فاطمیه اول 97 - شب دوم - حسن خلج، علی علیان، مهدی عزیزیان

ای بی نشانه‏ ای که خدا را نشانه‏ ای هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ‏ای هیهات، خاک پای تو و بوسه ‏های ما تو آفتاب عشق بلند آستانه‏ ای زهرای پاک ای غم شیرین دلنشین تو خواندنی‏ ترین غزل عاشقانه ‏ای باور نمی کنم که تو بی بال و پر شدی خسته شدی، شکسته شدی، مختصر شدی آتش زبانه می زد و در نیمه باز بود فهمیدم از صدا زدنت بی پسر شدیم بشین خونه رو آب و جارو نکن بزار زخم پهلوت بهتر بشه خودم از پس غربتم بر میام نمی خوام چشات واسه من تر بشه نمی تونم از کوچه مون رد بشم چه کار کرده این کوچه با روح من خجالت ازت تا ابد می کشم منو بسته بودند تو رو ... می دونم پر از درد هستی ولی با این دردا باید مدارا کنی در خونه مون رو عوض می کنم به شرطی نیایی درو وا کنی

ای نور قلب عاشقم شمع این خانه تویی زهرا، زهرا، مرو، مرو، لطف کاشانه تویی ای مرغ پرشکسته ی افتاده کنج قفس از فرط غصه فاطمه در سینه مانده نفس ممنونم اگر نروی، می میرم اگر بروی زهرا مرو، مرو، ای نخل بریده ثمر ای مادر کشته پسر، زهرا مرو، مرو

روزی نیاید که تو با حیدر نباشی می ترسم از آن لحظه که دیگر نباشی تو یاس من هستی و من هم باغبانت ای کاش که پژمرده و پرپر نباشی می خواستم که با تو بمانم ولی نشد گفتم که از فراق نخوانم ولی نشد تو یاس من هستی و من هم باغبانت ای کاش که پژمرده و پرپر نباشی وقتی صدای در شکستن را شنیدم خیلی دعا کردم که پشت در نباشی حاضر شدی آتش به گیسویت بیفتد اما میان کوچه بی معجر نباشی مردم نمی دانند قدر بودنت را اصلا برو، اصلا همان بهتر نباشی بمان راضی ام از علی رو بگیر بمان دست خود به پهلو بگیر

گر می روی بی من مرو ای جان جان بی تن مرو از پیش چشم من مرو مادر، مادر، مادر رحمی نما بر جان من بر لرزش دستان من برهم نزن سامان من مادر، مادر، مادر این فاطمیه می زنم اسم شما رو باز صدا مادر دستامو می گیرم به پهلو باز میون روضه ها مادر مادر، مادر، مادر، مادر گرمای دستت کم شده یا لحظه ی مرگم شده بنگر که قدم خم شده مادر، مادر، مادر ای گرمی کاشانه ام، چشم و چراغ خانه ام شمع من و پروانه ام مادر، مادر، مادر من التماست می کنم، ای مهربون پیشم بمون مادر با رفتنت دق می کنم ای روشنای خونمون مادر مادر، مادر، مادر، مادر

می خوام بیام مدینه کنج بقیع خیمه ی غم به پا کنم من زانو بغل بگیرم تنگ غروب مادرمو صدا کنم من ای مهربونم، آروم جونم، تکلمی کن ای هم زبونم مادر ای مادر، مادر ای مادر، مادر ای مادر دل رفت به سوی حرم ثارالله گر همسفر رهی بگو بسم الله هر روز برای سینه زن عاشوراست لا یوم کیومک اباعبدالله