانبرداران نجات و رهائى است،
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
بر محمد و آلش درود فرست،
وَاشْغَلْ قُلوُبَنا بِذِکْرِکَ عَنْ کُلِّ ذِکْرٍ،
و دل هاى ما را به یاد خودت از هر یاد،
وَاَلْسِنَتَنا بِشُکْرِکَ عَنْ کُلِّ شُکْرٍ،
و زبان ما را به شکر خودت از هر شکر و اعضای مان را به طاعت خودت از هر طاعت مشغول دار،
وَ جَوارِحَنا بِطاعَتِکَ عَنْ کُلِّ طاعَةٍ،
و اگر براى ما فراغتى از کار مقدّر کرده اى
فَاِنْ قَدَّرْتَ لَنا فَراغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَراغَ سَلامَةٍ لاتُدْرِکُنا فیهِ تَبِعَةٌ،
پس آن را فراغت همراه با سلامتى قرار ده تا در دنبال آن هیچ وبالى به ما نرسد،
وَ لاتَلْحَقُنا فیهِ سَئْمَةٌ، حَتّى یَنْصَرِفَ عَنَّا کُتَّابُ السَّیِّئاتِ بِصَحیفَةٍ خالِیَةٍ مِنْ ذِکْرِ سَیِّئاتِنا،
و در آن فراغت ملالتى به دامن حیات ما ننشیند، تا نویسندگان اعمال
زشت از نزد ما با دفترى خالى از کردار بد برگردند،
وَ یَتَوَلّى کُتَّابُ الْحَسَناتِ عَنّا مَسْرُورینَ بِما کَتَبُوا مِنْ حَسَناتِنا،
و نویسندگان خوبی ها به سبب آنچه از حسنات ما نوشته اند شادان و مسرور بازآیند،
وَاِذَا انْقَضَتْ اَیّامُ حَیاتِنا، وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ اَعْمارِنا، وَاسْتَحْضَرَتْنا دَعْوَتُکَ
و چون روزگار حیاتمان سپرى شود، و رشته زندگیمان بگسلد، ما را فراخواند،
الَّتى لابُدَّ مِنْها وَ مِنْ اِجابَتِها،
و آن دعوت تو (مرگ) که از خودش و اجابتش گزیرى نیست
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ،
پس بر محمد و آلش درود فرست،
وَاجْعَلْ خِتامَ ماتُحْصى عَلَیْنا کَتَبَةُ اَعْمالِنا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لاتُوقِفُنا بَعْدَها عَلى ذَنْبٍ اجْتَرَحْناهُ،
و پایان آنچه را که نویسندگان پرونده بر ما مى نویسند توبه اى مقبول قرار ده که
وَ لامَعْصِیَةٍ اقْتَرَفْناها،
بعد از آن ما را بر معصیتى که کرده ایم و نافرمانیى که مرتکب شده ایم توبیخ و سرزنش نکنى،
وَلاتَکْشِفْ عَنّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلى رُؤُوسِالْاَشْهادِ،
و پرده اى که بر ما پوشانده اى در برابر دیده حاضران از روى کار ما برمدار،
یَوْمَ تَبْلُ اَخْبارَ عِبادِکَ، اِنَّکَ رَحیمٌ
در روزى که اخبار بندگانت را آشکار مى سازى، زیرا که تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانى،
بِمَنْ دَعاکَ، وَ مُسْتَجیبٌ لِمَنْ ناداکَ.
و تقاضاى هر که تو را صدا بزند اجابت کننده اى
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان