شب اول محرم، میثم مطیعی

محرم شد، بازم تو کوفه مسلم تو تنها شد خیمه های غریبی تو برپا شد بازم سر انگشتر تو دعوا شد محرم شد، دوباره میشه دختر تو جون بر لب دوباره قصه ی اسارت زینب دوباره آه و گریه از غمت هر شب گدا مگه جز تو کی رو داره، یا ثارالله و ابن ثاره چشمام فقط برا تو می باره، یا ثارالله وابن ثاره *** ازت دورم، نمی دونم کجای این بیابونی شاید داری نامه ی من رو می خونی حال دل مسلمتو نمی دونی ازت دورم، به جاده ی اومدنت نگاه کردم از این بلندی هی تو رو صدا کردم برای بچه های تو دعا کردم چشمام فقط برا تو می باره، یا ثارالله وابن ثاره مگه بگم نیا اثر داره، یا ثارالله و ابن ثاره *** هراسونم از کوفیا، از راه و رسم فرداشون بوی خدا نداره دیگه درداشون چه می کنی تو با نگاه مرداشون هراسونم نگه ندارن احترام زینب رو هر ناکسی بیاره نام زینب رو جواب نده کسی سلام زینب رو چشام فقط برا تو می باره، یا ثارالله وابن ثاره مگه بگم نیا اثر داره، یا ثارالله و ابن ثاره *** سلام بی بی، به روضه ی حسین تو راهمون دادی برای گریه به چشما توون دادی راه بهشتی شدن رو نشون دادی سلام بی بی، می بینمت تو کوچه ی عزاداری شده رو صورت کبودت اشک جاری با قد خم چه نوحه ای به لب داری با تیر و تیغ و سنگ توی گودال، یا ثارالله و ابن ثاره داره میره زینب دیگه از حال، یا ثارالله و ابن ثاره

ای نسیم صبحدم که از کنار ما عبور می کنی، زودتر اگر رسیدی و دست و صورتی به گوشه ی ضریح او کشیدی و از شمیم وصل شادمان شدی، لطف کن از تمام شاخه ها و برگ ها، رودها و چشمه ها، کوه ها و تپه ها، از تمام گام ها، شتاب ها، درنگ ها با دلی شکسته یاد کن. لطف کن از تمام بازمانده ها، از تمام غنچه های بی پناه غزه و عراق و شام، از عقیق های بی یمن، از اویس های بی قرن، از کبوتران تشنه و به هم فشرده ی منا، با دلی شکسته یاد کن. ای نسیم صبحدم سفر به خیر، نائب الزیاره باش

السلام ای عشق، السلام ای ماه فصل عشاق است، شیعه بسم الله ز راه دور سلام ما بر سر بریده سلام ما به پیکرای به خون تپیده سلام ما بر حسین فدای اون اسم قشنگت آقا قسم میدیم تو رو به دست سقا رامون بده به خیمه ی عاشورا ثارالله، ثارالله می باره رو گونه ها بارون نم نم دوباره خوش اومدی ماه محرم تپش دلم به هوای حسینه کبوتر کرب و بلای حسینه *** اولین تشنه، اولین بی تاب اولین مردِ لشگر ارباب امون از اون جماعتی که وفا نداشتند یکی یکی یار امام رو تنها گذاشتند امون از اون کوفیا وقت محاصره سفیر مولا غریبی عموت علی تو شب ها یادت اومد میون او نامردها یا حیدر، یا حیدر با لبای تشنه سر تو جدا شد این اول قصه ی کرب و بلا شد تپش دلم به هوای حسینه کبوتر کرب و بلای حسینه *** ناله زد مسلم زیر نور ماه سوی کوفه مَیا ابی عبدالله اسیرم و دلم هوای حسینو داره خدا کنه که پا تو راه کوفه نذاره امیر قلبم حسین عزیز من لشگرتو برگردون رقیتو، دخترتو برگردون گهواره ی اصغرتو برگردون ای مولا، ای مولا با گلوی پاره و حنجر خونی چه جوری بگم که مدینه بمونی تپش دلم به هوای حسینه کبوترکرب و بلای حسینه

شبمون یلداست، چشمامون دریاست قاب عکس تو هنوزم اینجاست شهادتت زلزله ی آخر الزمون شد نبودنت داغ دل هر پیر و جوون شد هنوز دلا مبتلاست تقاصِتو می گیرم از اون ظالم به یادتم شبای جمعه دائم یتیماتو رها نکن حاج قاسم ای سردار، ای سردار روشنه دلم به جواب سلامت یه روزی میای تو رکاب امامت عجل لظهورک یا اباصالح