شهادت امام موسی کاظم (ع) 94 - مهدی سلحشور

روضه - نور الهی از همه جا موج می زند توحیدی است بس که سراپای کاظمین داریم در جوار حرم، حق آب و گِل خاتون شهر ما شده زهرای کاظمین ما ریزه خوار صحن و سرای کریمه ایم این افتخار ماست، گدای کریمه ایم در سایه سار کوکب موسی بن جعفریم ما شیعیان مکتب موسی بن جعفریم فیضش به گوشه گوش? ایران رسیده است یعنی گدای هر شب موسی بن جعفریم هستی ماست نوکری خاندان او ما خانه زاد زینب موسی بن جعفریم چشم امید اهل دو عالم به دست اوست مات مرام و مشرب موسی بن جعفریم حتی قفس براش مجال پرندگی ست مدیون ذکر و یارب موسی بن جعفریم

واحد - روی لب‌هات فقط آهه ، چه جانکاهه ، چه جانکاهه با غصه هم‌نفس بودن به دستای تو زنجیره ، چه درگیره ، چه دلگیره گرفتار قفس بودن دلِ با غصه و غم آشنایِ تو ، زخمی اسیر ناله و شیون ، صدای تو ، زخمی پر ازبارون ، شقایق‌گون، چشای تو زخمی میری تا غربتی نیلی پریشون خاطرُ و خسته میبینن کوچه های غم دوباره دستائی بسته غریب آقام ، غریب آقام ، غریب آقام ... آقام دلت بی تابُ افسرده ، پریشون حالُ پژمرده شبیهِ لاله ای پرپر دمی که بی‌کَس و مظلوم ، به زهرِ غم شدی مسموم کنار تو نبود خواهر أمون از اون غروبی که،با اشک و آه رو تَل غریبونه،توی گودال،پیشِ چشم ِزینب رو نیزه رفت،سر یارِ،غریبُ تشنه لب سرش شد قافله سالار ، به روی نِی چهل منزل خبر داشت از دل زینب ، خدایا چوبه‌ی محمل حسین من ، حسین من ، حسین من ، حسین

واحد - ای که از نام تو از آلام تو تموم دنیا صحنه عاشوراست دلم بند تو که سربند تو به وقت پیکار فقط یا زهرا ست امیر دل ها شه کربلا امیر دل ها شه کربلا لبی تر کن آقا فدایی هات فراوونه پیش پای ارباب فدا گشتن چه آسونه منم و دلتنگی و بی تابی آقای من تویی خورشیدی که می تابی آقای من اومدم قلبمو رو دریابی آقای من امیر دل ها شه کربلا کربلات آقا جون همه میدونن که مدیونم کرد من به تو مدیونم همه میدونن که مهر تربت نماز خونم کرد پای تو میمونم با تو میمونم تا پای جونم قبولم کن آقا اگه پستم اگه رذلم بدم اما خیلی گرفتار اباالفضلم میدونم چقدر بدی هامو پوشوندی رفیقام رفتن و تنها تو با من موندی دلتو شکوندم تو دلمو نشکوندی با تو میمونم تا پای جونم