- 1900
- 1000
- 1000
- 1000
دعای روز دوشنبه
با صدای میثم مطیعی
منقول از صحیفه سجادیه؛ دعاهای ایام هفته ذکر گردیده است. از آن جمله دعای روز دوشنبه می باشد:
متن و ترجمه:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداى بخشنده مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ
ستایش مخصوص خدایى است که هنگام خلقت آسمانها و زمین هیچکس را به حضور نخواست (و از مشورت بى نیاز بود)
وَ لاَ اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ
و هنگام آفریدن جنبندگان عالم معین و یارى نگرفت
لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلَهِیَّةِ وَ لَمْ یُظَاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّةِ
در الهیت بى شریک و انباز و در عین یکتایى (براى آفرینش عالم) از معاون بى نیاز بود
کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ
زبانها از حق وصفش عاجز و عقلها از کنه معرفتش مدهوش
وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَیْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ وَ انْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ
و گردنکشان در مقام هیبتش خوار و متواضع و بزرگان از هراس قهرش پست و حقیر و هر بزرگى در مقابل عظمتش رام و ذلیل است
فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِیاً مُسْتَوْسِقاً (مُسْتَوْثِقاً)
پس ستایش ابدى جامع و کامل و پى در پى مخصوص توست
وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلاَمُهُ دَائِماً سَرْمَداً
و درود ابدى و تحیت دائمى تو بر رسول تو باد
اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِی هَذَا صَلاَحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلاَحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً
بار خدایا تو اول این روز را خیر و صلاح و وسطش را فیروزى و آخرش را کامروایى بخش
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ
و پناه مى برم به تو از آن روزى که اول آن فزع و ترس و وسطش جزع و فریاد و آخرش درد و رنج است
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ کُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ کُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ
خدایا از هر نذر و عهد و وعده اى که کردم و بدان وفا نکردم از تو آمرزش مى طلبم
وَ أَسْأَلُکَ فِی مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِی فَأَیُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ
و باز از تو درخواست مى کنم در ظلمى که به بندگان تو کردم و حقى که بر من دارند که به لطف و کرمت ادا فرمایى پس هر کس از بندگان تو یا کنیزکان تو که مظلمهاى از او بر من است
کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ
که ستمى بر او کرده ام چه به شخص او و چه به آبروى او
أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا
یا در مال و اهل و عیال او و فرزندان او یا غیبتى از او کرده ام
أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوًى أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ
یا بر او بار گرانى نهاده ام به سبب حب نفس یا هواى ریاست یا به کبر و حسد یا ریا و عصبیت
غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً
به هر کس ستم کرده ام از غائب و حاضر و زنده و مرده
فَقَصُرَتْ یَدِی وَ ضَاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ
که دستم از اداى حق او کوتاه و مجالم از پرداختش تنگ است و نتوانم از او حلیت خواست
فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَ هِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إِلَى إِرَادَتِهِ
پس از تو اى کسى که مالک حوایج خلقى و به محض خواست تو و در آن اراده تو همه حاجتها مستجاب است
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
از تو مى طلبم که بر محمد و آل محمد (ص) درود فرستى
وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا (بِمَ) شِئْتَ وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً
و آن بنده را که بر او ستمى کرده ام هر گونه خواهى از من راضى گردانى و مرا از جانب خود رحمتى بى حد عطا کنى
إِنَّهُ لاَ تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ وَ لاَ تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
که آمرزش تو را نقصان و بخشش تو را زیان نرساند اى مهربانترین عالم
اللَّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ إِثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ سَعَادَةً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ
خدایا به من در این روز دوشنبه دو نعمت از جانب خود عطا فرما که آن دو یکى سعادت در اول روز به طاعت توست
وَ نِعْمَةً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ یَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ
و دوم نعمت در آخر روز به آمرزش تو اى کسى که خدایى بس تو راست و گناهان را جز تو کسى نتواند بخشید.
منقول از صحیفه سجادیه؛ دعاهای ایام هفته ذکر گردیده است. از آن جمله دعای روز دوشنبه می باشد:
متن و ترجمه:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداى بخشنده مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ
ستایش مخصوص خدایى است که هنگام خلقت آسمانها و زمین هیچکس را به حضور نخواست (و از مشورت بى نیاز بود)
وَ لاَ اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ
و هنگام آفریدن جنبندگان عالم معین و یارى نگرفت
لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلَهِیَّةِ وَ لَمْ یُظَاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّةِ
در الهیت بى شریک و انباز و در عین یکتایى (براى آفرینش عالم) از معاون بى نیاز بود
کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ
زبانها از حق وصفش عاجز و عقلها از کنه معرفتش مدهوش
وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَیْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ وَ انْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ
و گردنکشان در مقام هیبتش خوار و متواضع و بزرگان از هراس قهرش پست و حقیر و هر بزرگى در مقابل عظمتش رام و ذلیل است
فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِیاً مُسْتَوْسِقاً (مُسْتَوْثِقاً)
پس ستایش ابدى جامع و کامل و پى در پى مخصوص توست
وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلاَمُهُ دَائِماً سَرْمَداً
و درود ابدى و تحیت دائمى تو بر رسول تو باد
اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِی هَذَا صَلاَحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلاَحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً
بار خدایا تو اول این روز را خیر و صلاح و وسطش را فیروزى و آخرش را کامروایى بخش
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ
و پناه مى برم به تو از آن روزى که اول آن فزع و ترس و وسطش جزع و فریاد و آخرش درد و رنج است
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ کُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ کُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ
خدایا از هر نذر و عهد و وعده اى که کردم و بدان وفا نکردم از تو آمرزش مى طلبم
وَ أَسْأَلُکَ فِی مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِی فَأَیُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ
و باز از تو درخواست مى کنم در ظلمى که به بندگان تو کردم و حقى که بر من دارند که به لطف و کرمت ادا فرمایى پس هر کس از بندگان تو یا کنیزکان تو که مظلمهاى از او بر من است
کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ
که ستمى بر او کرده ام چه به شخص او و چه به آبروى او
أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا
یا در مال و اهل و عیال او و فرزندان او یا غیبتى از او کرده ام
أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوًى أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ
یا بر او بار گرانى نهاده ام به سبب حب نفس یا هواى ریاست یا به کبر و حسد یا ریا و عصبیت
غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً
به هر کس ستم کرده ام از غائب و حاضر و زنده و مرده
فَقَصُرَتْ یَدِی وَ ضَاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ
که دستم از اداى حق او کوتاه و مجالم از پرداختش تنگ است و نتوانم از او حلیت خواست
فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَ هِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إِلَى إِرَادَتِهِ
پس از تو اى کسى که مالک حوایج خلقى و به محض خواست تو و در آن اراده تو همه حاجتها مستجاب است
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
از تو مى طلبم که بر محمد و آل محمد (ص) درود فرستى
وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا (بِمَ) شِئْتَ وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً
و آن بنده را که بر او ستمى کرده ام هر گونه خواهى از من راضى گردانى و مرا از جانب خود رحمتى بى حد عطا کنى
إِنَّهُ لاَ تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ وَ لاَ تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
که آمرزش تو را نقصان و بخشش تو را زیان نرساند اى مهربانترین عالم
اللَّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ إِثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ سَعَادَةً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ
خدایا به من در این روز دوشنبه دو نعمت از جانب خود عطا فرما که آن دو یکى سعادت در اول روز به طاعت توست
وَ نِعْمَةً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ یَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ
و دوم نعمت در آخر روز به آمرزش تو اى کسى که خدایى بس تو راست و گناهان را جز تو کسى نتواند بخشید.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
تاکنون نظری ثبت نشده است.