وفات حضرت زینب (س)، سید مهدی میرداماد

کیست زینب، همیشه بی همتا نورِ مستورِ عالمِ بالا کیست زینب، نفس نفس حیدر کیست زینب، تپش تپش زهرا کیست زینب، حسین پرده نشین کیست زینب، حسن به زیرِ کسا کیست زینب، کسی چه می داند غیر آن پنج آفتاب هدی کیست زینب، تلاطم عباس کیست زینب، تموّج دریا کیست زینب، فراتر از مریم روشنی بخشِ هاجر و حوّا کیست زینب، حجاب جلوه ی غیب صبر اعظم، صلابت عظما السلام ای شکوه نام حسین دومین فاطمه، تمامِ حسین ******************* ببین زمانه چه آورده است بر سر من نشسته گرد اسارت به روی پیکر من نپرس موی سپیدم نشانه ی چه غمی است نپرس از دل خون و نگاه مضطر من حسین و اکبر و عباس و قاسم و شده بود تمام دشت پر از لاله های پَرپَر من تمام جان و دلم سوخت بعد رفتن تو چرا که سایه ات افتاده بود از سر من به روی تَل، دم گودال، پیش تشت طلا همیشه قبل تر از من رسید مادر من نبود طاقت شرمندگی بیشتری هزار شکر نگفتی کجاست دختر من اگرچه بعد تو یک سال و نیم رفت هنوز سری به نیزه بلند است در برابر من

عمه ی سادات ای جانم فدات این دل دوباره داره حال و هوای زینب امشب دلم گرفته از غصه های زینب سینه زن حیرونه حیرونه حیرونه چشمامون بارونه بارونه بارونه نوکرت می خونه می خونه می خونه ای پریشان زینب، ای پریشان زینب، ای پریشان زینب نه باور ندارم عمه ی سادات و اسارت نه باور ندارم عمه ی سادات و جسارت عمه جانم، عمه جانم، عمه جان نیمه جانم عمه جانم، عمه جانم، عمه جان قد کمانم عمه ی سادات ای جانم فدات بال و پر وجودش در خیمه گُر گرفته از بین آتش و دود آید صدای زینب از کربلا به کوفه، از صبح کوفه تا شام بگذاشت تازیانه پا جا پای زینب نفسم محبوسه محبوسه محبوسه روضه هاش کابوسه کابوسه کابوسه صحبت از ناموسه ناموسه ناموسه ای پریشان زینب، ای پریشان زینب، ای پریشان زینب نه باور ندارم دستای زینب رو بستن نه باور ندارم سنگا پیشونی شو بشکستن عمه جانم، عمه جانم، عمه ی خوشی ندیده عمه جانم، عمه جانم، عمه ی نفس بریده عمه ی سادات ای جانم فدات پیراهن حسین را از او جدا نسازید این کهنه یادگاری مانده برای زینب زینب و آزار و آزار و آزار و کوچه و بازار و بازار و بازار و مجلس اغیار و اغیار و اغیار و نه باور ندارم زینب مضطر شده باشه نه باور ندارم صحبت معجر شده باشه

مثل همیشه هوامو داشتی، مثل همیشه نگاهم کردی مثل همیشه پناهم دادی، رو به راهم کردی حس خوبیه پای علم، پای روضه گریه می کنم حس خوبیه سینه زنی، مخصوصا ورودی حرم ممنونتم حسین، مدیونتم حسین عقلم بهم میگه مجنونتم حسین مثل همیشه به تو محتاجم، مثل همیشه به تو مدیونم مثل همیشه برای روضه ت، ابر پُر بارونم نوکر جز در خونه تو جای دیگه حظ نمی کنه هیچی مثل گریه واسه تو حالم رو عوض نمی کنه نور ازل حسین، خیر العمل حسین صل الله علی الباکین علی الحسین

کی دیده در یَم خون آیات بی شماره قرآنِ سوره سوره، اوراقِ پاره پاره افتاده بر روی خاک یک ماه خون گرفته خوابیده در کنارش هفتاد و دو ستاره پاشیده اشک زهرا بر حنجر بریده گَه می کند زیارت، گَه می کند نظاره سَر آفتاب مطبخ، تن لاله زاری از خون کز زخم سینه دارد گُل های بی شماره از گوشِ گوشواری دو گوشواره بردند دارد به گوش خونین خون جای گوشواره

کیستی که عقل مجنون توست عشق به تو عاشق و مدیون توست تو روح صوم و معنی صلاتی تو ساحل سفینة النجاتی تو برده ای فیض حضور همه تو بوده ای سنگ صبور همه دفاع تو، صبر تو، احساس تو حسین تو، حسن تو، عباس تو صدای تو دل از علی می برد ناز تو را فاطمه هم می خرد عِباد را عبادت آموخته نماز تو به خیمه ی سوخته نِی که حکایت کند از نای توست رساله ی عشق به فتوای توست در این رساله نکته ای بارز است عاشق اگر سر شکند جایز است ******************* من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم بر مشام جان زدم یک قطره از عطر حسین سبقت از عود و گلاب و نافه و عنبر گرفتم بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

ای حَرمت قبله ی حاجات ما، ابالفضل یاد تو تسبیح و مناجات ما، ابالفضل چهار امامی که تو را دیده اند، ابالفضل دست علم گیر تو بوسیده اند، ابالفضل **************************** چرخ و فلک و ستاره حیران دیدم آن محنت و غم که کس ندید آن دیدم نوحی به هزار سال یک طوفان دید من نوح نیَم، هزار طوفان دیدم خودم دیدم ز بالای بلندی عزیز مصطفی را سر بریدند اگر کشتند چرا آبت ندادند چرا زان دُر نایابت ندادند اگر کشتند چرا خاکت نکردند پدر خاک کجایی، پسرت خاک نشد مادر آب کجایی، پسرت آب نخورد