ولادت امام حسن مجتبی (ع)، محمدرضا بذری

باید بچشد گرمی طوفانِ نجف را هر کَس که ندارد تب سلطان نجف را ما را نه فقط بر سرِ این سفره نشاندند خورده است نبی کفی از نان نجف را بخشید خدا اولِ این ماهِ مبارک پیش از همه ی خلق، مسلمان نجف را می خواست ببینیم کریمیِ علی را رو کرد خداوند، حسن جانِ نجف را یک روز بیاییم و بسازیم مدینه بالای سرِ فاطمه ایوان نجف را دیدیم همه سروری آل علی را اول پسرِ مادریِ آل علی را جبریل شدم، مثلِ کبوتر شدم امشب ای شوق ببین یک کَسِ دیگر شدم امشب نامت به لبم آمد و چسبید لبانم انگار پُر از قندِ مُکرر شدم امشب من از جبروت و جلواتِ تو شنیدم ای عشق به من حق بده کافر شدم امشب پیراهنم از عطرِ گلابت شده لبریز از لطفِ شما لاله ی قمصر شدم امشب آقا به ضریحی که نداری پَرِ من خورد پیشِ تو عجب نیست اگر زر شدم امشب باید که ببینید علی را، حسنش را نقش شرف الشمس عقیق یَمَنش را آیینه بگیرید پیمبر شدنش را از روز ازل حضرتِ حیدر شدنش را باید که عقیقه بکند فاطمه امشب شیرینیِ این لحظه یِ مادر شدنش را یوسف سرِ این کوچه دویده است ولی باز می دید در آن غُلغُله آخر شدنش را چشمی که حسد داشت به ذریه ی زهرا با رویِ حسن دید خود ابتر شدنش را بین الحرمین اند ملائک همه امشب تبریک بگویید برادرشدنش را تنها نه دل ما که دو عالم حسنیه است هر دو حرم کرب و بلا هم حسنیه است باید که علی چند پسر داشته باشد تا این که مدینه سه قمر داشته باشد مانند نبی کیست که در بینِ دو عالم از فاطمه ی خود دو جگر داشته باشد باید که پسردار شوی تا که بفهمی شیرینیِ باغی که ثمر داشته باشد هر کس که از این ایل بود موقع رزمش در پنجه ی خود تیغِ دو سر داشته باشد باید که پس از نامِ علی ذکرِ حسن داشت تا تیغِ ابالفضل اثر داشته باشد آن چشم که دیدت چقدر مست شد آقا یک شهر پُر از کوچه ی بن بست شد آقا خورشید چرا نیمه ی شب بر سر بام است گو ماه نیاید که مرا ماه تمام است آن کَس که در این خانه غلام است، امیر است آن کَس که امیر است بر این خانه غلام است در مذهبِ ما باده حلال است ولیکن بی رویِ تو ای سرو گل اندام حرام است با این همه حُسنی که شده جمع در اینجا حیران شده ام قبله کدام است، کدام است هر کس که جمل بود تو را دید نوشته است سوگند که صلح تو قیام است، قیام است "لا یوم" بگو تا بگدازیم برایت ای کاش حسینیه بسازیم برایت

پاقدمت بند جون زهرا ملائک میشن مهمون زهرا یه گل پسر توی گهواره خوابه براش اسپند می سوزونه زهرا تو دل شب اومده قرص ماه مدینه واسه تبریک همه میرن تو راه مدینه روی تختش نشسته امشب شاه مدینه آقا جون پسر زهرایی آقا، چقده زیبایی آقا یوسف کم آورده پیشت، بس که تو زیبایی آقا آقام آقام آقام اربابم چه حالیه حالی که من دارم برای تو حس خوندن دارم هر چی که دارم توی زندگیم از برکت امام حسن دارم سر سفره کریم که باشه گدا زیاده گدا هرچی زیاده بازم غذا زیاده با وجودت برکت ماه خدا زیاده آقاجون تو دل شب اومده قرص ماه مدینه واسه تبریک همه میرن تو راه مدینه روی تخش نشسته امشب شاه مدینه آقاجون عاشق شدن رو دوست دارم امام حسن رو دوست دارم وطن من خاک خونه م من این وطن رو دوست دارم آقام آقام آقام اربابم ما به گدایی تو می نازیم پای تو جونمونو می بازیم کوری چشمای آل سعود یه روز برات گلدسته می سازیم همه جا سفره کریمونه پهنه زیبا یه روزی برپا میشه واست یه صحن زیبا می خونیم یا علی تو صحنت به لحن زیبا آقاجون ای سایه سارم یا حسن، باغ و بهارم یا حسن هر کسی آقایی داره، من تو رو دارم یا حسن آقام آقام آقام اربابم

