شهادت امام محمد باقر (ع) 93 - مهدی سلحشور

روضه - بی ولای علی و مهر شما فایده ای نمی کند ایمان دین چه چیزی ست جز ولای شما و هل الدین به جز محبتتان وقتی از کوچه ای عبور کنید کوچه از شوق می شود دریا بس که از وصفتان گفتند اشبه الناس به رسول خدا چهارمین میوه ی دل حیدر چهارمین نور چشمی مادر جابر آورده پیش محضرتان اشتیاق سلام پیغمبر با سرشک شما شروع شده خط سرخ غروب های منا چشمتان گریه می کند هر شب پای گودال عصر عاشورا کربلا کربلا سفر کردید از دل شام هم گذر کردید راستی چگونه این همه راه با سر روی نیزه سر کردید پیش رأس بریده در آن شب با رقیه پدر پدر کردید آه بعد ساعتی که گذشت به رقیه به سر نظر کردید

سنگین - ای فروغ دانشت تا صبح محشر مستدام وی تو را پیش از ولادت داده پیغمبر سلام منشأ کل کمال و باقر کل علوم هفتمین نور و ششم مولایی و پنجم امام یا امام باقر انس و جان آرند حاجت در حریمت روز و شب آسمان گردیده بر دور مزارت صبح و شام ساکنان آسمان را لحظه لحظه، دم به دم از بقیعت بوی عطر جنت آید بر مشام در کمال و در جلال و علم و حلم و خلق و خو پای تا سر، سر به سر آیینة خیر الانام با تو حق گیرد تداوم از تو حق گیرد کمال بی تو ایمان نادرست و بی تو قرآن ناتمام تو سر بالای نی دیدی به سن کودکی گه به دشت کربلا گه کوفه گاهی شهر شام

شعرخوانی - مرغ دل یک بام دارد دو هوا گه مدینه می رود گه نینوا *** از کثرت عصیان ز درت دور شدم نزدیک به آشیانه ی گور شدم مگذار به حشر آبرویم برود زیرا به غلامی تو مشهور شدم

مناجات - می سوخت خاک و آب فقط استعاره بود در آسمان مشک که غرق ستاره بود اشکی نمانده بود که نذرعطش کند ورنه فرات منتظر یک اشاره بود گوشی برای ناله ی طفلان نداشتند آن قوم که غنیمتشان گوشواره بود بابا چرا نماز تو را تیرهاشکست؟ بابا چه شد که حج شما نیمه کاره بود؟ بابا کجاست غیرت این قوم کینه که زینب پیاده بین هزاران سواره بود شکر خدا که قائله ختم به خیر شد ختمش طناب و زخم زبان و کنایه بود آورده اند جسم شهیدان کفن نداشت من مانده ام که ماه پس آن جا چه کاره بود شاعر: عبّاس احمدی