شب هشتم محرم 99، میثم مطیعی

سلام آقا، غریب آشنای طوس به لطف تو دوباره اومدم پابوس سلام آقا، سلام آقا جواب تو شروع گریه زاریمه سلام تو همین اشکای جاریمه سلام آقا، سلام آقا *** خبر دارم که از کارام خبر داری به حال من شبیه اَبرا می باری ببخش آقا، ببخش آقا چقدر خوبه نگفته هامو می دونی چقدر خوبه که رو بر نمی گردونی ببخش آقا، ببخش آقا *** سلام آقا که الان روبِروتونم من اینجام و زیارتنامه می خونم حسین جانم، حسین جانم بزار سایه ت همیشه رو سرم باشه قرار ما شب جمعه حرم باشه حسین جانم، حسین جانم *** سلام آقا، کنار قتلگاتونم منم دارم با زهرا روضه می خونم حسین جانم، حسین جانم حسین جانم، قتلوکَ ذبحوکَ حسین جانم، مِنَ الماء مَنعوکَ حسین جانم، حسین جانم *** شب های جمعه فاطمه با اضطراب و واهمه آید به دشت کربلا آید به دشت نینوا گوید حسین من چه شد نور دو عین من چه شد یه دختری رو مَحمِلا خواب اسیری می بینه خواب می بینه رو صورتش گَرد یتیمی می شینه رباب لالایی می خونه الهی اصغر نمیره

علی اکبر داداش بیا به غربت ما رحمی کن به بی پناهیمون تو صحرا رحمی کن به چشم پر حسرت بابا رحمی کن علی اکبر داداش تو سختیا پناه خواهرهاست مثل یه کوه که تکیه گاه خواهرهاست وقتی نباشه سوز آه خواهرهاست مگه بابام چند تا علی داره اِرحَم غُربَتَنا داداش به جز تو و سجاد و شیرخواره اِرحَم غُربَتَنا داداش *** چی می بینم اسب داداش علی داره کجا میره به جای خیمه سمت دشمنا میره ما چشم به راه می مونیم و بابا میره چی می بینم به جای تکبیر علی از این میدون میاد صدای شمشیرا و بوی خون علی رو ای خدا به خیمه برگردون ‌مگه بابام چند تا علی داره اِرحَم غُربَتَنا یا رب به جز تو و سجاد و شیرخواره اِرحَم غُربَتَنا داداش یا ثارالله و ابن ثاره *** بابا برگشت با جوونای بنی هاشمی اما لباساشون خونیه و چشما دریا نمی بینیم علی رو بین این مردا علی برگشت علی که نه تسبیح پاره ی بابا هزار و یک تکه شده گل لیلا "فَقطَّعوه بالسیوف اربا اربا" خدا کنه همش یه خواب باشه بازم برگرده پیشم از جا مثل یه معجزه پا شه بازم برگرده پیشم *** علی می شد تو را حیدر بخوانم جوانی های پیغمبر بخوانم شکسته، خسته، پهلویت نشستم که قدری روضه ی مادر بخوانم

"إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا تا آخرین نفس در بیعت توایم ای عشق ما حسین، ما ملت توایم "إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا *** زنده شده اذان با صوت اکبرت جان ها فدای آن الله اکبرت از حنجر علی می آید این صلا هنگام عاشقی ست، "حی علی الصلاة" "إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا *** حَیَّ عَلَى النِّزال، حَامِ عَنِ العَرین بشتابید به سوی پیکار برای دفاع از شیر یا اَشبَهَ الرِّجال بِالصَّادِقِ الاَمین ای شبیه ترین مردان به پیامبر امین "إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا *** فِی لُجَّةِ القِتال، صَوتٌ مِنَ الحُتُوف در دریای نبرد صدایی از مرگ می رسد ادرکنی یا ابی، قُطِّعتُ بالسُّیوف که ای پدر مرا دریاب، با شمشیر تکه تکه شدم "إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا

"إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا حَیَّ عَلَى النِّزال، حَامِ عَنِ العَرین یا اَشبَهَ الرِّجال بِالصَّادِقِ الاَمین "إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا فِی لُجَّةِ القِتال، صَوتٌ مِنَ الحُتُوف ادرکنی یا ابی، قُطِّعتُ بالسُّیوف "إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین" فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا

مولا تا دنیا دنیاست، طوفان عشقت برپاست این بیرق ها، این پرچم ها، شور دل های شیداست نامت آرام دل هاست، با تو غم ها هم زیباست زندگی بی عشق تو، بی معناست یا حسین یا ثارالله *** عازم راه قدسیم، عضو سپاه قدسیم می لرزاند کاخ ظالم را اسم حاج قاسم حنجرش نوحه خوانده، انتقام او مانده اذن میدان می خواهیم، فرمانده یا حسین یا ثارالله *** ای فرزند عاشورا، العجل یابن الزهرا اشک ما را بنگر مولا ای رویای دل ها بی قرار دیداریم، نام تو بر لب داریم تا طلوع صبح عشق، بیداریم العجل یابن الزهرا *** إسمُ الحُسَینِ حائی، والبَدرُ مِنهُ بائی حاء را از ابتدای حسین برمی دارم، باء را از ابتدای بدر (اباالفضل) برمی دارم قُل یا قَلبُ، هذا الحُبُّ، دونَ الماءِ مائی بگو ای قلب، این حب(عشق)، آب حیات من است، نه آن آبی که همه می نوشند قِربةُ الحُبِّ اعذَب، مِن بقایاها نَشرَب مشک حب (عشق) گواراتر است و ما از باقیمانده آن می نوشیم نَحنُ مَن قالَت زَینَب، لا نُغلَب ما همان کسانی هستیم که زینب (س) فرمود، شکست نمی خوریم یا حسین یا ثارالله *** لا یوفی الدمَّ القُدسی، إلا تَحریرُ القُدسِ قیمت این خون مقدس (خون حاج قاسم) جز آزادی قدس نیست هذا الثّارُ والاحرارُ، بسم الله ثاروا این انتقام است و آزادگان به نام خدا قیام کردند مَوعِدُ الأقصى صُبحا، وَفَتَحنا لَکَ فَتحا وعده ی پیروزی نزدیک است و ما پیروزی برایت رقم زدیم وَعدُنا الآتی تُمحى، إسرائیل وعده بعدی ما اسرائیل را نابود خواهد کرد یا حسین یا ثارالله

إسمُ الحُسَینِ حائی، والبَدرُ مِنهُ بائی قُل یا قَلبُ، هذا الحُبُّ، دونَ الماءِ مائی قِربةُ الحُبِّ اعذَب، مِن بقایاها نَشرَب نَحنُ مَن قالَت زَینَب، لا نُغلَب یا حسین یا ثارالله *** لا یوفی الدمَّ القُدسی، إلا تَحریرُ القُدسِ هذا الثّارُ والاحرارُ، بسم الله ثاروا مَوعِدُ الأقصى صُبحا، وَفَتَحنا لَکَ فَتحا وَعدُنا الآتی تُمحى، إسرائیل یا حسین یا ثارالله

دنیا برای اهلش، ما و غم تو مولا عشق تو روزی ماست، داغ تو مانده با ما ما را به کاروانت کی می رسانی آقا دل بی تو ناشکیباست هر کس که جا بماند، بی کربلا بماند ابن السبیل دنیاست آب و گِلم حسین جان، نبض دلم حسین جان *** دنیا به این بزرگی مدیون اصغر تو خورشید و ماه و انجم سرباز لشگر تو این خیل تشنگان را پیمان تو کفایت پیمانه ای دگر ده ما منتظر نشینیم در راهت ای شهادت ما را خودت خبر ده آب و گِلم حسین جان، نبض دلم حسین جان *** دنیا همیشه دارد از کربلا نشانی ای دل خدا کند تو بر عهد خود بمانی دنیا فریب و رنگ است تا جا بمانی از او اما تو می توانی اما تو می توانی خود را شکسته بسته تا کربلا رسانی دنیای ما ولایت، رویای ما شهادت ذکر لبم حسین جان، ماه شبم حسین جان

اینکه داره میره به میدون جونِ باباشه اینکه داره میره همه تاب و توونم بود دارم تماشا می کنم هی با خودم میگم اینکه داره میره جونم بود بچه بزرگ کردن که آسون نیست، می دونید بچه بزرگ کردم عصای دست من باشه وقتی که می بینم نگاهش رو، بشم آروم نه اینکه پاره پاره تن باشه بعد از علی اکبر شکستم، من موندم و رازی نگفته هر کس جوونی داده از دست، یاد جوون من بیفته یاس باغ امام را چیدند، اشک چشم حسین را دیدند آی مردم بلند گریه کنید که به آقا بلند خندیدند *** من داغ های بیشماری دیدم ای مردم من مادرم رو تو جوونی نیمه جون دیدم من خوب می دونم چقدر داغ جوون سخته آخه خودم داغِ جوون دیدم آه ای جوون از دست داده های این مجلس دیدم علی رو بین دشمن ها چه تنها شد اون قامت رعنا، خدا، اون قامت رعنا پیش نگاهم اربا اربا شد بعد از علی اکبر شکستم، من موندم و رازی نگفته هر کس جوونی داده از دست، یاد جوون من بیفته یاس باغ امام را چیدند، اشک چشم حسین را دیدند آی مردم بلند گریه کنید که به آقا بلند خندیدند *** مردم کجا بودید وقتی که علیِ من زیر سُم اون مرکبا من رو صدا می زد من هی صداش می کردم اما پیش چشم من هی بیشتر او دست و پا می زد مردم نبودید و ندیدید هر کسی اومد زخمی زد و تیری زد و سنگی زد و برگشت هر جا که چشم من میفته اکبرم اونجاست حالا پر از اکبر شده این دشت بعد از علی اکبر شکستم، من موندم و رازی نگفته هر کس جوونی داده از دست، یاد جوون من بیفته یاس باغ امام را چیدند، اشک چشم حسین را دیدند آی مردم بلند گریه کنید که به آقا بلند خندیدند