من آفریده شدم تا شوم گدای کریم عبادتم شده افتادنِ به پای کریم همیشه داشت محبت به ظرف خالی من همیشه شامل حالم شده عطای کریم نوشته اند مرا خاک پای آل علی همیشه بر لب آیات "هل اتی"ی کریم شنیده ام که تمام فرشتگان خدا زدند بوسه به دست گره گشای کریم چه نعمتی ست، چه عطایی ست، چه خوب توفیقی سپرده اند مرا دست مجتبای کریم چه افتخار بزرگی نوشته اند مرا فداییِ سر فرزند اول زهرا منم کسی که فقط زیر منت حسن است تمام زندگی ام از عنایت حسن است به من خدای دو عالم چه ثروتی داده تمام دار و ندارم محبت حسن است هزار شکر خدا را که کار و بار من گداییِ کرمِ بی نهایتِ حسن است هزار شکر شدم من غلام اربابی که گفته اند مطیع ولایت حسن است شنیده ام "رفع الله رایة العباس" ولی روی سر عباس رایت حسن است حسن امام و حسن اول و حسن آخر حسن قیامت کبری، حسن خودِ حیدر چه دست های کریمی، چه لطف بسیاری بگو به جای حسن، قبله ی وفاداری رسیده وقت تلافی آن همه ایثار خدا به شاه نجف داد عجب علمداری فدای روزی آن بنده ای که ذکر لبش حسن حسن شده در شادی و گرفتاری بدان که ختمِ به خیر است آخر عاقبتت اگر میان دلت حب مجتبی داری شبیه فاطمه دارد هوای دشمن و دوست همیشه چشمه ی الطاف او بُوَد جاری رسیده بر همگان بخشش و عنایت او سه بار خرج خدا شد تمام ثروت او پیمبران همه هستند بی قرار حسن فراتر است ز ادراک اعتبار حسن حساب دشمن او با حسین و عباس است جهنمی است کسی که نبود یار حسن شبیه کعبه شده قبله گاه این عالم دلی که هست همیشه در اختیار حسن میان عرش ملقب شده به مرغ بهشت کبوتری که نشسته است در جوار حسن خدا کند که فدای سرش شوم روزی خدا کند که بیاید سرم به کار حسن نوشته اند مرا بنده ی مرام حسن غلام همت آنم که شد غلام حسن دوباره در دل من زنده گشته یاد بقیع چه گریه ها که در آورده بی اراده بقیع شب ولادت آقا کسی کنارش نیست دوباره گشت بلند، آه از نهاد بقیع گذشت عمر من و چهار امام بی حرمند همه غمم شده در هر امامزاده بقیع میان صحن عتیق رضا زدم فریاد امام غائب عالم، برس به داد بقیع به گِل نشستن آل سعود دیدنی است زمان آمدن قبله ی مراد بقیع بقیع می زند از دل صدا، بیا آقا قسم به بی کَسی مجتبی، بیا آقا

وقتی که به دست تو شمشیره روی لبهای علی تکبیره هر که اومد به مصافت آقا با یه ضربه به جهنم میره ابهت داری، چقدر تو عزت داری شبیه بابات علی شجاعت داری تو میدون وقتی که تو قدم می ذاری همه میگن که تو حیدر کراری حسن یا مولا، حسن حسن یا مولا توی معرکه دلاور مردی تو شبیه صاعقه می گردی همه لبخند علی رو دیدند شتر فتنه رو که پِی کردی جمل غوغا شد، قیامتی برپا شد یه حمله کردی و دشمنت رسوا شد عجب شاگردی ماه بنی هاشم شد حسن ظاهر شد، تو کربلا قاسم شد حسن یا مولا، حسن حسن یا مولا دل سپردنم به تو بی مرزه نمیشم ازت جدا یک لحظه وقتی اسمتو به لب میارم تن دشمنت تو گور می لرزه نه تنها از گنبد و عَلَم می ترسند که حتی از قبر خاکی هم می ترسند بیا برگردون به دنیا آرامش رو بیا آقا از ریشه بزن داعش رو حسن یا مولا، حسن حسن یا مولا

دلا رو داده به دست باد زهرا داره می خونه "و ان یکاد" زهرا علی با طرز نگاش داره میگه چقد مادری بهت میاد زهرا غوغا غوغا شده، درِ رحمت خدا وا شده آسمون به احترام پا شده، ماه پشت ابرا پیدا شده حیدر بابا شده ماه رحمت خدا به نیمه اومده همون آقایی که خیلی کریمه اومده کریما، رحیما، تو رو می شناسنت آقا به کَرَم سایه بالای سرم، داری هوای منو از همون قدیم ندیما عطر تو رو دارن همه نسیما، آقای همه کریما مولا مولا کریم آل طاها هوای ما رو داره زیاد زهرا کی تو محشر می رسه به داد، زهرا حالا امشب شبشه بگیم با هم چقده مادری بهت میاد زهرا زیبا زیبا شده، شب یلدای گداها شده همه چی شبیهِ رویا شده، مدینه محشر کبری شده حیدر بابا شده بهترین شب که شب امید و زندگیمه اومده همون آقایی که خیلی کریمه اومده کریما، رحیما، تو رو می شناسنت آقا به کَرَم سایه بالای سرم، داری هوای منو از همون قدیم ندیما عطر تو رو دارن همه نسیما، آقای همه کریما مولا مولا کریم آل طاها داره امشب همه رو به یاد، زهرا دلا رو می کنه شادِ شاد، زهرا شبِ جشنه، شب شوقه، شبِ مُزده با براتِ کربلا میاد زهرا مجنون شیدا شده، من و چشمایی که دریا شده حالا که دلا مُهیا شده، کربلا ان شاء الله امضا شده حیدر بابا شده اونی که راه نجاتِ مستقیمه اومده همون آقایی که خیلی کریمه اومده کریما، رحیما، تو رو می شناسنت آقا به کَرَم سایه بالای سرم، داری هوای منو از همون قدیم ندیما عطر تو رو دارن همه نسیما، آقای همه کریما مولا مولا کریم آل طاها