شهادت امام جواد (ع)، محمدرضا طاهری و حسین طاهری

تمام عمر پی اشتباه می گردم میان راهم و دنبال راه می گردم تو در منی و من آن چشمه ی سیاه دلم که بی قرار به دنبال ماه می گردم عزیز مصر پیمبر تو هستی اما من به جستجوی تو در بین چاه می گردم چگونه دور تو گردم منی که در همه عمر به دور از تو و دور گناه می گردم الا که گوشه ی چشمت غم از جهان ببَرد اگر نگاه کنی رو به راه می گردم به این امید که گیری به کف مهارم را عنان به دست در این بارگاه می گردم مگو که راه ندارم به روضه ی جدت میان روضه پی سرپناه می گردم برای دیدنت ای مرد روضه ی گودال شبیه فاطمه در قتلگاه می گردم

حسی غریب دور و برم را گرفته است آتش حوالی جگرم را گرفته است بغضی هوای چشم ترم را گرفته است غصه به روی شانه سرم را گرفته است امشب که شمع حجله ی دار العزا شدم آتش به جان روضه ی ابن الرضا شدم با رنج و غم گذشت همه زندگانی اش خون گشت لحظه لحظه دل آسمانی اش قاتل نشسته فاتحه خوان جوانی اش له کرده زیر پای حسد مهربانی اش ای نور چشم فاطمه عالم فدای تو ای حضرت جواد بمیرم برای تو بی فایده است، با تو مدارا نمی کنند مظلوم تر از تو که پیدا نمی کنند اینقدر در نزن، به خدا وا نمی کنند شرم و حیا ز حضرت زهرا نمی کنند دارند به حال محتضرت خنده می کنند آقا به آه پشت درت خنده می کنند جان کندن تو را به تماشا گذاشته بر آیه آیه های دلت پا گذاشته حالا بنای خنده و هورا گذاشته ناخن کشیدنت به زمین جا گذاشته بر پایکوبی است و جوابت نمی دهد خواهش نکن که جرعه ی آبت نمی دهد از درد، دست و پا چقدر جمع می کنی از حجره پاره های جگر جمع می کنی خاکستری که مانده ز پر جمع می کنی خود را به پیش چشم پسر جمع می کنی جان بر لبت رسیده و دیگر قرار نیست شکر خدا که دور و برت نیزه دار نیست در آفتاب سایه ی مادر نداشتی دور و برت به غیر کبوتر نداشتی زخم سنان و نیزه به پیکر نداشتی چیزی برای غارت لشگر نداشتی نور و حرارتی به خراش تنت نخورد دست کسی به گوشه ی پیراهنت نخورد نقش زمین شدی سرت اما جدا نشد یک بار هم هجای تنت جابجا نشد راس مطهرت سر سرنیزه ها نشد رزازی از قطار سُم اسب ها نشد بعد از سه روز گریه ی هر مرد و زن شدی در بین بوریا نه، به قرآن کفن شدی

شبیه جد مظلومت، لب تو تشنه ی آبه تن رو پشت بوم آقا به زیر نور آفتابه شبیه جد مظلومت، داری پا می کشی رو خاک کسی هم بی قرارت نیست بمیرم همسری مثل رباب اما کنارت نیست یه حس غریبی توی ناله هاته یه کرب و بلا غم تو موج صداته دوباره تو چشمات خروش فراته آقای غریبم، آقای غریبم کنارت مادرت زهرا نگاهش غرق آشوبه چقدر خوب که نمی بینه تنت آقا لگدکوبه چقدر خوب سایه می ندازند رو جسم تو کبوترها نمیشه پیکرت زخمی به پیش چشم خواهرها تنت توی گودال کشیده نمیشه با پنجه ی گرگ ها دریده نمیشه دیگه سرت از پشت بریده نمیشه

غریبه، تو خونه شم غریبه غریبه، آقای ما غریبه همیشه پسر به بابا میره شبیه امام رضا غریبه خون ببار ای آسمون صدا می زد نیمه جون خون ببار ای آسمون ببار تو عزای این جوون خون ببار آسمون میون هلهله صدا می زد ولی صداش نمی رسید واویلا رمق نداره و چشاش کبوده و می خونه زیر لب "یا زهرا" بمیرم برات جوادالائمه عجیبه یه همدمم نداره غریبه، خیلی دلش شکسته تموم تنش کبوده اما تو داغ یه مادری نشسته خون ببار ای آسمون روی چادرش خاک و خون خون ببار ای آسمون که شد فاطمه نیمه جون خون ببار آسمون یه عده بی حیا میون کوچه ها زدند چه بی هوا واویلا نبوده شوهرش، حسن می بینه که کبوده صورتش یا زهرا بمیرم برات جوادالائمه خدایا، دیدند که تشنه ست اما به آقا یه ذره آب ندادند شبیه همونا که یه قطره برای طفل رباب ندادند خون ببار ای آسمون لب تشنه زد دست و پا خون ببار ای آسمون که حجره شده کربلا خون ببار آسمون شبیه جدّشه رو خاکا بی کَسه شهید تشنه لب واویلا ولی نرفت سرش به روی نیزه ها روزی نشد مثل عاشورا بمیرم برات غریب گیر آوردنت

