میلاد سرداران کربلا 94 - میثم مطیعی، محمد یزدخواستی و حامد حسین زاده

مدح - محمد یزد خواستی - می نویسم عشق و بی تردید می خوانم جنون هر کسی دیوانه تر السابقون السابقون می نویسم عشق و بی تردید می خوانم حسین عاقلان دانند لکن اکثرا لایعقلون این سرشت ماست ؛ از خاکیم ، خاک کربلا سرنوشت ماست پس انا الیه الراجعون صرف یک دل دادن و عرض ارادت شرط نیست باید امضا کرد این دلنامه را با دست خون پرچم او از ازل بالاست ؛ بالا تا ابد باد این پرچم بلند و هر چه جز آن سرنگون آی عاشق ها خدای عشق می آید حسین بعد از این دنیا به جای عشق بنویسد حسین دست خالق گرم در خلق خدای دیگری ست پای دل سر در هوای ماجرای دیگری ست گرچه خیلی ها به ظاهر کربلا هستند لیک باطنا امشب مدینه کربلای دیگری ست چار تن از پنج تن در گرد یک گهواره اند در دل گهواره هم اهل کسای دیگری ست خنده گریه خنده گریه خنده گریه خنده اشک چشم ها خیس از صدای خنده های دیگری ست شیر از انگشت های وحی می نوشد حسین سبط پیغمبر غذایش هم غذای دیگری ست

سرود - محمد یزدخواستی - حسین امیری تو که بی نظیری، به دورت می چرخه هزار راه شیری قطره منم تو دریا یا حسین یا حسین بنده منم تو مولا یا حسین یا حسین یکی یدونه ی خدا یا حسین یا حسین از دلا تا خدا دیگه راهی نمونده تا نجف کربلا دیگه راهی نمونده چهارم ز شعبان چو گردیده آغاز به عشق ابوالفضل شده روز جانباز امشب غرق تبه ابوفاضل مدد از عشقت لبالبه ابوفاضل مدد صدو سی و سه مرتبه ابوفاضل مدد تو باب المرادی تو زین العبادی ولای خدا را به قلبم تو دادی مهدی میاد و آخرش بقیع آباد می شه از ستم آل سعود یمن آزاد می شه قلب پیمبر و بی‌بی فاطمه شاد می شه دلم که می گیره می گیرم تو آغوش همون چفیه ای که کشیدم به شش گوش سوم خرداد شده دل ما شاد شده شعری از اون روزا برام دوباره یاد شده ممد نبودی ببینی شهر آزاد شده

مدح حماسی - جهان به جلوه? ی نور و سرور مهمان است که ماه، ماه رسول خداست، شعبان است طلوع این همه یوسف به صبح کنعان بین ستارگان محرّم به ماه شعبان بین نسیم مهر و وفا از مدینه می? آید شمیم کرب? و بلا از مدینه می? آید چه لاله? ها که به گلزار مصطفی رویید که عطر روشنشان تا عراق و شام رسید شکوه خلقت ایزد حسین آمده است تمام دین محمد، حسین آمده است بخوان تو آیه والشمس وضحی?ها را سپس نگر تو قمر را، اذا تلاها را امیر لشگر خورشید، ماهتاب فرات جمال چهره ساقی کربلا صلوات فدای چهره? ی خندان و مهربان حسین علی دیگری آمد به خاندان حسین به مهر شب همه شب خیره می? شود به رخش و إن? یکاد به لب بوسه می? دهد به رخش به ذکر دوست دل عاشقان شود آباد وزیده عطر مناجات حضرت سجاد تمام غصه و آهیم یا رسول الله به انتظار نگاهیم یا رسول الله به آه و درد دل ما مگر تو گوش کنی حکایت غم و شکوا مگر تو گوش کنی اگرچه گاه چو ابر بهارمی? باریم هنوز بغض فروخورده در گلو داریم بیا و بنگر در ماه پرسعادت خویش به سوز آه غریبان به حال امت خویش چه زخم? ها که نشسته به جان امت تو چه فتنه ها شده برپا میان امت تو اسیر خیل برادرکُشان بی?دردیم دچار کینه? ی کودک? کُشان نامردیم چه قلب? ها که پر از آتش حمیّت شد حجاز باز گرفتار جاهلیت شد شده است کعبه گرفتار خیل نا اهلان اسیر مانده حرم در کف ابوجهلان همین قبیله که سرگرم تاج و تاراجند بجای ایمان محو سقایة الحاجند نمازشان نبُوَد جز نماز شمر و یزید طوافشان نبُوَد جز به گِرد کاخ سفید نهاده عزت اسلام و سخت پست شدند ز ترس و ذلتشان کدخدا پرست شدند ز ما مگیر خدایا شکوه عزت را امانت شهدا را، غرور و غیرت را حسینی است، ابالفضلی است غیرت ما به خواب نیز نبیند یزید ذلت ما مقدّر است که در این جهاد پیروزیم قسم به خون رضایی? نژاد پیروزیم قسم به تک تک آلاله? های این گلشن علی محمدی و شهریاری و روشن به تشنه? کامی عباس? هایمان سوگند به دست بسته? ی غواص? هایمان سوگند در این مجاهده کوتاه آمدن هرگز و با یزید زمان راه آمدن هرگز بگو به هرکه در این معرکه کم آورده است بگو که بیرق خود را نمی? نهیم از دست اگر خدای نکرده هوای آن دارید که باز بهر ولی جام زهر پیش? آرید فقط نه جام شما را به قهر می? شکنیم که دست ساقی هر جام زهر می? شکنیم شکوه عزت این خاک تا به افلاک است حریم آیه نفی? سبیل این خاک است

سرود - حامد حسین زاده - ولادت زین العابدینه، شب پسر ایران زمینه چه ترانه ای به دل می شینه به دل می شینه علی علی شکوفه ی خندون حسینه روشنی چشمون حسینه پسری که اسمش علی باشه همه می دونن جون حسینه دل بابا تو نگاش اسیره تو بغل عمه وقتی میره عمو حسنش زبون می گیره علی علی آیینه ی پیغمبر والا انگاری علی اکبره والا به فاطمه رفته قد و بالاش شبیه حسینه محشره والا