ایام شهادت امیرالمؤمنین، امام علی (ع)- شب نوزدهم ماه رمضان 98 - حنیف طاهری

مناجات - کاری نکردم من برا شب قدرم خودم می دونم که قدری ندارم من غیر از همین اشکا غیر از همین ناله چیزی ندارم که برات بیارم من هر جایی آقا یه نگاه کن برام شب قدری دعا کن حال دلم خیلی خرابه حال دلم رو روبه راه کن شکسته بالم رو سنگ گناه من پری ندارم من برای پروازم اگه بگیری تو زیر پر من رو با لطف تو بازم دنیامو می سازم دنیایی که پر از تو باشه به غیر تو چیزی نباشه دنیایی که آخر راهش ختم به راه کربلا شه روم نمیشه آقا حرف بزنم با تو بهت نمی تونم بگم من حرفامو ولی بیا امشب به خاطر مولا با دستای گرمت بگیر دستامو دل نگرونم که یعنی منم امسال تو اربعین هستم کنار زائرها نگی دیگه امسال از چشم افتادی نمی تونی باشی تو جمع نوکرها همیشه تو داری هوامو بیا یه کاری کن برامو پیاده از نجف بیامو به کربلا بدم سلامو منو نذار که جا بمونم از زائرا جدا بمونم همه بیان به کربلا و من اربعین تنها بمونم

روضه

روضه - این آخرین باره خونه ی من هستی برا همین بابا دلم پریشونه بار سفر بستی معلومه از چشمات حال دل من رو کسی نمی دونه آیه ی استرجاع می خونی منتظر مادرمونی معلومه که دیگه نمی خوای بدون فاطمه بمونی یهو دلم ریختش وقتی که قلاب در خونه بابا شال تو رو وا کرد یادم اومد مادر دستش به شالت بود هر کی با هر چی داشت مادرمو می زد مادرمون رو خاک افتاد به زیر دست و پا افتاد اینقدر زدن مادرمونو که جون نداشت و از پا افتاد گفتی می خوای رو پات بیای بابا خونه تا که نره زینب با دیدیدنت از حال جات خالیه بابا غروب عاشورا وقتی می رم از حال با دیدن گودال گودال می شه کوچه حسین می شه زهرا می افته رو خاکو می زننش با سنگ وقتی می شینه رو سینه ی مجروحش می زنه دست و پا توی یه جای تنگ می زننش با هر چی دارن روی تنش لاله می کارن سرش رو می برن به کوفه پیراهنش رو در میارن

زمینه - آه از دنیا مرد خیبر افتاد از پا این حکایت قصه دل تنگی و درده مرد مردای جهان عزم سفر کرده رفتنش دیگه نداره اومدن آخه میره مسجد اما دیگه بر نمیگرده جان جانان دنیا زمین خورده مولا زمین خورده آی یتیمای کوفه دم مسجد بابا زمین خورده درد دوری درمون میشه پیش زهرا مهمون میشه غصه عالم نشسته توی این سینه روی زخمای دلش این گریه تسکینه لحظه لحظه ذره ذره آب شده حیدر روضه های کوچه رو سی ساله میبینه پیش چشمای مولا زمین خورده زهرا زمین خورده مادر سادات بین چهل نا مرد تنها زمین خورده هر بار آقا از حال میره فکرش سمت گودال میره میره از دنیا ولی حالش پریشونه دردشو غیر از خدا هیچکس نمیدونه این دم آخر گمونم داره میبینه آسمون کربلا دریاچه خونِ روی خاک این صحرا زمین خورده آقا زمین خورده زینت دوش پیغمبر و حیدر حالا زمین خورده

زمینه - ای جان جهان فخر زمان یوسف و طاها ای کهف امان رکن جهان کوثر و طوبی من ذره و محتاج نگاه و کرم تو مرغ دل من پر زده سمت حرم تو آشوبمو اسم علی قراره حرف دلم این بیت شهریاره ای جلوه جلال و جمال خدا علی یا مظهر العجائب و یا مرتضی علی جبریل امین سائل کوی اسد الله عالم همگی مست سبوی اسد الله عمری به تو بد کردمو قلب تو شکستم اما به خدا نوکر دربار تو هستم آشوبمو اسم علی قراره حرف دلم این بیت شهریاره جز یک نسب که از تو به خود بسته چیستم من آنچنان که آل علی گفته نیستم اما مرا هم ای علی از خود مران که من تا چشم و داشتم به حسینت گریستم