ایام شهادت امیرالمؤمنین، امام علی (ع) شب بیست و دوم ماه رمضان 98 - میثم مطیعی

روضه

زمزمه - درِ خونه‌ت یه گدای سرِ راهی اومده با دو دستِ خالی و با روسیاهی اومده اون گدا که حالا از همه بریده شهرو گشته تا درِ خونه‌ت رسیده شهری که تُو هر کوچه‌ش بوی شهیده درو وا کن، درو وا کن به گدات یه نیم‌نگا کن منو این شبای رحمت، راهی کرببلا کن رو به قبله‌م ولی انگار، توی بین‌الحرمینم بذار رو راست بگم اصلاً خیلی دلتنگِ حسینم خدایی کردی و از من بندگی که ندیدی دست خالیمو گرفتی و دلم رو خریدی حالا که گدا رسیده سر به زیر و... کوله‌باری که آوردم و بگیر و از لبم نگیر دمِ ?أنَا الفقیر?و گله دارم گله دارم، گره افتاده به کارم غرقِ در چاه گناهم، شده سنگین کوله‌بارم پُرِ از عطش که میشم، پُرِ از یه قلب بی‌تاب تشنه میشم و میفتم یاد شش‌ماه? ارباب شاعر : حمید رمی

زمزمه - نگاهم پر از درد، نگاهِت پر از راز میخوام مطمئن شم، نفس میکشی باز تا چشماتو بستی قیامت شد انگار ببین زنده شد اون غمای قدیمی تا چشماتو بستی دل بچه ها ریخت چقد تلخه بابا شروع یتیمی ?جهان بی تو آقا یتیمه، زمین و زمان بیقراره ببین آسمونم هوای، گریه داره? ?علی جان علی جان علی جان، یا علی جان? به در مونده امشب، نگاه یتیما خدایا نظر کن، به آه یتیما چه تلخه که زینب تو این شهر غربت غبار یتیمی رو چهره ش بشینه چه سنگینه داغی که از این جدایی نصیب دل تنگ ام البنینه سحر بود و شق القمر شد، علی رهسپار سفر شد غم غربت آل زهرا، تازه تر شد ?علی جان علی جان علی جان، یا علی جان? خداحافظ عشق دل بی قرارم علی جان تو رو به خدا می سپارم حلالم کن آقا چقد گریه کردم چقدر این روزا زحمتت داده زهرا حلالم کن آقا که کاری نکردم چقد حرف شنیدی از این اهل دنیا حلالش کن این بستری رو حلالش کن این قد کمونو حلالش کن این خسته حال نیمه جونو

زمینه - چقدر امشب، توی این خونه، خالیه جای بابا همه بی‌تابن، همه‌گریونن، امون از دست دنیا اشکای برادرهام، با چشام شده همراه سوت و کور و تاریکه، خون? ولی‌الله تنِ پر از تلاطمش از امشب رو شونه‌های آسمون آرومه شبونه می‌برن امام شهرو خدا ببین علی چقد مظلومه خدا ببین علی چقد مظلومه گلِ لبخندِ یتیمای شهر، رنگ برگ پاییزه دونه‌دونه اشک، از چشای تر، روی خاکا می‌ریزه شب شب عزاداری، شب شب غم و درده آی یتیما باباتون، دیگه برنمی‌گرده غمِ غریبیِ بابامون حیدر از این شب بی‌یاوری معلومه شبیهِ فاطمه شده تشییعش خدا ببین علی چقد مظلومه خدا ببین علی چقد مظلومه این‌همه غربت، سهم این خونه‌س، سهم آل مصطفاست اوج این‌غربت، برای‌زینب، تُو غروب عاشوراست از بلندی می‌بینه، که حسین تک و تنهاست تیر و نیزه و شمشیر... توی قتلگاه غوغاست دور حسین هزارتا تیزاندازه بینِ اینا غریب‌کُشی مرسومه هرکسی کینه از علی داشت اینجاست خدا ببین علی چقد مظلومه خدا ببین علی چقد مظلومه شاعر : حمید رمی

زمینه - ای نور چشمام، بیاید کنارم که خیلی حرفای ناگفته دارم رسیده دیگه، زمون رفتن دیگه شده وقت وصیت‌ من من می‌رم از این دنیا اما به جان بابا غافل نشید یک لحظه از حال یتیما چشم امید دارن به دستای کریمی عرش خدا می‌لرزه با اشک یتیمی ای وای از اشکای یتیم ویروونه نیست جای یتیم زخمی نشه پای یتیم، ای دنیا ?خدانگهدار ای حسین خدانگهدار ای حسن خدانگهدار زینب ای، جان من? آتیش کینه،‌ کشید زبونه تاب عدالت رو نداشت زمونه شدم شهید راه عدالت تو راه حق بودم اسیر غربت حالا بذارید قلب من آروم بگیره آخه علی اهل مدارا با اسیره بدید به قاتل من از این کاسه? شیر یک ضربه جبران می‌شه با یک ضربه شمشیر از مُثله کردن الامان از قتل صبر از کوفیان از نیزه و تیر و سنان، ای دنیا ?خدانگهدار ای حسین خدانگهدار ای حسن خدانگهدار زینب ای، جان من? چه خوبه هستید بالا سرِ من خداروشکر جمعید دور و برِ من ای بانوی دل به غصه داده جون تو و جمعِ این خونواده ام البنین مراقب این بچه ها باش دشمن نبینه اشک چشماشونو ای کاش بغضِ حسن خیلی دلم رو می سوزونه از روضه های کربلا قلبم چه خونه گریه کن ای ام البنین دستای عباسو ببین یه روز میفتن رو زمین، واویلا خدانگهدار ای حسین خدانگهدار ای حسن خدانگهدار زینب ای، جان من شاعر : محمدرضا رضایی

شور - عصا سلاح کلیم است نی سلاح علی علی به وقت حوادث عصا نمی گیرد عصای فتح یدالله ذکر یا زهراست بدون فاطمه فیض از خدا نمی گیرد

شور - بی همگان به سر شود، بی تو به سر نمی شود داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود جان ز تونوش می‌کند دل ز تو جوش می‌کند عقل خروش می‌کند بی‌تو به سر نمی‌شود خمر من و خمار من باغ من و بهار من خواب من و قرار من بی‌تو به سر نمی‌شود جاه و جلال من تویی ملکت و مال من تویی آب زلال من تویی بی‌تو به سر نمی‌شود گاه سوی وفا روی گاه سوی جفا روی آن منی کجا روی بی‌تو به سر نمی‌شود بی تو اگر به سر شدی زیر جهان زبر شدی باغ ارم سقر شدی بی‌تو به سر نمی‌شود

روضه