مُناجات المُحبیّن با صدای عباس صالحی
متن و ترجمه:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاینده مهربان
اِلهى مَنْ ذَاالَّذى ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مِنْکَ بَدَلاً،
خدایا نیست که شیرینى محبت تو را چشیده باشد و جز تو آهنگ دیگرى را بکند
وَ مَنْ ذَاالَّذى
و کیست که به مقام
اَنِسَ بِقُرْبِکَ فَابْتَغى عَنْکَ حِوَلاً،
قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از تو باشد
اِلهى فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ
خدایا قرار ده ما را از زمره کسانىکه
لِقُرْبِکَ وَوِلایَتِکَ، وَاَخْلَصْتَهُ لِوُدِّکَ وَ مَحَبَّتِکَ،
براى قرب و دوستیت برگزیدهاى و براى عشق و محبتت خالصش گردانده
وَشَوَّقْتَهُ اِلى لِقآئِکَ،
و به دیدارت شائقش کرده و به قضا
وَرَضَّیْتَهُ بِقَضآئِکَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلى وَجْهِکَ،
و قدرت راضیش ساخته و به دیدن رویت به او نعمت بخشیده
وَحَبَوْتَهُ بِرِضاکَ،
و به خوشنودى خویش مخصوصش گردانده
وَاَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِکَ وَقِلاکَ،
و از غم هجران و فراقت پناهش داده
وَ بَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ فى جِوارِکَ،
و در جایگاه راستى در جوار خویش جایش داده و
وَخَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِکَ، وَاَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِکَ،
به معرفت خویش مخصوصش کرده و براى پرستش و عبادتت او را لایق کردى
وَهَیَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِکَ،
و در ارادت خویش دل شیدایش کردى
وَاجْتَبَیْتَهُ لِمُشاهَدَتِکَ، وَاَخْلَیْتَ وَجْهَهُ لَکَ، وَ
و براى مشاهده جمالت انتخابش کردى و رویش را براى خودت از اغیار خالى کردى
فَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّکَ،
و دلش را براى محبت خویش فارغ کردى
وَرَغَّبْتَهُ فیما عِنْدَکَ، وَاَلْهَمْتَهُ ذِکْرَکَ،
و تنها بدانچه نزد تو است راغبش کردى و ذکر خویش را بدو الهام کردى
وَ اَوْزَعْتَهُ شُکْرَکَ، وَشَغَلْتَهُ
و سپاسگزاریت را بدون نصیب کردى
بِطاعَتِکَ وَصَیَّرْتَهُ مِنْ صالِحى بَرِیَّتِکَ،
و به طاعت خود سرگرمش ساختى و او را از بندگان شایسته ات گرداندى
وَاخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِکَ،
و براى مناجات خویش انتخابش کردى
وَقَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّشَىْءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ،
و بریدى از او هر چه را که موجب بریدنش از تو گردد
اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ
خدایا قرار ده ما را از کسانىکه شیوهشان در زندگى
الْإِرْتِیاحُ اِلَیْکَ وَالْحَنینُ،
شادمانى با تو و زارى به درگاه تو است
وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَهُ وَالْأَنینُ، جِباهُهُمْ ساجِدَهٌ
و روزگارشان آه و ناله است پیشانی هاشان در برابر عظمتت به خاک
لِعَظَمَتِکَ، وَعُیُونُهُمْ ساهِرَهٌ فى خِدْمَتِکَ، وَدُمُوعُهُمْ سآئِلَهٌ مِنْ خَشْیَتِکَ،
افتاده و از دیدگانشان در خدمتت یکسره بیدار است و سرشکشان از ترس تو ریزان
وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَهٌ بِمَحَبَّتِکَ، وَاَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَهٌ مِنْ مَهابَتِکَ،
و دلهاشان به محبتت آویزان و قلبهاشان از هیبتت از جا کنده شده است
