وفات حضرت ام البنین (س)، حنیف طاهری

آفریدی بهشت برین را تا که روشن کنی سرزمین را احسن الخالقین هم به مدحت بر لب خود نشاند آفرین را چهار دفعه چه زیبا نشاندی در رکاب حسینی نگین را من چه باید بگویم خدایا، شیرزن را زنی این چنین را رودهای جهان هم نبردند بی وضو نام ام البنین را نام ام البنین شد خلاصه در شجاعت، صلابت، حماسه بس که او رازها را شمرده، بارها از غم کوچه مُرده دل به مولا علی داده اما جان خود را به زهرا سپرده دستهای ادب را گرفته با خودش تا به معراج برده او که در زندگی آب و نان هم قبل فرزند زهرا نخورده گفت آری به زینب عزیزم، من در این خانه تنها کنیزم با ادب بود و روی دامن او تا گل نازدانه ای جا شد به مدینه نگفت مادر شد، گفت مولای شهر بابا شد همه بچه هاش عیسایند، گرچه عباس او مسیحا شد تو نبودی و یک کربلا درد، از عطش رنگ آلاله ها زرد کودکان تشنه بودند اما آسمان هم به رویش نیاورد دیدن خیمه ی مشک ها هم کودک تشنه را تشنه تر کرد آه از آن زمانی که دشمن پیش عباس امان نامه آورد من بمیرم برای ابالفضل، جان عالم فدای ابالفضل

سقای دشت کربلا ابالفضل دستش شده از تن جدا ابالفضل زینب مگر چشم مرا ببندد، واویلا واویلا در کربلا مادر که من ندارم، واویلا واویلا پشت حسین بن علی تا شده، یا زهرا یا زهرا پای عدو به خیمه ها وا شده، یا زهرا یا زهرا

ای ماه بی قرین، خورشید راه دین ای مادر قمر، ای ام بی بنین ای ام بی بنین، ای ام بی بنین معنای وفا ام بنین، اسوه ی حیا ام بنین نور هل اتی ام بنین، مستور خدا ام بنین ای ماه بی قرین، خورشید راه دین ای مادر قمر، ای ام بی بنین ای ام بی بنین، ای ام بی بنین ای چشمه ی حیا، سرچشمه ی عطا جان ابوتراب، خاتون مرتضی شمس عالمین ام بنین، نور مشرقین ام بنین در هر دو سرا تویی تویی، خادم حسین ام بنین ای ماه بی قرین، خورشید راه دین ای مادر قمر، ای ام بی بنین ای ام بی بنین، ای ام بی بنین عباس تو شیر حربه ها، شاگر نبرد مجتبی معنای اصیل لا فتی، سردار دلیر کربلا عباس تو تیغ صیقلی، عباس تو نور منجلی عباس تو اسوه ی ادب، عباس تو جلوه ی علی ای ماه بی قرین، خورشید راه دین ای مادر قمر، ای ام بی بنین ای ام بی بنین، ای ام بی بنین پیغام علقمه به بقیع برد جبرئیل ام البنین بگو قمری داشتی چه شد ای یارترین یار حسین، ای میثم تمار حسین ای مونس و غمخوار حسین، عباس علمدار حسین

ای امیر المومنین را یار یا ام البنین ای سراپا پاکی و ایثار یا ام البنین مکتب تو مهربانی، اسوه ی تو فاطمه داری از او همچنان آثار یا ام البنین یا ام عباس یا ام البنین دامنت عباس پرور، همسرت مولا علی مرتضی خو، فاطمه رفتار یا ام البنین بهر فرزندان زهرا بعد زهرا مادری از تو آید ای علی را یار یا ام البنین از تو برد عباس میراث وفا و عشق را تا که شد سقا و پرچمدار یا ام البنین یا ام عباس یا ام البنین

ای پسر مرتضی، ای قمر مرتضی ای همه جان حسین، ای جگر مرتضی تو سر و سردار، یل تک سوار بوسه زد دست تو حیدر کرار پناه حرمی ابالفضل، صاحب عَلَمی ابالفضل تو شاه عالمی ابالفضل، سایه سرَمی ابالفضل یا قمر العشیره یا ابالفضل ای جلوه ی لا فتی، ای شاه شیرین لقا ای تکیه گاه حسین، ای حیدر کربلا معنی قرآن، ساقی طفلان پره آب مشک تو، لب تو عطشان کربلا یادگار علی، باعث افتخار علی زنده شد یاد جنگ احد، وارث ذوالفقار علی یا قمر العشیره یا ابالفضل ای صاحب بصیرت، ای مظهر اطاعت ای همه جا با حسین، ای حامی ولایت سر و سروری، بَه چه محشری جان نثار حسین، چه برادری انبیا به تو می نازند، اولیا به تو می نازند نبی و علی و زهرا، کربلا به تو می نازند یا قمر العشیره یا ابالفضل

ام البنینم ولی من دیگه پسر ندارم خورشید خونه مولام ولی قمر ندارم پسرام فدای حسین، می گیرم عزای حسین، می میرم برای حسین تو راه دین فدا شدن، این نه فقط شعاره که مادر شهید شدن برا من افتخاره پسرام فدای حسین، می گیرم عزای حسین، می میرم برای حسین به پای دینم می مونم مثل یل رشیدم با این چشای بارونیم حسینو یاری میدم منم و دل بی قرار، بی حسین شده روزگار برا من مثل شب تار برده کسی که تو این راه زندگیشو بذاره که مادر شهید شدن برا من افتخاره پسرام فدای حسین، می گیرم عزای حسین، می میرم برای حسین عاشق بدون دلدارش بمونه خیلی سخته غصه دوری از حسین، جون منو گرفته من و اشک، من و تب و تاب، می کشم روز و شب عذاب، قاتلم غَمای رباب ام البنین همه هستیش فدای این تباره که مادر شهید شدن برا من افتخاره پسرام فدای حسین، می گیرم عزای حسین، می میرم برای حسین

بیا ای یوسف زهرا تماشا ببین خون می چکد از چشم سقا من ز عشق تو مستم، گشته جدا دستم خزانی لاله ی ام البنین شد کنار علقمه نقش زمین شد من ز عشق تو مستم، گشته جدا دستم