شهادت امام علی النقی (ع)، محمود کریمی

وقتش رسیده وقت کنی رو به ما کنی ما را کبوتر حرم سامرا کنی دَرهم بخر نگاه نکن که چه می خری رسوا شوم اگر که بخواهی سوا کنی محکم حصار عشق شما را گرفته ام دل شور می زند که مبادا رها کنی درمانمان بکن به همان شیوه ی خودت درمان شویم اگر به خودت مبتلا کنی ای دست بخیر طایفه ی دست بخیرها آیا نمی شود سفری دست و پا کنی عمری نشسته ام به صف عاشقان تو وقتش رسیده وقت کنی رو به ما کنی آقا دلم به دست گرفتم برای تو من راضی ام فقط به خدا با رضای تو

بالاست تا ابد به خدا پرچم شما جانم فدای جان شما خاتم شما تو لطف می کنی که مرا راه می دهی ای بچه های فاطمه بازم دم شما از تو به ما زیاد رسیده است یا نقی چیزی کم از زیاد ندارد کم شما دل را برای پاقَدمت ساختم بیا بر سردرش نوشته شده مَقدم شما من را ز راه عشق خودت تا خدا ببر جبریل هم رَوَد ره پیچ و خم شما از تربت تو ریخته بر خاک من خدا این فخر من شده که شدم آدم شما یک دم اگر که بغض کنی گریه می کنم جانم بگیر تا که نبینم غم شما

آقا شنیده ام که کسی حرمتت نداشت رحمی به سن و سال تو و غربتت نداشت چون شمع نیمه جان شده سوسو گرفته ای با آه و غربت و غم خود خو گرفته ای لاغر شدی، خمیده شدی، آب رفته ای از پا فتاده دست به زانو گرفته ای چون ارث مادری به حسن تکیه داده ای در حجره رفته ای کمک از او گرفته ای تا تشنه می شوی و صدا می زنی حسین در حجره ات چو کشتی پهلو گرفته ای خواهی حسن نبیندت و گریه کم کند این هست علتش که اگر رو گرفته ای همچون حسین فاطمه دور از وطن شدی همچون حسین فاطمه، اما کفن شدی همچون حسین فاطمه اما سرت نرفت در زیر تیغ کُند عدو حنجرت نرفت بالاسرت ز حال دگر مادرت نرفت همراه دشمنان خدا خواهرت نرفت با دست های بسته شده همسرت نرفت در زیر نعل مَرکَبشان پیکرت نرفت در گوشه ی خرابه ولی دخترت نرفت در تشت خیزران به تنوری سرت نرفت این ها کنار دست شما سالم است هنوز دستت برای غارت انگشترت نرفت ******************************* برادرجان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری

ای نجل جواد ابن رضا حضرت هادی بگرفته حسن بر تو عزا حضرت هادی یا حضرت هادی، یا حضرت هادی یک عمر ستم دیده ز جور متوکل در آینه ی صبح و مَساء حضرت هادی دل سوخته از طعنه و از زخم زبان ها خونین جگر از زهر جفا حضرت هادی بردند همان شب به سوی بزم شرابت ای نجل جواد ابن رضا حضرت هادی بگرفته حسن بر تو عزا حضرت هادی یا حضرت هادی، یا حضرت هادی کَس از غم ناگفته ات ای یوسف زهرا آگاه نشد غیر خدا حضرت هادی در ماتم تو ای خلف پاک پیمبر شد سامره چون کرب و بلا حضرت هادی