یا مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصارِ مُحِبّیهِ رآئِقَهٌ،
اى که انوار قدسش براى دیدگان دوستانش در کمال درخشندگى است
وَسُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ
و پرتوافکنی هاى جمالش براى قلوب
عارِفیهِ شآئِفَهٌ، یا مُنى قُلُوبِ الْمُشْتاقینَ
عارفان زداینده (چرکیها) است اى آرمان دل مشتاقان
وَ یا غایَهَ امالِ الْمُحِبّینَ،
و اى منتهاى آرزوى دوستان
اَسْئَلُکَ حُبَّکَ وَحُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ
از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت
وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنى اِلى قُرْبِکَ،
و دوستى هر عملى که مرا به قرب تو واصل گرداند
وَ اَنْ تَجْعَلَکَ اَحَبَّ اِلَىَّ مِمَّا سِواکَ،
و تو را در پیش من محبوبتر از ماسواى تو قرار دهد
وَاَنْ تَجْعَلَ حُبّى اِیَّاکَ قآئِداً اِلى
و از تو خواهم که دوستیم را نسبت به تو جلودارم قرار دهى تا
رِضْوانِکَ، وَشَوْقى اِلَیْکَ ذائِداً عَنْ عِصْیانِکَ،
مرا به رضوانت بکشاند و اشتیاقم را به سویت چنان کنى که بازدارنده از نافرمانیت باشد
وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَیْکَ
و بر من منت نِه به اینکه بر من توجهى
عَلَىَّ، وَانْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَىَّ،
فرمایى و با دیده دوستى و عطوفت بر من بنگرى
وَلا تَصْرِفْ عَنّى وَجْهَکَ،
و رو از من مگردانى
وَاجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ الْاِسْعادِ وَالْحِظْوَهِ عِنْدَکَ،
و مرا از جمله سعادتمندان و بهرهمندان نزد خود قرار دهى
یامُجیبُ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
اى پاسخ دهنده اى مهربانترین مهربانان
متن و ترجمه:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاینده مهربان
اِلهى مَنْ ذَاالَّذى ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مِنْکَ بَدَلاً،
خدایا نیست که شیرینى محبت تو را چشیده باشد و جز تو آهنگ دیگرى را بکند
وَ مَنْ ذَاالَّذى
و کیست که به مقام
اَنِسَ بِقُرْبِکَ فَابْتَغى عَنْکَ حِوَلاً،
قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از تو باشد
اِلهى فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ
خدایا قرار ده ما را از زمره کسانىکه
لِقُرْبِکَ وَوِلایَتِکَ، وَاَخْلَصْتَهُ لِوُدِّکَ وَ مَحَبَّتِکَ،
براى قرب و دوستیت برگزیدهاى و براى عشق و محبتت خالصش گردانده
وَشَوَّقْتَهُ اِلى لِقآئِکَ،
و به دیدارت شائقش کرده و به قضا
وَرَضَّیْتَهُ بِقَضآئِکَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلى وَجْهِکَ،
و قدرت راضیش ساخته و به دیدن رویت به او نعمت بخشیده
وَحَبَوْتَهُ بِرِضاکَ،
و به خوشنودى خویش مخصوصش گردانده
وَاَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِکَ وَقِلاکَ،
و از غم هجران و فراقت پناهش داده
وَ بَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ فى جِوارِکَ،
و در جایگاه راستى در جوار خویش جایش داده و
وَخَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِکَ، وَاَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِکَ،
به معرفت خویش مخصوصش کرده و براى پرستش و عبادتت او را لایق کردى
وَهَیَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِکَ،
و در ارادت خویش دل شیدایش کردى
وَاجْتَبَیْتَهُ لِمُشاهَدَتِکَ، وَاَخْلَیْتَ وَجْهَهُ لَکَ، وَ
و براى مشاهده جمالت انتخابش کردى و رویش را براى خودت از اغیار خالى کردى
فَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّکَ،
و دلش را براى محبت خویش فارغ کردى
وَرَغَّبْتَهُ فیما عِنْدَکَ، وَاَلْهَمْتَهُ ذِکْرَکَ،
و تنها بدانچه نزد تو است راغبش کردى و ذکر خویش را بدو الهام کردى
وَ اَوْزَعْتَهُ شُکْرَکَ، وَشَغَلْتَهُ
و سپاسگزاریت را بدون نصیب کردى
بِطاعَتِکَ وَصَیَّرْتَهُ مِنْ صالِحى بَرِیَّتِکَ،
و به طاعت خود سرگرمش ساختى و او را از بندگان شایسته ات گرداندى
وَاخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِکَ،
و براى مناجات خویش انتخابش کردى
وَقَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّشَىْءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ،
و بریدى از او هر چه را که موجب بریدنش از تو گردد
اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ
خدایا قرار ده ما را از کسانىکه شیوهشان در زندگى
الْإِرْتِیاحُ اِلَیْکَ وَالْحَنینُ،
شادمانى با تو و زارى به درگاه تو است
وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَهُ وَالْأَنینُ، جِباهُهُمْ ساجِدَهٌ
و روزگارشان آه و ناله است پیشانی هاشان در برابر عظمتت به خاک
لِعَظَمَتِکَ، وَعُیُونُهُمْ ساهِرَهٌ فى خِدْمَتِکَ، وَدُمُوعُهُمْ سآئِلَهٌ مِنْ خَشْیَتِکَ،
افتاده و از دیدگانشان در خدمتت یکسره بیدار است و سرشکشان از ترس تو ریزان
وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَهٌ بِمَحَبَّتِکَ، وَاَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَهٌ مِنْ مَهابَتِکَ،
و دلهاشان به محبتت آویزان و قلبهاشان از هیبتت از جا کنده شده است
یا مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصارِ مُحِبّیهِ رآئِقَهٌ،
اى که انوار قدسش براى دیدگان دوستانش در کمال درخشندگى است
وَسُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ
و پرتوافکنی هاى جمالش براى قلوب
عارِفیهِ شآئِفَهٌ، یا مُنى قُلُوبِ الْمُشْتاقینَ
عارفان زداینده (چرکیها) است اى آرمان دل مشتاقان
وَ یا غایَهَ امالِ الْمُحِبّینَ،
و اى منتهاى آرزوى دوستان
اَسْئَلُکَ حُبَّکَ وَحُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ
از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت
وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنى اِلى قُرْبِکَ،
و دوستى هر عملى که مرا به قرب تو واصل گرداند
وَ اَنْ تَجْعَلَکَ اَحَبَّ اِلَىَّ مِمَّا سِواکَ،
و تو را در پیش من محبوبتر از ماسواى تو قرار دهد
وَاَنْ تَجْعَلَ حُبّى اِیَّاکَ قآئِداً اِلى
و از تو خواهم که دوستیم را نسبت به تو جلودارم قرار دهى تا
رِضْوانِکَ، وَشَوْقى اِلَیْکَ ذائِداً عَنْ عِصْیانِکَ،
مرا به رضوانت بکشاند و اشتیاقم را به سویت چنان کنى که بازدارنده از نافرمانیت باشد
وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَیْکَ
و بر من منت نِه به اینکه بر من توجهى
عَلَىَّ، وَانْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَىَّ،
فرمایى و با دیده دوستى و عطوفت بر من بنگرى
وَلا تَصْرِفْ عَنّى وَجْهَکَ،
و رو از من مگردانى
وَاجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ الْاِسْعادِ وَالْحِظْوَهِ عِنْدَکَ،
و مرا از جمله سعادتمندان و بهرهمندان نزد خود قرار دهى
یامُجیبُ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
اى پاسخ دهنده اى مهربانترین مهربانان
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
تاکنون نظری ثبت نشده است.