شب دهم محرم 96 - عاشورا - حنیف طاهری

روضه - عشق بازی کار هر شیاد نیست این شکار دام هر صیاد نیست عاشقی را قابلیت لازم است طالب حق را حقیقت لازم است عشق از معشوق اول سر زند تا بعاشق جلوه ی دیگر دهد تا بحدی که برد هستی از او سرزند صد شورش و مستی از او شاهد این مدعی خواهی اگر بر حسین و حالت او کن نظر روز عاشورا در آن میدان عشق کرد رو را جانب سلطان عشق بار الها این سرم این پیکرم این علمدار رشید این اکبرم این سکینه این رقیه این رباب این عروس دست و پا در خون خضاب این من و این ساربان این شمر دون این تن عریان میان خاک و خون این من و این ذکر یارب یاربم این من و این ناله های زینبم پس خطاب آمد زحق کی شاه عشق ای حسین ای یکه تاز راه عشق گر تو بر من عاشقی ای محترم پرده برکش من بتو عاشق ترم غم مخور که من خریدار توام مشتری بر جنس بازار توام هر چه بودت داده ای در راه ما مرحبا صد مرحبا خود هم بیا خود بیا که میکشم من ناز تو عرش و فرشم جلمه پا انداز تو لیک خود تنها نیا در بزم یار خود بیا و اصغرت را هم بیار خوش بود در بزم یاران بلبلی خاصه در منقار او برگ گلی خود تو بلبل گل علی اصغرت زودتر بشتاب سوی داورت

روضه

زمینه - الیوم ماتت امی الیوم ما تجدی الیوم مات اخی الیوم مات ابی حالا که اشکات جاریه کار دل من زاریه منو جدا شدن از تو این چه روزگاریه داره میاد از راه، وقت جدایی نکنه ببینم، رو نیزه هایی نکنه ببینم، تو سر جدایی "الیوم ماتَت اُمّی الیوم ماتَ جَدی الیوم ماتَ اَخی الیوم ماتَ اَبی" ببین که زینب مضطره انگار صدای مادره صدای مادر دلمو تا مدینه می بره اگه تو نباشی ، منم می میرم معلومه که باید ، عزا بگیرم بعد تو یقیناً ، منم اسیرم "الیوم ماتت امی الیوم ماتَ جَدی الیوم ماتَ اَخی الیوم ماتَ اَبی"

واحد - تو چشم عاشقا شوق شهادته وقت توسله شب اجابته رو بال شب شدن مسافر سحر رسیده قافله به آخر سفر پیچیده تو دل آروم شب صدای یارب یارب دخیل یا زهراست دست دعای زینب مادرم کجایی گلت میشه پرپر مادرم کجایی حسین میشه بی سر با سوز العطش با داغ قحط آب پیچیده تو حرم لالایی رباب بیداره تا سحر لبریز اشک و آه پابوسه زینبه گودال قتلگاه می ترسه تنگ غروب فردا برادرش تنها شه تو چشم خواهر پیدا دلشوره ی داداشه مادرم کجایی خزون زد به باغم مادرم کجایی غم اومد سراغم فردا که اول روزای دوریه سهم یه خواهری درد صبوریه بوده دود عزا میره تو چشم کربلا آتیش می افته تا به جون خیمه ها تا فردا قافله سالار ما می ره به سمت گودال می افته روی خاکا مادری می ره از حال مادرم کجایی دارم تنها می شم مادرم کجایی چرا نیستی پیشم

تک - بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود باغ و بهار من تویی تاب و قرار من تویی دار و ندار من تویی بی تو به سر نمی شود چشمه ی نور روشنم تشنه ی روی تو منم نیست شبی که دامنم غرق گوهر نمی شود دل در آتش غم رُخت تا که خانه کرد دیده سیل خون، به دامنم بس روانه کرد جان حسین جانان حسین دین حسین ایمان حسین قلبی یدیک یا اباعبدالله نفسی فداک یا حسین ثارالله چون مه نو به رهگذر گر به تو افتدم نظر جام دو چشم من پر از خون جگر نمی شود ای به غمت نیاز من سوز تو چاره ساز من رنج دل صبورم از رنج سفر نمی شود ای به لبم پیام تو زنده ام از قبام تو بدون ذکر نام تو شبم سحر نمی شود روبروی تو اگر شوم گفتگو کنم کفر نعمت است اگر بهشت آرزو کنم یا حسین آقا حسین سرور و مولا حسین

دودمه - امشب را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع

شور - این طرف نهرِ فرات آن طرف طفلِ رباب خدا بخیر کند، خدا بخیر کند آن طرف دشنه همه این طرف تشنه همه خدا بخیر کند، خدا بخیر کند نیزه‌ها می‌سازند نعل‌ها می‌تازند خدا بخیر کند، خدا بخیر کند وای ویلی ویلی، نور عینی کوفیان در هوسند به غنیمت برسند خدا بخیر کند، خدا به خیر کند اومدن کرب‌وبلا پیِ خلخال و طلا خدا بخیر کند، خدا به خیر کند گوشا رو پاره می‌خوان آخه گوشواره می‌خوان خدا بخیر کند، خدا به خیر کند وای ویلی ویلی، نور عینی

روضه - ای حیدر شهسوار وقت مدد است ای زبده هشت و چار وقت مدد است من عاجزم از جهان و دشمن بسیار ای صاحب ذوالفقار وقت مدد است حل شود صد مشکلم با گفتن یک یا علی قلب من خورده گره از روز اول با علی محرم میقات را گفتم چه خوانی زیر لب عاشقانه یک تبسم کرد و گفتا یا علی سگ چو بی صاحب شود با سنگ او را می زنند من سگی هستم باشد صاحبم مولا علی