ولادت حضرت معصومه (س) 95 - مجید بنی فاطمه و حسین طاهری

سرود - قدم بزن با پای دل تو این هوای آشنا قدم بزن تو آسمونا با شور و حال شبای مشهد الرضا قدم بزن بیا به بزم عشق دلت رو پر بده میون جمع عاشقا قدم بزن منم همون که دل سپردمت هوام و داری ببین که اشک شوق از چشای خیسم جاری مگه برای این همه گدا تو کم میذاری دخیل چادر تو ام مولاتی یا حضرت معصومه چه محشری چه خواهری هنوز نیومده دلا رو میبری تو دست مادر چه نور ماهی تو که تمام هستی برادری بازم کنار تو تو سایه سار تو تداعی میشه حس گرم مادری قیامتی به پا شده کنار این گهواره ببین از آسمون داره دوباره گل می باره دوباره زیر پای تو فرشته گل می کاره دخیل چادر تو ام مولاتی یا حضرت معصومه

مدح - همیشه بوده فقط لطف کار فاطمه ها که بوده ایل و تبارم دچار فاطمه ها اگر قرار بر این است بی قرار شوم خدا کند که شوم بی قرار فاطمه ها خوشا به حال کسی که تمام زندگی اش مدام چرخ زند در مدار فاطمه ها نیاز نیست به توضیح حجب و عفتشان زبانزد است همیشه وقار فاطمه ها رسیده چون شب میلاد من کجا بروم مدینه هست و یا قم مزار فاطمه ها عجب نباشد اگر قم شده دری ز بهشت بهشت بوده چو در انحصار فاطمه ها گره به کار من افتاده میروم سوی قم دخیل بسته ام امشب فقط به بانوی قم تمام کشور ما خاک زیر پای شما که هست این همه امنیت از دعای شما چه ارزشیست به نا قابلی جان چو من هزار جان گرامی شده فدای شما نگاه کن که همه نوکر و غلام تواند بگو که سر بتراشیم ما برای شما زنان کشور ما گوشه گوشه این خاک چه مادران و چه خواهر کنیز های شما رسیده صبح گدایی به خاکبوسی تان به عرش میرود امشب همان گدای شما دوباره باز کلامی بگو تو فاطمه جان دل از امام رضا برده چون صدای شما خوش آمدی به جهان زینب امام رضا عنایتی برسان زینب امام رضا اگر چه دختر موسی ابن جعفر آمده است دو باره فاطمه با شکل دیگر آمده است عجیب نیست که امشب دلم به تاب و تب است ببین که در بغل نجمه محشر آمده است رسیده است که خوشحال شود امام رضا و باز مونس جان برادر آمده است شنیده ایم که وقتی رسید وادی قم سوار محمل و با شال و معجر آمده است شنیده ایم که گل بود دست مردم قم چنان که دختر پاک پیمبر آمده است هزار مرتبه آتش بگیر شام خراب کسی نگفت که غمدیده خواهر آمده است کسی به سنگ پران های شهر شام نگفت نزن که حوصله زینبش سر آمده است تفاوتیست به شهر قم و به شام بلا به حد نیزه راس شهید کرببلا شاعر : سیدحجت بحرالعلومی

سرود - حسین طاهری - خدایی آروم دل امام هشتم اومده ایرونیا خبر خبر ملیکه قم اومده دوباره جانان اومده بانوی ایران اومده بیارید حاجتا رو که نفس سلطان اومده فاطمه خدا مینویسه روی دلا روی دلای همه عاشقا حاجت ما رو میده خواهر یکی یه دونه امام رضا فاطمه مولاتی یا حضرت معصومه دیوونه کرده عالم و رضا رضای رو لبت جونم به اونی که گذاشت زینب ایران لقبت از همون اول که بی بی بلند شد اینجا علمت خدایی زینبیه کشور ما شد حرمت فاطمه ارزومه که مددم کنی اسیر لطف و کرمم کنی من و هم اضافه زمره مدافعان حرمم کنی فاطمه مولاتی یا حضرت معصومه

مدح - حسین طاهری - حکم کردند که بی عشق نفس مذموم است شکر این سینه به عشق ازلی محکوم است از رضایی شدن تک تک ما معلوم است دل مسلمان شده فاطمه معصوم است همگی مستی خود را ز همین خم داریم هرچه داریم همه از حرم قم داریم به غبار قدم وصف تو محشر برسد پای توصیف تو باید که برادر برسد تا که درشان تو مضمون برابر برسد جای آنست که یک سوره کوثر برسد لال در محضر تو بودن ما وصف شماست ورنه این شعر همان قطره کنار دریاست تو رسیدی و پدر صاحب دختر شده است صاحب و آسیه و مریم و هاجر شده است از گل خنده تو دهر معطر شده است خواهری زینت آغوش برادر شده است تا که قنداقه تو دست برادر افتاد گوییا حق به حسین بن علی زینب داد کعبه برآل علی کرده گریبان را چاک سایه چادر تو پهن شده در افلاک تو همان عرش نشینی و من افتاده به خاک من چگویم پدرت گفت ابوک به فداک بگذار ید بدانند تمام دنیا پای این درس گرفتیم مسلمانی را کرمت جلوه ای از بارش باران دارد سفره ما ز کرم خانه تو نان دارد این همان نیک سرشتی است که انسان دارد که ارادت به تو و شاه خراسان دارد محک عشق تو در سینه انسان کافی است هر کسی عشق نور زد به شما آدم نیسنت دست از عشق محال است که ما برداریم عشق خاک قدمت بود اگر سر داریم از بهار نفست شهر نیاسر داریم عطر تو بود گلابی که به قمصر داریم از زمانی که قدم های تو آمد این سو نمک سفره ایران شده قم ای بانو می نویسم به تو ای مقصد و مقصود حیات می نویسم به تو از تشنه لب آب فرات هر که شد مست حسین از تو گرفته است برات پرچم گنبد تو عرشه کشتی نجات کاش میشد که به دست تو خدایی بشویم تا محرم همگی کرببلایی بشویم شاعر : موسی علیمرادی

سرود - حسین طاهری - خانومه معصومه ، کرامت و لطفش معلومه آرامش، با نامش دل ِ رضا خیلی آرومه روح مناجاتی ، عمه ساداتی ، اذن دخول ِ من ، قبله حاجاتی ای شعر پر از آرایه ی من این نوکریه سرمایه ی من من هر چی دارم از لطف توهه سایت رو سرم همسایه ی من خانومه معصومه ، کرامت و لطفش معلومه آرامش، با نامش دل ِ رضا خیلی آرومه نوکرته هر کس که عالم دینه هر کی بیاد اینجا بهشتو میبینه هر چی بگم از لطف تو کمه توی حرم این حرف دلمه هر کی ضریحت رو دیده میگه کی گفته که زهرا بی حرمه شد قلبم آبادت، منم غلام ِ خونه زادت بی بی جان تو محشر بگو نمیرم من از یادت خانومه معصومه ، کرامت و لطفش معلومه آرامش، با نامش دل ِ رضا خیلی آرومه

مدح امام علی (ع) - یا قاهر العـدوّ و یا والی الوَلی یا مُظهِر العجائِب و یا مرتضی علی چه جانماز پی اعتکاف بردارد چه ذوالفقار به عزم مصاف بردارد علی حقیقت روزست و هیچ ممکن نیست که در مقابل شب انحطاط بردارد دوباره مثل علی زاده می شود آری اگر دومرتبه کعبه شکاف بردارد اگر به حرمت مولا نبود ممکن بود خدا زخلق خود امر طواف بردارد نام ما را بنویسید به ایوان نجف نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده