- 3037
- 1000
- 1000
- 1000
جنگ صفین پدر خواست که تضعیف کند روحیه دشمن خود را
مرثیه خوانی شهادت حضرت اباالفضل العباس (ع) با صدای مهدی سلحشور، سال 1390
متن شعر:
جنگ صفین پدر خواست که تضعیف کند روحیه دشمن خود را
بکشد گوشه ای از قدرت بازوی خودش را به تماشا
پسر شاه چونان مات و مبهوت تماشای خودش یوسف در چاه
و از شیوه جنگاوری و رزم و نبرد پدر آگاه
و از هر نظر انگار خود شخص یدالله
پسر لایق لا حول و لا قوه الا بالله
پدر عمامه خود را به سر و روی پسر بست
که از چشم نظر دور بماند
سپس آرام به او گفت برو تا که در این معرکه غوغا کنی
اما پسر شیر مبادا بروی جنگ نمایان کنی
ای مرد فقط گرد و غباری کن و برگرد
که تو پشت و پناه سپه روز مبادای حسینی
و کنون روز دهم روز مباداست
سر ظهر نفس گیر عراق است
همان روز که پیراهن شه را همه یکدست سراب است
دگر هیچ دلی تاب ندارد
و سه روز است حرم آب ندارد
حرم آب ندارد
علی خواب ندارد
حرم آب ندارد
کمی آرام شو
در همهمه ها می شنوی
گوش کن این قهقهه موج فرات است
و خون در رگ مهتاب دل شب
پسر شیر عرب شاه ادب
محشر هر معرکه آرامش زینب
نفس خیمه به جوش آمد و
با عشق سخن گفت
برادر چه شده مهریه مادرتان فاطمه
بر هر که علی هست حرام است
اگر زود نجنبم به خدا
کار علی اصغر شش ماهه تمام است
بر آنم که گریبان بزنم چاک
که دیدم همه طفلان تو در خیمه
شکم ها همه چسبانده به نمناکی این خاک
لرزید تمام بدنم روح و تنم
آخر چه کنم چون که منم ساقی این قوم
منم ساقی و طفلان تو از فرط عطش هروله دارند
حس می کنم انگار که با چشم عطش از من ساقی
گله دارند که ای غیرت این قافله
بالای سر علقمه اکنون همه حرمله ها
هلهله دارند مگر دست نداری بروی
آب بیاری به حرم
پسر فاطمه من مانده ام آخر
که در این دشت اگر زنده بمانم
چه جوابی بدهم ام بنین را
سپس آرام خداوند محرم
نفس عالم و آدم
نفس و جان حرم
خون خدا گفت
علمدار من
ای نور نگاهم
برو هرچند به این شرط
که ما هر دو به لشکر بزنیم
که همه پشت و پناهم
و نجنگیم و فقط آب بیاریم
که در عالم لاهوت سراسر همه خواندن
حسین و اباالفضل هر دو به میدان آمدند
یکی زد به میمنه
یکی زد به میسره
یکی گفت انا بن قتال العرب
یکی گفت انا بن هاشمی نسب
متن شعر:
جنگ صفین پدر خواست که تضعیف کند روحیه دشمن خود را
بکشد گوشه ای از قدرت بازوی خودش را به تماشا
پسر شاه چونان مات و مبهوت تماشای خودش یوسف در چاه
و از شیوه جنگاوری و رزم و نبرد پدر آگاه
و از هر نظر انگار خود شخص یدالله
پسر لایق لا حول و لا قوه الا بالله
پدر عمامه خود را به سر و روی پسر بست
که از چشم نظر دور بماند
سپس آرام به او گفت برو تا که در این معرکه غوغا کنی
اما پسر شیر مبادا بروی جنگ نمایان کنی
ای مرد فقط گرد و غباری کن و برگرد
که تو پشت و پناه سپه روز مبادای حسینی
و کنون روز دهم روز مباداست
سر ظهر نفس گیر عراق است
همان روز که پیراهن شه را همه یکدست سراب است
دگر هیچ دلی تاب ندارد
و سه روز است حرم آب ندارد
حرم آب ندارد
علی خواب ندارد
حرم آب ندارد
کمی آرام شو
در همهمه ها می شنوی
گوش کن این قهقهه موج فرات است
و خون در رگ مهتاب دل شب
پسر شیر عرب شاه ادب
محشر هر معرکه آرامش زینب
نفس خیمه به جوش آمد و
با عشق سخن گفت
برادر چه شده مهریه مادرتان فاطمه
بر هر که علی هست حرام است
اگر زود نجنبم به خدا
کار علی اصغر شش ماهه تمام است
بر آنم که گریبان بزنم چاک
که دیدم همه طفلان تو در خیمه
شکم ها همه چسبانده به نمناکی این خاک
لرزید تمام بدنم روح و تنم
آخر چه کنم چون که منم ساقی این قوم
منم ساقی و طفلان تو از فرط عطش هروله دارند
حس می کنم انگار که با چشم عطش از من ساقی
گله دارند که ای غیرت این قافله
بالای سر علقمه اکنون همه حرمله ها
هلهله دارند مگر دست نداری بروی
آب بیاری به حرم
پسر فاطمه من مانده ام آخر
که در این دشت اگر زنده بمانم
چه جوابی بدهم ام بنین را
سپس آرام خداوند محرم
نفس عالم و آدم
نفس و جان حرم
خون خدا گفت
علمدار من
ای نور نگاهم
برو هرچند به این شرط
که ما هر دو به لشکر بزنیم
که همه پشت و پناهم
و نجنگیم و فقط آب بیاریم
که در عالم لاهوت سراسر همه خواندن
حسین و اباالفضل هر دو به میدان آمدند
یکی زد به میمنه
یکی زد به میسره
یکی گفت انا بن قتال العرب
یکی گفت انا بن هاشمی نسب
تاکنون نظری ثبت نشده است.