فاطمیه اول 98، شب پنجم، میثم مطیعی، اکبر شیخی و سید علی حسینی

روضه - مدینه! راست بگو نخل هایت از چه خمیده؟ به جای لاله زخاکت شرار ناله دمیده چرا غریب مدینه کنارِ خانه نشسته بغل گرفته دو زانو زسینه آه کشیده شریک غربت و غم های و دردهای علی کو که گیرد از رخ آن دل شکسته اشگ دو دیده علی فاتح احزاب و خیبر است، خدایا چه روی داده چرا رنگ او زچهره پریده صدای یا ابتا می رسد هنوز به گوشش و یا که ناله ی محسن کنار خانه شنیده به یاد پهلوی زهرا گرفته دست به پهلو قرار داده زکف همچو شخص مار گزیده وجود او شده در و به خاطر دلِ زینب سکوت کرده و خونِ دلش زدیده چکیده به گوشه ی کفن آثارِ خون مشاهده کرده ولی ندیده به پهلوی فاطمه چه رسیده شب است و تربت یار و غریب شهر مدینه نهاده چهره به خاک و دل از حیات بریده غلاف تیغ و فشار در و حرارت آتش یقین کنید که زهرا سه بار گشت شهیده به جان فاطمه ?میثم? که ضربه های پیاپی روا نبود به سروری که از فراق خمیده شاعر: غلامرضا سازگار

زمینه - اکبر شیخی - خدانگهدار ای عصاره ی ایثار مبارکت باشه شهادت ای سردار جدا شده دستت اگه مث سقا علم نمی افته رو خاک این صحرا اسوه ی تموم ایرانی سردار مایه ی فخر شهیدانی سردار خون سرخ تو شده جاری سردار میر لشگر و علمداری سردار یار پسر حیدر کرار علمدار بر رهبر ما یاور و غمخوار علمدار سفر به خیر عاشق شب وصال اومد وصال ارباب و عماد و حاج احمد گرفتی حاجت رو تو روضه ی مادر مدافع زینب شدی شهید آخر داغت اگر چه سنگینه سردار این وصال تو چه شیرینه سردار

واحد - اکبر شیخی - افتاده در این راه، سپرهای زیادی یعنی ره عشق است و خطرهای زیادی این کوه که هر گوشه آن پار? لعلی است خورده است بدان خون جگرهای زیادی درد است که پرپر شده باشند در این باغ بر شان? تو شانه به سرهای زیادی راهی است پر از شور، که می بینم از این دور نی های فراوانی و سرهای زیادی هم در به دری دارد و هم خانه خرابی عشق است و مزینّ به هنرهای زیادی بیچاره دل من که در این برزخ تردید خورده است به اما و اگرهای زیادی جز عشق بگو کیست که افروخته باشند در آتش او خیمه و درهای زیادی شاعر : سعید بیابانکی

واحد - اکبر شیخی - چه ساده، منو راهی کربلات کردی پیاده، بازم تا دل خیمه هات آوردی دلم رو، دوباره بردی دلم میره تا اسم تو می شینه رو لب من چشام می باره و آروم نمی گیره تب من تویی رویای شیرین هر شب من ای عشق شورانگیز، ای شور آتش خیز (حسین حسین حسین جان) چه آسون، شکار دل بی‌قرار کردی دلم رو، به داغ حرمت دچار کردی تو با من، چه کار کردی؟ دلم غرقِ تمنّاته، سَرِ من خاک پاته چِشای من یه عمره از شهیدای نگاته همیشه روی پیشونیم غبار کربلاته بی تو سرگردونم، من با تو آرومم (حسین حسین حسین جان) نفسهام، حراج نفسای سینه زن هاس سَرِ من، فدای شور عشق بی کفن هاس فدایِ، زینب تنهاس میون روضه‌ی تو میشه حال ما پریشون چه شیرینه غم عشقت برای این دل مجنون دلم میخواد بیام پیشت ای آقا جون مجنون مجنونم، از عشقت میخونم (حسین حسین حسین جان) شاعر: اکبر شیخی

