- 735
- 1000
- 1000
- 1000
این حرف‌ها حرف دل یک یاکریم است
مولودی خوانی ولادت امام حسن مجتبی (ع) با صدای محمدرضا طاهری، سال 1392
متن شعر:
این حرف‌ها حرف دل یک یاکریم است
از مشکلات اقتصادی بیممان نیست
تا ذکر لبها لا اله الا کریم است
هر کس پی رزقش به هر در می زند لیک
روزی ما از روز اول با کریم است
آنجه خدا ما را گدای او نوشته
یک چشمه یک دریا نه یک دنیا کریم است
امشب شب تغییر در ضرب المثلهاست
هر چه گدا کاهل بود آقا کریم است
آن کس که رزق عشق من را می نویسد
بر سینه ام نام حسن را می نویسد
چشم انتظار این سحر چشم سحرهاست
در جستجوی این قمر چشم قمرها
کوه نمک آمد بگو هر جا که رفتی
شیرین تر از قند است این گونه خبرها
مولا پدر شد مصطفی صاحب پسر شد
پس خوش به حال این پسر با این پدرها
کوری چشم شور آن بیوه زنی که
می ترسد از فردای سبز این پسرها
باید عقیده کرد باید حرز انداخت
باید بپوشانی رخش را از نظرها
مولای ما اسپند می سوزاند امشب
زهرا برایش چار قل می خواند امشب
آن حضرتی که عالمی در محضرش بود
از کودکی عیسی مرید منبرش بود
زهرا از او نوبر نمود آیات حق را
پیغمبری کوچک برای مادرش بود
العزت لله این ذکر شریفه
نقش نگین حلقه انگشترش بود
پیش جذامی ها به رحمت می نشست و
هم سفره با هر مستمند کشورش بود
هر روز می لرزید اگر بین وضویش
از ترس قبر و خوف روز محشرش بود
با اینکه رفته حج پیاده بیست باری
گوید چه گویم پیش حق از شرمساری
متن شعر:
این حرف‌ها حرف دل یک یاکریم است
از مشکلات اقتصادی بیممان نیست
تا ذکر لبها لا اله الا کریم است
هر کس پی رزقش به هر در می زند لیک
روزی ما از روز اول با کریم است
آنجه خدا ما را گدای او نوشته
یک چشمه یک دریا نه یک دنیا کریم است
امشب شب تغییر در ضرب المثلهاست
هر چه گدا کاهل بود آقا کریم است
آن کس که رزق عشق من را می نویسد
بر سینه ام نام حسن را می نویسد
چشم انتظار این سحر چشم سحرهاست
در جستجوی این قمر چشم قمرها
کوه نمک آمد بگو هر جا که رفتی
شیرین تر از قند است این گونه خبرها
مولا پدر شد مصطفی صاحب پسر شد
پس خوش به حال این پسر با این پدرها
کوری چشم شور آن بیوه زنی که
می ترسد از فردای سبز این پسرها
باید عقیده کرد باید حرز انداخت
باید بپوشانی رخش را از نظرها
مولای ما اسپند می سوزاند امشب
زهرا برایش چار قل می خواند امشب
آن حضرتی که عالمی در محضرش بود
از کودکی عیسی مرید منبرش بود
زهرا از او نوبر نمود آیات حق را
پیغمبری کوچک برای مادرش بود
العزت لله این ذکر شریفه
نقش نگین حلقه انگشترش بود
پیش جذامی ها به رحمت می نشست و
هم سفره با هر مستمند کشورش بود
هر روز می لرزید اگر بین وضویش
از ترس قبر و خوف روز محشرش بود
با اینکه رفته حج پیاده بیست باری
گوید چه گویم پیش حق از شرمساری
تاکنون نظری ثبت نشده است.