شهادت امام جواد (ع) 98 - میثم مطیعی

روضه - بارانی ام امشب، هوای گریه دارم مانند چشم بی قرارت بی قرارم امشب عزادار است خورشید خراسان از ماتمت عالم شده شام غریبان دنیا برایت داغ بی اندازه ای داشت هر روز آقا غصه های تازه ای داشت از کودکی داغ یتیمی را چشیدی وقتی کفن بر صورت بابا کشیدی ابریست چشمت مثل آفاق مدینه آتش گرفته قلبت از داغ مدینه در چشم هایت حسرتی بسیار مانده گویا دلت بین در و دیوار مانده شوق سفر می بارد از چشمان خیست شد قطره های اشک تو تنها انیست از این زمانه سهم تو شد بی شکیبی سخت است بین خانه خود هم غریبی از این قفس حالا دگر وقت رهایی ست سهم حسینی ها بلایی کربلایی ست حالا تو می دانی عطش با لب چه کرده آن مشک پاره با دل زینب چه کرده داری خبر از عصر عاشورا به خوبی از بی کسی، از هلهله، از پای کوبی اینجا ولی آتش نسوزانده پری را اینجا کسی سیلی نزد نیلوفری را اینحا بیابان نیست، اینجا تل ندارد صد شکر اینجا گودی مقتل ندارد اینجا کسی در دست خود خنجر ندارد اینجا کسی کاری به انگشتر ندارد شاعر: یوسف رحیمی

زمینه - هر کس تُو دنیا کسی داره من هم دارم مهربون‌مولا مولایی که همه هستی‌شو یکجا می‌بخشه به فقرا جواد اون کسیه که حتی نگفته می‌ده حاجتا رو کسیه که امضا می‌کنه برات کاظمین ما رو (جواد بن الرضا یا مولا) دنیای بی‌وفایی داریم رسم این زمونه عجیبه غریب اون کسیه که تویِ خونه‌ی خودشم غریبه غریب واقعی تو دنیا اونه که خورده خنجر از پشت آقامونو زهر کینه نه بی‌وفایی همسرش کشت (غریب عالم یابن الزهرا) کی دیده به اشک غریبی بخندن یه عده بی‌حیا کی دیده جلوی لب‌تشنه بریزن آبو روی خاکا بمیرم برای آقایی که شد حجره‌ش مثل قتلگاه دم آخر ذکر لبش بود یا مظلوم یا اباعبدالله (یا حسین یا اباعبدالله) شاعر: یوسف رحیمی

شور - از اینکه راهم دادی ممنونم بهشتمو هیئتت می‌دونم برای داغت هنوز بارونم گریه بر تو بال من شد، کوثر زلال من شد روزی حلال من شد آقا خواب کربلاتو دیدم، تا خیام تو دویدم عشقتو به جون خریدم آقا می‌رسه پیاده، دل ما به اربعینت گریه می‌کنیم دوباره، واسه اسم نازنینت (ثارالله ... حسین ... وای ... وای ...) باتو رقم می‌خوره، تقدیرم براتِ کرب و بلا می‌گیرم یه اربعین واسه تو می‌میرم قدرت نخست دنیا، لشکر پیاده ی ما با دم یا فاطمه یا حسین موکبای آشنا و ... نذریای بی ریا و ... راه سرخ کربلا و حسین آسمون می‌بینه، پرستاره این زمینه بس که آبله به پای، زائرای اربعینه (ثارالله ... حسین ... وای ... وای ...) ما و تولای تو یا مولا بی سرشدن پای تو یا مولا مث شهیدای تو یا مولا جاده نوحه خون عشقه، هرستون، ستون عشقه گریه‌ها نشون عشقه آقا هم حبیب و هم بریره، همقدم با ما زهیره زائر عاقبت بخیره آقا راهیان قدسیم، با لوای یا لثارات تا نبرد آخر حق، عازمیم مث شهیدات (ثارالله ... حسین ... وای ... وای ...) شاعر: میلاد عرفان پور

روضه - سلطان طوس است و اذن درگاه قبل از محرم کرب و بلا می دهد باز این شاه قبل از محرم سلطان طوس است و عشق آقا جواد الائمه داده علی اکبرش را یک ماه قبل از محرم سلطان طوس است یعقوب، با این تفاوت که یوسف افتاده با دست دشمن در چاه قبل از محرم باید که رزق خودش را پیش جواد الائمه از روضه ی سم بگیرد مداح قبل از محرم سم آمده تا گلویش تشنه ست و مشک عمویش انگار که تیر خورده در راه قبل از محرم چون حجره گودال باشد سم است سم ستوران یعنی تمام است کار شمر... آه؛ قبل از محرم در اصل بعد از محرم اما برای من و تو اکبر شده ارباً اربا یک ماه قبل از محرم شاعر: مهدی رحیمی