واحد تند - سید علی حسینی - در حسینیه تو برگ براتم دادند وسط سینه زنی بود نجاتم دادند مرده ای بیش نبودم که به دستور شما تا مسیحا بشوم آب فراتم دادند با همین قطره اشکی که ندارم آقا سیئه دادم و سیل حسناتم دادند چقدر نام تو زیباست اباعبدالله نمک زندگی ماست اباعبدالله

رجز - سید علی حسینی - ای لشکر صاحب زمان آماده باش آماده باش بهر نبردی بی امان آماده باش آماده آماده باش با علی علی، همیشه ما به زیر دینیم، ذوالفقار مرتضاییم ما یار سلیمانی ارباب حسینیم، مثل قاسم، جان فداییم شبیه طوفان شبیه رهبر شبیه سردار با شور و باور رجز می خونیم علی یا حیدر لبیک علی یا حیدر ما لشکر، سینه زنا، آزاده‌ی، آزاده ایم به امر فرمانده همه، آماده‌ی، آماده ایم فرمانده لشکر یل ام البنینه / ایها الناس، بسم الله این ارتش میلیونی توو اربعینه / و فدیک ثارالله می خونیم اشهد شبیه یاران حسین ای جانان - شکوه ایمان تمنا دارم - بیا جان بستان لبیک اباعبدالله شیر دلاور اومده، میر و سپهدار حسین میلرزه میدون زیر پاش، عباس علمدار حسین سردار حسین سید و سالار علمدار / که پناه، کاروانه سقای رشید حرم شاهِ عالم / باب حاجات جهانه علم میکوبه - علمدار ای جان حسین ای جانان - شکوه ایمان تمنا دارم - بیا جان بستان لبیک اباعبدالله

دم پایانی - تا همیشه در ذهنِ، مسجد النبی مانده خطبه ی فدک با آن، جمله های کوبنده زیر و رو کردی تو، بساط نامردان را به خون خود بخشیدی، بهای آن را از آن، قدرت بیان، پُر شد، گوش آسمان گرچه، قامتت کمان، زهرا زهرا زهرا یا زهرا، فریادت در یاد ما نام تو بها داده، استقامت زن را خاک چادرت برده، آبروی دشمن را خطبه ی تو جوشید، درون جان زینب به کوفه جاری شد بر، زبان زینب ننگِ، شام و کوفه را، زینب، کرده برملا بعد از، داغ کربلا، زهرا زهرا زهرا یا زهرا، فریادت در یاد ما ما نمی بریم از یاد، گونه های نیلی را از زمانه می گیریم، انتقام سیلی را منتظر می مانیم، به حرمت هم عهدی کنار هم تا صبحِ، ظهور مهدی شیعه، بیقرار تو، روزی، در بهار تو می آید، مزار تو، زهرا زهرا زهرا یا زهرا، فریادت در یاد ما شاعر: دکتر محسن رضوانی

روضه - شب گریه های غربت مادر تمام شد زینب به گریه گفت که دیگر تمام شد امشب اذان گریه بگوید بگو، بلال سلمان به آه گفت: ابوذر! تمام شد طفلان تشنه، هروله در اشک می کنند ایام تشنه کامی مادر تمام شد آن شب حسن شکست که آرام تر ! حسین چشم حسین گفت: برادر! تمام شد تا صبح با تو اُستن حنانه ضجه زد محراب خون گریست که منبر تمام شد زاینده است چشمه ی زهرایی رسول باور مکن که سوره ی کوثر تمام شد باور مکن که فاطمه از دست رفته است باور مکن حماسه ی حیدر تمام شد زهرا اگر نبود حدیث کسا نبود زینب نبود و واقعه ی کربلا نبود شاعر: علیرضا قزوه