ای اِنس و جان گدای تو یا حضرت جواد شرمنده ی عطای تو یا حضرت جواد دائم ز کار خلق گره باز می کند دست گره گشای تو یا حضرت جواد زیباترین دعای سماواتیان بوَد مدح تو و ثنای تو یا حضرت جواد پیش از شب ولادتم ای آشنای دل دل بود آشنای تو یا حضرت جواد چون آیه های نور، پدر بوسه می زند بر روی دلربای تو یا حضرت جواد زوار پا نهند به بال ملائکه در صحن باصفای تو یا حضرت جواد پر می زند کبوتر دل ها ز هر طرف پیوسته در هوای تو یا حضرت جواد جود از تو جود گشت و کرامت نهاده است رخ بر درِ سرای تو یا حضرت جواد تو کیستی، همیشه جواد الائمه ای من کیستم، گدای تو یا حضرت جواد مامون در آتش حسدش آب می شود چون بشنود صدای تو یا حضرت جواد بخشی به قاتل پدرت حرز مادرت ای جان ما فدای تو یا حضرت جواد

کربلایی نمیشم بدون امام رضا جوونی من فدای جوون امام رضا یا جوادالائمه، یا جوادالائمه سر سفرش برکت زیاد داره هر گدایی که امام جواد داره وقتی این آقا کرامت می کنه برا نوکراش قیامت می کنه کربلایی نمیشم بدون امام رضا جوونی من فدای جوون امام رضا قسمای سر سجاده مونه هم امامه هم امامزاده مونه اگه مشهد برات حسین میده کربلا برات کاظمین میده کربلایی نمیشم بدون امام رضا جوونی من فدای جوون امام رضا این پدر پسر برا هم می میرند برا غربت محرم می میرند این لقب ورد زبون مردمه علی اکبر امام هشتمه کربلایی نمیشم بدون امام رضا جوونی من فدای جوون امام رضا

حدیث عشق تو دیوانه کرده عالم را به خون نشانده دل دودمان آدم را غم تو موهبت کبریاست در دل من نمی دهم به سرور بهشت این غم را اگر بناست دمی بی تو بگذرد عمرم هزار بار بمیرم نبینم آن دم را

غلامم، غلامم، غلامم مرا می شناسی به نامم یا حسین یا حسین یا حسین أَمیرِی حُسَینٌ وَ نِعمَ الامیرُ سُرُورُ فُؤادِ البَشیرِ النَّذیرِ عَلِیٌّ وَ فاطِمَةُ والِداهُ فَهَل تَعلَمُونَ لَهُ مِن نَظیر به اوج بی تابی مرا هم دریابی تو نعم الاربابی یا حسین یا حسین یا حسین دوباره عَلَم روی دوشم لباس عزایت بپوشم یا حسین یا حسین یا حسین سلامٌ علی وارث الانبیاء سلامٌ علی روح قالوا بلی سلامٌ علی ساکنِ کربلا سلامٌ علیک یا مولا به لطفت مدیونم ز داغت دلخونم ز عشقت مجنونم یا حسین یا حسین یا حسین

و صلی الله علی الباکین علی الحسین در دم مرگ اگر پا به سرم بگذاری عمر جاوید به شیرینی آن یک دم نیست بگزار آدمیان طعنه زنندم گویند هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست

خواب به چشمم نمیاد، آخ که اگه خدا بخواد امسالم محرمو می بینم، تکیه پرچم عَلَمو می بینم یا تو هیئت یا تو باب القبله، دور یا نزدیک حرمو می بینم روضه بهار ابر چشمام میشه، قطره به قطره گریه دریا می شه کوچه به کوچه تکیه برپا میشه، غوغا میشه به فداتون سر و جونم، پای روضه برسونم منو هیئت بکشونم، جون زهرا به محرم برسونم طاقتم سر اومده، هر کی یه چیزی بلده من هم سینه زن هیئت میشم، پای منبرا نصیحت میشم گاهی از خونه میام تا هیئت، گاهی راهی زیارت میشم زخم مصیبت دوباره وا میشه، شعائر دین از نو احیا می شه بانی روضه بی بی زهرا میشه، غوغا میشه به فداتون سر و جونم، پای روضه برسونم منو هیئت بکشونم، جون زهرا به محرم برسونم

می زنه قلبم، داره میاد دوباره باز بوی محرّم از تو چه پنهون، دوباره دلتنگم برا پیرهن سیاه تون از تو چه پنهون، می خوام بیام محرمی کرب و بلاتون *** سلام آقا که الان روبه روتونم من این جام و زیارتنامه می خونم بزار سایه ت همیشه رو سرم باشه قرار ما شب جمعه حرم باشه حرم گفتم هوای کربلا کردم فداییتم فقط دور تو می گردم حسین جانم، حسین جانم

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا کربلا یا کربلا یا کربلا یا کربلا از حرم تا قتلگه زینب صدا می زد حسین دست و پا می زد حسین، زینب صدا می زد حسین