ولادت امام علی (ع) 97 - حنیف طاهری

سرود - آقا بذار من خودمو قاطی نوکرات کنم دلم خوشه که می تونم تو رو پدر صدات کنم کار ماها گداییه کار شما کرامته نگاه به گنبد طلات واسه خودش عبادته آقا تو این دنیا فقط پیش تو زانو می زنم شبا تو خوابم حرمو با مژه جار و می زنم تو همونی که جبرئیل روی پات افتاده تو همونی که فاطمه به نکات دل داده قبل اینکه تو بذاری پا توی این دنیا خدا خونه شو برا تو کرده بود آماده علی علی علی علی یا علی یا حیدر دیگه غما سر اومده صاحب محشر اومده بالا بیار جام می و ساقی کوثر اومده نکنه آقا که منو از عاشقات جدا کنی به آب و آتیش می زنم تا منو هم نکاه کنی همه ی عالم یه طرف حرم آقا یه طرف الهی خاکم بکنن تو حرم شاه نجف عبد تو منم گردنم خیلی تو حق داری من کویرمو با نگات به دلا می باری ایوون طلات آقا جون چه صفایی داره دیدنش آقا واسمون نمی شه تکراری علی علی علی علی یا علی یا حیدر

سرود - سائلت شدم میدونی تو چه اقای مهربونی از خدا میخوام امیدم همیشه تو قلبم بمونی دوست دارم با تیر چشمات دلمو هدف بگیری وقتی شدم کربلایی جونم و نجف بگیری ذکر روی لبم ما روز پدر ها علی بشر کیف بشر از علی مدد میگیرم نوکرم و علی امیرم ذکر یا علی همیشه رولبمه تا که بمیرم دوست داره سحر ها عاشق گوشه حرم بشینه دیده بهشت و کسی که خواب نجف و ببینه تحت فرمان علی شمس و قمر ها علی بشر کیف بشر قنبر تو پادشاهه زندگی بی علی تباهه حتی لحظه ای بی حیدر روزگار عالم سیاهه میمونن تا روز محشر همه زیر دینت اقا دار و ندارم فدای حسن و حسینت اقا نطق شیوای علی شهد و شکر ها علی بشر کیف بشر

مدح - ایوان تو برده است دل شاه و گدا را حیران تو کرده است خدا آینه ها را ایوان نجف سر در ایوان بهشت است یعنی به علی داده خدا عرش عُلا را هستند گدای تو شریفاً و وضیعاً هستند غلام تو صغاراً وکباراً قَد هامَتِ الاوهام ، و قد ذلت الاقدام هرکس به نجف آمده دیده است خدا را تا نام علی را پدرم خواند به گوشم دادم به هوای تو دل بی سر و پا را عمری است گواهند طپش های دل من با یاد تو پرپر زدم ایوان طلا را انگار هوای نجف افتاده به جانش پاییده ام امشب دو سه تا کوچه صبا را ما بی حرمت آه کشیدیم ، نسیما ! بردار و ببر سمت نجف این همه … ها را قربان حبیبی که به یک گوشه ی چشمش دیوانه ی خود کرده تمام عقلا را قربان نگاری که از او زودتر از ما جبریل خریده است به جان درد و بلا را قربان طبیبی که به یُمن نفس او هرکس که رسیده است گرفته است شفا را قربان امیری که سر خوان قناعت با نان جُوی ساخته لیلاً و نهارا قربان غریبی که به تاریکی شب ها بر دوش کشیده است غذای فقرا را ناز قد و بالاش ، که تا صبح قیامت خم کرده رکوعش قد محراب دعا را با شهد بیانی به گوارایی کوثر کرده است اسیر لب خود آب بقا را دور و برِ هردانه ی انگور ضریحش عالم همه مست اند ” وَ ماهُم بِسُکاری “ یارب به تو سوگند مبادا که بگیری از خاک سرِ کوچه ی حیدر سر ما را تا سایه ی خورشید نجف بر سرم افتاد ای ماه سمرقند نداری تو بخارا ! گر پاک نسوزم سر این عشق علی جان ” مَن ماتَ عَلی حُبّ ” تو آید به چه کارا ؟

سرود - تو نفسم آتیشه بارون عشق روی شیشه اومدنت ثابت کرد با یه گلم بهار می شه گل پیغمبر علی دار و ندار نبی همه جا یار نبی همه جا یار نبی نفس احمد تویی و وزیر مختار نبی همه جا یار نبی همه جا یار نبی مظهر العجایب سید الوصیین مالک قیامت هو علی هو الدین مولا مولا امیرالمومنین عشق زهرا امیر المومنین نام علی می و ساغر مادح تو پیغمبر ذکر لب هر عارف سیدنا یا حیدر دل بی قرار من بوده مدیون علی شد مسلمون علی آرزو کرده دلم گوشه ی ایوون علی بشه مهمون علی شب شب طرب شد باده لب به لب شد عیدی می ده زهرا سیزده رجب شد

سرود - زنگ در بهشته علی علی علی حق رو دلم نوشته صاحب ذوالفقاره نمونه ای نداره یا من شدید العقاب عنده ام الکتاب من دامنتون رو می گیرم روزی هزار بار می گم تویی نعم الامیرم روزی هزار بار از وقتی که گفتن ببینم تو رو می بینم از عشق تو می میرم آقا روزی هزار بار امشب شب شادی و شوره پای تو هستیم همه جوره از نوکرات بلا به دوره پای تو هستیم همه جوره مولا علی علی علی جان یا ذالحمد و الثنا یا ذالفخر و البها یا ذالجود و السخا یا ذالعز و البقا یا کاشف البلایا یا منتهی الرجایا

مدح - نور ملک از جبین تابنده ی اوست سرداری کائنات زیبنده ی اوست در وصف علی بس که بُوَد دست خدا در وصف خدا، بس که علی بنده ی اوست انکار خدای ازلی نتوان کرد تفریق پیمبر از ولی نتوان کرد ماتم که علی را به چه تشبیه کنم تشبیه علی به جز علی نتوان کرد