عید مبعث، محمد یزدخواستی و مهدی رسولی

باز امشب توی میخونه حال من حال مجنونه برده عقل از سر و هوشم صدای نقاره خونه پرم بده مثل همه کبوترا امام عاشقا غریب الغربا کریمی و کرامتت بی انتها فرقی نداره پیش تو شاه و گدا ای عشق اول و آخر من یا اباالحسن عمریه با تو مأنوسم تو ظلمت هستی فانوسم انشاالله به همین زودی توی صحن تو پابوسم فدای مهربونی و محبتت خیلی شنیده ام من از کرامتت سه بار میری به دیدن هر کسی که یه بار با معرفت بیاد زیارتت ای عشق اول و آخر من یا اباالحسن صحن تو که میام شادم از بند غصه آزادم شبهای حَرمت آقا نمیشه بره از یادم کوچیک بودم تو صحن تو می دویدم تا که به صحن انقلاب می رسیدم یه جرعه آب می خوردم از سقاخونه صدای نقاره رو من می شنیدم ای عشق اول و آخر من یا اباالحسن علی جانم، علی جانم، علی جانم جانم جانم علی راهه، علی شاهه، آقام حیدر یداللهِ

بوی عطرش کوچه های مکه را برداشته آنکه بین شانه اش مهر نبوت داشته بین موهای سیاهش چهارده موی سپید خرمنی جو گندمی پیچیده در هم کاشته در شب مویش نمایان بود صبح روشنی بیرقی از نور در پیشانی اش افراشته شانه زد در موی خود، آیینه از حسرت شکست در تبرّک هر کسی یک تار مو برداشته بانمک تر بوده از یوسف، خدا در خلقتش هر چه بوده است از هنر در جان او انباشته گرچه از سوی خدا با حکم ارشاد آمده فیض اجباری است، با حُسن خداداد آمده با خودش از آسمان خُلق امین آورده است آسمان را با خودش روی زمین آورده است نور باران شد "حرا" تا وحی نازل شد "بخوان" آیه را از سوی حق روح الامین آورده است "لات"و "عزی" در هراس "قُل هُوَ اللهُ اَحَد" جای شک باقی نمی ماند، یقین آورده است

از حرا به آسمون نور می باره از زمین به کهکشون نور می باره شبی که آسمون غرقِ ناز و نعمته تو چشم عاشقا دریایِ محبته محمد اومده تا بگه به عالمی پیام مبعثم نعمتِ ولایته یا سیدی مولا رسول الله یا نورَعَینی یا رسول الله لا سیدی اِلّا رسول الله جبرئیل می خونه از عرشِ اعلا "اقرا باسم ربک" یا مصطفی تو رویِ قله ی "اِنّما" عَلَم زدی با تیغِ رحمتت فتنه رو قلم زدی خدا که آفریده ت به تو نفس داد و تو روحِ زندگی به گِلِ عَدَم زدی تو اومدی تا زندگی باشه تا انتهایِ بردگی باشه تا دنیا جایِ بندگی باشه یا سیدی مولا رسول الله یا نورَ عَینی یا رسول الله لا سیدی اِلّا رسول الله