شهادت امام جواد 94 - مهدی سلحشور و مهدی میرداماد

روضه و مناجات - وقتی غبار غم تو، تو صحن باغچمون نشست قلب بنفشه خون شد و، قامت اطلسی شکست اگر هزار سالم نیای، به انتظارت می مونم برای دیدن رخت، نماز حاجت می خونم هر هفته صبح جمعه ها شقایقا نسترنا دعای ندبه می خونن با هم می گن مهدی بیا قصه ی انتظار تو، شنیدم از اقاقیا یه روز می آیی از سفر با لشگری از شهدا اول میری مدینه و، کنار قبر مادرت می گی مادر برای چی، شکسته شد بال و پرت کی پهلوتو شکسته و، غنچه ی یاس و کی چیده چی شد که از شبِ موهات، سر زد هزار تا سپیده یکی بیاد تو کوچه ها به مادرم کمک کنه مدینه باز دلم گرفت وقتی که اسم تو اومد بازم غم لاله ی تو آتیش به قلب همه زد مدینه باز یه زجه ای از میون حجره میاد یه محرم نامحرمی اجرت یک غریبو داد مدینه باز تازه شده داغ عزای مجتبی این که ازین پا افتاده نوگا پرپر رضاست تو هم مثل امام حسن کشته ی زهر همسری انگاری یک ناله می گه تو هم غریب مادری تا که صدای ناله هات دیگه به مردم نرسه شاید که گفتی اون میون مادر بیا دیگه بسه

واحد - من کیم خار گلستان تو یابن الزهرا زده ام دست به دامان تو یابن الزهرا آبرو بر همه ی خلق جهان می بخشد گردی از گوشه ی ایوان تو یابن الزهرا سر به درگاه تو سودم زتو خواهم چشمی که بود یکسره گریان تو یابن الزهرا آب مینوشم و از سوز جگر می گویم به فدای لب عطشان تو یابن الزهرا *** دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد دل شکسته ام را اسیر و مبتلا کرد نه طاقت و توانم به لب رسیده جانم که هر چه کرد با من غریب کربلا